Baby Bag

„როდესაც წყალს ვავლებთ, ადრეული ასაკის გოგონა უნდა დავიკავოთ ზურგზე,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

„როდესაც წყალს ვავლებთ, ადრეული ასაკის გოგონა უნდა დავიკავოთ ზურგზე,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვის სწორად დაბანის წესებზე ისაუბრა:

„თქვენ გინახავთ, როდესაც ბავშვი უნდა დაბანოს მშობელმა, მოყვანილი ჰყავს 3 დამხმარე, 2 მედდა, დედა, დედამთილი და იწყება დაბანა. სჯობს იყოს ერთი დამხმარე - დედა ან მეუღლე. როდესაც არ იქნება დიდი რაოდენობით ხალხი ჩართული, არანაირ ტრავმას ბავშვს ჩვენ არ მივაყენებთ. ბავშვს წყალში ტანი უნდა ჩავაყოფინოთ სრულად და თავი დავუჭიროთ.

ადრეული ასაკის ბავშვი უნდა დაიბანოს დღეში ერთხელ. დაბანის დროს ბავშვის დაჭერის მანერაში არანაირი განსხვავება არ არის გოგოსა და ბიჭს შორის, მაგრამ როდესაც წყალს ვავლებთ, იმისთვის, რომ ადრეული ასაკის გოგონებში არ განვითარდეს საშარდე გზების ინფექცია, ბავშვი უნდა დავიკავოთ ზურგზე და ვეცადოთ, რომ ჭიპიდან პირიქით ქვემოთ ჩავბანოთ, რომ უკან არსებული ფეკალიები ზემოთ არ ამოვიტანოთ. რაც შეეხება ბიჭს, როგორც გინდათ ისე ჩაბანეთ. ბანაობის შემდეგ შეგვიძლია ბავშვს 2-3 ლიტრა წყალი გადავავლოთ და ამ დროს გოგონა უნდა დავიკავოთ ამ პოზაში.

ბავშვისთვის უნდა შევარჩიოთ საპონი, რომელიც თვალს არ წვავს. ბავშვს ჩვეულებრივად ამშრალებთ. კარგად გაამშრალეთ ყურის უკანა ნაწილი, ნაკეცები და შორისის მიდამოები. ყური ბავშვს უნდა გამოწმინდოთ ჩვეულებრივი ბამბის ტამპონით და არა ყურის ჩხირებით,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ გადაცემაში „თქვენი კლინიკა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „თქვენი კლინიკა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პედაგოგიკა ეს არის სინამდვილეში, რომ ტკბილი რაღაცები მოგცენ და წამალი მოაყოლონ,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„პედაგოგიკა ეს არის სინამდვილეში, რომ ტკბილი რაღაცები მოგცენ და წამალი მოაყოლონ,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში პერფექციონიზმის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ პერფექციონიზმი ხშირად ბავშვში შფოთვითი აშლილობის გამომწვევი მიზეზი ხდება:

„პერფექციონიზმი ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. ეს იწვევს ბავშვის შფოთვას. როგორც წესი, ბავშვი ასე არ მიჰყავთ ხოლმე სპეციალისტთან. ბავშვი სპეციალისტთან მიჰყავთ იმის გამო, რომ აქვს გენერალიზებული შფოთვითი აშლილობა. მერე აღმოჩნდება, რომ შფოთვა აქვს იმის გამო, რომ უნდა იყოს მოსაწონი ახლობლებისთვის და უნდა იყოს საუკეთესო. ეს შეიძლება არც იყოს დამოკიდებული ოჯახურ სიტუაციაზე. ​ხასიათობრივადაც შეიძლება ტიპი იყოს ასეთი. მშობელს ძალიან დიდი დაკვირვება სჭირდება. მშობლისგან ბავშვს უნდა ესმოდეს ტექსტები, რომ ბავშვს რისი გაკეთებაც შეუძლია, მან ის უნდა გააკეთოს. ბავშვი საბოლოოდ დაიჯერებს იმას, რომ მისი ავტორიტეტი მშობლისთვის მისი მიღწევები არ არის მნიშვნელოვანი და ის ამ მიღწევების გარეშეც ეყვარებათ.“

თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მოტივაციის ნაკლებობის შესახებაც ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლებმა ხშირად არ იციან ,რა ინტერესები აქვთ მათ შვილებს:

„ხშირად მშობლებს რომ ვეკითხები, ​რა აინტერესებთ-მეთქი თქვენს შვილს, ვერ მპასუხობენ. მერე აღმოჩნდება, რომ ბავშვს რაღაცები აინტერესებს. „ვერაფრით ვერ დავაინტერესე ბავშვი სკოლაში ვერცერთი საგნით,“ - ეს ნიშნავს იმას, რომ მოტივაცია და ჩართულობა არ აქვს ბავშვს. ისმის კითხვა: როგორ უნდა გავუზარდოთ მოტივაცია და ჩართულობა? არ არსებობს ბავშვი, რომელსაც ინტერესი არ აქვს. ეს არის ტყუილი.“

„მნიშვნელოვანია, პედაგოგმა და მშობელმა ერთობლივად იპოვონ ის ველი, სადაც შეიძლება ბავშვს ანკესი მოსდო. ყველა ბავშვის „ყიდვა" შეიძლება ადვილად. მე არ მინახავს ბავშვი, რომელსაც რაღაც ინტერესი არ ჰქონია, უბრლაოდ ჩვენ ამას ცხადად ვერ ვხედავთ. მერე უნდა მოხდეს შეჯვარება იმის, რაც აინტერესებს, იმასთან, რაც არ აინტერესებს და გავხადოთ ეს პროცესი სასიამოვნო. ​პედაგოგიკა ეს არის სინამდვილეში, რომ ტკბილი რაღაცები მოგცენ და წამალი მოაყოლონ,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად