Baby Bag

რამდენ წელიწადში შეგვიძლია ვთქვათ, რომ წყვილს უნაყოფობის პრობლემა აქვს?- მეან-გინეკოლოგი თეა ჩარკვიანი

რამდენ წელიწადში შეგვიძლია ვთქვათ, რომ წყვილს უნაყოფობის პრობლემა აქვს?- მეან-გინეკოლოგი თეა ჩარკვიანი

მეან-გინეკოლოგმა თეა ჩარკვიანმა უშვილობის პრობლემაზე ისაუბრა და განმარტა, რა შემთხვევაში ითვლება, რომ წყვილი უნაყოფოა:

„როგორია უნაყოფობის დეფიცინია? როდესაც დაუცველი სქესობრივი კონტაქტის თავის არიდების გარეშე არ დგება ორსულობა ერთ წელიწადში, ვამბობთ, რომ არის უნაყოფობა. 35 წლიდან და ზემოთ უკვე 6 თვის შემდეგაც კრიტიკულია. საუბარი გვაქვს რეგულარულ სექსუალურ ცხოვრებაზე. ამ დროს წყვილმა უკვე უნდა მიმართოს ექიმს.

აუცილებლად ტარდება კვლევები. დასადგენია, რა არის უნაყოფობის მიზეზი. კვლევების ჩატარების შემდეგ მათზე მორგებული ინდივიდუალურად განპირობებული სქემით უნდა წავიდეთ და მკურნალობის გარკვეული ეტაპი უნდა შევთავაზოთ. იმისთვის, რომ ორსულობა დადგეს, მილები გამტარი უნდა იყოს, სპერმა კარგი უნდა იყოს. კარგად შეკრებილი ანამნეზი უკვე ნახევარი მკურნალობაა. ჩვენ მედიკოსები ვართ და ეს ყველამ ვიცით. ანამნეზი შეიძლება ვიღაცისთვის დამატებითი კვლევების საჭიროება გახდეს. დაიგეგმება, რა სჭირდება წყვილს,“ - მოცემულ საკითხზე თეა ჩარკვიანმა „TV პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ოჯახის ექიმი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, სკოლასთან დაკავშირებული პრობლემები ბავშვთან დიალოგის გზით მოაგვარონ:

„თუ ბავშვი გეტყვით თქვენ, რომ მე ხვალ სკოლაში წასვლა აღარ მინდა, რომელი ჭკვიანი დედა ეტყვის იმას, რომ აღარ გინდა და მაშინ ითამაშე აგერ, კნუტები არიან სახლში და მათთან ითამაშე და იყავი როგორც გინდაო. რომელი მამა ეტყვის ამას ბავშვს?! იქნებ დავსხდეთ, ბრძნულად განვიხილოთ, რატომ არ გვინდა სკოლა? რითი შეგვაწუხა სკოლამ? ამხანაგები არ გვყავს კარგი? გზა არის ძალიან შორი? როდესაც ამ მიზეზს გამოვამზეურებთ, ადვილად შეიძლება განუმარტო ბავშვს როგორ შეიძლება ამ მიზეზის მოშორება. ჩვენ მიზეზებს არ ვამზეურებთ და პირდაპირ ვეუბნებით ბავშვს: როგორთუ არ გინდა სკოლაში?! ზოგჯერ ვეუბნებით: კარგი, ნუ წახვალ! ერთიც და მეორეც არასერიოზული მოქმედებაა. გამოვარკვიოთ მიზეზები და რაღაცას გამოვიგონებთ ჩვენ.

არ იყოს ჩხუბი, არ იყოს ნერვიულობა, არ იყოს ძალდატანება, არ იყოს წივილ-კივილი, არ იყოს ბავშვის ცემა! დიდი ბოდიში, მაგრამ ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს, დასაჯოს ამგვარად. ეს აღარ არის ჩვენი ბავშვებისთვის ღირსება. არ შეეფერება ჩვენს პედაგოგიკას, ჩვენს დღევანდელს ცხოვრებას ასეთი ქცევები.

ეს წარსულს ჩავაბაროთ. გოგებაშვილიც ამბობდა, ეს არ გააკეთოთო. ეს იყო მეცხრამეტე საუკუნე და მეოცე საუკუნის დასაწყისი. XXI საუკუნეში, ჩემო ძვირფასებო, ასეთი მეთოდები ნიშნავს იმას, რომ ჭაში ჩავცვივდეთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად