Baby Bag

„რაც უფრო ადრე შეაჩვევს დედა გინეკოლოგიურ გასინჯვას გოგონას, მით უფრო იშვიათია ზრდასრულობაში უშვილობა და სიმსივნეები,“- რეპროდუქტოლოგი არჩილ ხომასურიძე

„რაც უფრო ადრე შეაჩვევს დედა გინეკოლოგიურ გასინჯვას გოგონას, მით უფრო იშვიათია ზრდასრულობაში უშვილობა და სიმსივნეები,“- რეპროდუქტოლოგი არჩილ ხომასურიძე

რეპროდუქტოლოგმა არჩილ ხომასურიძემ გოგონებისთვის ადრეული ასაკიდან გინეკოლოგიური გასინჯვის აუცილებლობაზე ისაუბრა: 

„დადგენილია მეცნიერული კვლევების შედეგად, რომ რაც უფრო ადრე შეაჩვევს დედა გინეკოლოგიურ გასინჯვას გოგონას (9 წლის ასაკის შემდეგ წელიწადში ერთხელ მაინც), როდესაც ისინი გაიზრდებიან სიმსივნეები, უშვილობა გაცილებით იშვიათია. ჩვენთან არსებობს დამოკიდებულება, რომ როგორ შეიძლება ხელის ხლება, სანამ არ იმშობიარებს. ეს არის სრული აბსურდი.

იდეალურია 9 წლის ასაკიდან კონსულტაციაზე მიყვანა. თვიური რომ დაეწყება გოგონას, მაშინ ხომ ეს აბსოლუტურად აუცილებელია. ბუნებამ ასე შექმნა, რომ ქალის რეპროდუქციული ასაკი არის უფრო ხანმოკლე, ვიდრე მამაკაცის. ეს იმიტომ არის, რომ ქალის რეპროდუქციული ფუნქცია არის გაცილებით რთული, ვიდრე მამაკაცის. ქალი არის უნიკალური. ქალის ორგანიზმის ციკლურ მუშაობაზე ყველაფერია ჩამოკიდებული, გულიც, ღვიძლიც, ყველაფერიც. მშობიარობაც დიდი დატვირთვაა. ეს ქმნის იმის პირობებს, რომ ქალის რეპროდუქციული ასაკი ადრე მთავრდება. საშუალოდ ის მთავრდება 49 წლის ასაკში, თუმცა, ალბათ, შეცვლიან ამ ოფიციალურ მოსაზრებას, რადგან ეს ასაკი გადავადდა,“- მოცემულ საკითხზე არჩილ ხომასურიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მასწავლებლებს ურჩია, რომ ბავშვებს თვითშეფასების უნარები განუვითარონ:

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები. რატომ უნდა ვიჩქაროთ, რომ ავიღოთ კალამი და ჩავუწეროთ ბავშვს რაღაც ნიშნები? ჩვენ კი არ შევაფასოთ, ვუთხრათ, ვკითხოთ, თვითონ როგორ შეაფასებდა ამ პასუხს. საკონტროლოს რომ დაწერს, ვუთხრათ: „გადაიკითხე, გაასწორე შეცდომები და აღარ ჩაგითვლი იმ შეცდომას შეცდომად. წაიკითხე შენ, ხომ გაქვს სინდისი, ნამუსი, არ გეჩხუბები, თვითონ დაიწერე ის ნიშანი, რაც გეკუთვნის.“ რატომ გვეშინია ამის ჩვენ? ამით ხომ ჩვენს ბავშვებს თვალს გავუხელთ საკუთარი თავის მიმართ, სინდისს გავუღვიძებთ, სიმართლეს ვასწავლით.

თუ ვინმემ ეს არ გამოიყენა კეთილად, ამის არ შეგვეშინდეთ. ბავშვების უმრავლესობა ამას კეთილად გამოიყენებს. ასწავლეთ ბავშვებს ასეთი თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს. ჩვენს პრაქტიკაში, საქართველოში ძლიერი ექსპერიმენტული კვლევები მიმდინარეობდა. აქ ასეთი პრაქტიკა გვქონდა, რომ არ გვქონდა ნიშანი, გვქონდა შეფასება სიტყვით. როდესაც ბავშვი ასე აანალიზებდა თავის მოქმედებებს, ხედავდა შეცდომებს, დასკვნებიც გამოჰქონდა და შეცდომა გასწორებული იყო არა რვეულში, არამედ ფსიქიკაში. ვთქვათ, ბავშვს უნდა დაეწერა საკუთარი თავისთვის 9 ქულა და დაიწერა 10, რა მოხდა მერე?! ზოგჯერ ჩვენც ვუწერთ ხოლმე ბავშვებს ცოტა აწეულ ნიშანს, რომ იქნებ წაქეზდესო. მივენდოთ ბავშვს. როდესაც საკუთარ თავში ნაკლს მონახავენ ბავშვები, გაიხარეთ, ხელი ჩამოართვით, გაიკვირვეთ. ვინც ნაკლი იცის, ის წინ მიდის. შეცდომებზე ვსწავლობთო, ნათქვამია. შეცდომებზე მართლა ვისწავლოთ ჩვენ და არ ვინერვიულოთ შეცდომების გამო,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად