Baby Bag

„რაც უფრო ადრე შეაჩვევს დედა გინეკოლოგიურ გასინჯვას გოგონას, მით უფრო იშვიათია ზრდასრულობაში უშვილობა და სიმსივნეები,“- რეპროდუქტოლოგი არჩილ ხომასურიძე

„რაც უფრო ადრე შეაჩვევს დედა გინეკოლოგიურ გასინჯვას გოგონას, მით უფრო იშვიათია ზრდასრულობაში უშვილობა და სიმსივნეები,“- რეპროდუქტოლოგი არჩილ ხომასურიძე

რეპროდუქტოლოგმა არჩილ ხომასურიძემ გოგონებისთვის ადრეული ასაკიდან გინეკოლოგიური გასინჯვის აუცილებლობაზე ისაუბრა: 

„დადგენილია მეცნიერული კვლევების შედეგად, რომ რაც უფრო ადრე შეაჩვევს დედა გინეკოლოგიურ გასინჯვას გოგონას (9 წლის ასაკის შემდეგ წელიწადში ერთხელ მაინც), როდესაც ისინი გაიზრდებიან სიმსივნეები, უშვილობა გაცილებით იშვიათია. ჩვენთან არსებობს დამოკიდებულება, რომ როგორ შეიძლება ხელის ხლება, სანამ არ იმშობიარებს. ეს არის სრული აბსურდი.

იდეალურია 9 წლის ასაკიდან კონსულტაციაზე მიყვანა. თვიური რომ დაეწყება გოგონას, მაშინ ხომ ეს აბსოლუტურად აუცილებელია. ბუნებამ ასე შექმნა, რომ ქალის რეპროდუქციული ასაკი არის უფრო ხანმოკლე, ვიდრე მამაკაცის. ეს იმიტომ არის, რომ ქალის რეპროდუქციული ფუნქცია არის გაცილებით რთული, ვიდრე მამაკაცის. ქალი არის უნიკალური. ქალის ორგანიზმის ციკლურ მუშაობაზე ყველაფერია ჩამოკიდებული, გულიც, ღვიძლიც, ყველაფერიც. მშობიარობაც დიდი დატვირთვაა. ეს ქმნის იმის პირობებს, რომ ქალის რეპროდუქციული ასაკი ადრე მთავრდება. საშუალოდ ის მთავრდება 49 წლის ასაკში, თუმცა, ალბათ, შეცვლიან ამ ოფიციალურ მოსაზრებას, რადგან ეს ასაკი გადავადდა,“- მოცემულ საკითხზე არჩილ ხომასურიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა მეცადინეობის პროცესში, ეს კომპონენტები უნდა გავითვალისწინოთ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის სწავლის პროცესით დასაინტერესებლად მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„განათლების სისტემის მიზნები არის სწორედ ის, რომ შენ რაც შეიძლება ბევრი ცოდნა მოგცეს. კომპიუტერული სამყაროს პირობებში ეს უკვე მოძველებულია. ეს ჩემს დროს იყო ფუნდამენტური ცოდნა მნიშვნელოვანი, იმიტომ, რომ თან უნდა გეტარებინა, იმიტომ, რომ კომპიუტერი არ იყო. უფრო ნაკლებ დროს დახარჯავდი, ვიდრე მერე რომ ბიბლიოთეკაში გევლო. მთელი ჩვენი პროგრამები, სილაბუსები გავსებულია ინფორმაციით, რომლის გადამუშავების სტრატეგიასაც არ ვასწვალით ჩვენ ბავშვებს. შესაბამისად თვითკომპეტენტურობა კლებულობს, ამდენს მაინც ვერ ითვისებს და დემოტივაციაც იწყება. ეს არის ის კომპონენტები, რომელიც ჩვენ, როგორც მშობლებმა უნდა გავითვალისწინოთ, თუ ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენმა შვილმა სიამოვნებით ისწავლოს, არ გვქონდეს ჭიდაობა, საომარი ბატალიები მეცადინეობის პროცესში.“

„ჩვენ არ გვჯერა ხოლმე, რომ ჩვენი შვილი რაღაცას თავისით გააკეთებს. ხშირად მშობელი გვეუბნება ხოლმე, მე თუ არ დავჯექი, მე თუ არ ვუთხარი, მე თუ არ გავაკეთე, არ აკეთებს. აქ ყველაზე მთავარ საკითხთან მივდივართ. თვითკომპეტენტურობას სჭირდება პასუხისმგებლობა და არჩევანი. ჩემი არჩევანია, ამას გავაკეთებ თუ არა. თუ ამას არ გავაკეთებ და შემდგომში მოჰყვება სანქცია მასწავლებლის მხრიდან, ვისწავლი იმას, რომ თვითონ მომიწევს ამის კეთება. დედაჩემი რომ მეუბნება: ამის მერე ის უნდა გააკეთო, იმის მერე ეს უნდა გააკეთო, შიგნით ეს სქემა არ მიყალიბდება. ძალიან დიდი ძალისხმევა გვჭირდება მშობლების დასაჯერებლად, რომ შეთანხმდით, მიეცით ბავშვს გეგმა და თვითონ აკეთოს. რომ ვერ გააკეთოს, თვითონ უნდა აგოს პასუხი და არა თქვენ. უნდა იყოს ბავშვი წარუმატებელი, უნდა დაუშვას შეცდომა, რომ ამით ისწავლოს წინააღმდეგობის გადალახვა. ჩვენ გვაქვს ძალიან კარგი შედეგები რთული განვითარების ბავშვებთანაც კი, როდესაც ასეთ მიდგომას ვიყენებთ. ძალიან მნიშვნელოვანია ინტერესი, ბავშვის ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება, თვითკომპეტენტურობის განცდა, რომელიც ჩვენ უნდა აღვზარდოთ ბავშვში, ასევე შეცდომის ლეგიტიმაცია, მოლოდინი იმაზე მეტი, რისი შესაძლებლობებიც ბავშვს აქვს,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად