Baby Bag

„ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს,“- ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

„ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს,“- ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

ბიოქიმიკოსმა ირაკლი ჩხიკვიშვილმა ანტიოქსიდანტების სასარგებლო თვისებებზე ისაუბრა:

„დღეს კიბოთი და სისხლძარღვების პრობლემებით გამოწვეული სიკვდილიანობა პრაქტიკულად ტოლია მსოფლიოში და მათ შორის, საქართველოშიც. აგრესიული დაავადებების პროფილაქტიკის თვალსაზრისით, ძალიან მნიშვნელოვანია ანტიოქსიდანტების მიღება, თუმცა როდესაც უკვე არის ეს დაავადება, აქ მონაცემები წინააღმდეგობრივია. აქ ექიმის ჩარევაა აუცილებელი.

ჩვენი ქვეყანა მდიდარია ხილით, ბოსტნეულით, ჩაით, ღვინოთი. კაკაო არ გვაქვს, მაგრამ შოკოლადი ყველას გვიყვარს. ევოლუციურად ჩვენ რომ ვიღებთ ნახშირწყლებს და ცხიმებს, ეს არის იმის შედეგი, რომ ჩვენი გემოვნება ყალიბდებოდა იქიდან გამომდინარე, თუ რამდენი ენერგია უნდა მივიღოთ. იქეთკენ მიმართული გემოვნების ჩამოყალიბებაც შეგვიძლია, რომელიც უფრო სასარგებლო იქნება და ნაკლებად დამაზიანებელი. რომელია მავნე საკვები? ეს არის მარტივი ნახშირწყლები, პროცესირებული ხორცი. მათი ზემოქმედება იწვევს ოქსიდაციურ სტრესს. მათთან ერთად ძალიან მნიშვნელოვანია ანტიოქსიდანტების მიღება. ჩემს ბაბუას ძალიან უყვარდა ხორცი, მაგრამ იმდენ მწვანილს მიირთმევდა და ფიზიკურად იმდენად შრომობდა, რომ ამას ანეიტრალებდა და 91 წელი იცოცხლა.

თუ ჩვენ ვერ ვამბობთ უარს ტკბილეულზე, აქაც ის უნდა დავაწყვილოთ სასარგებლო პროდუქტებთან. ძალიან ხშირად არის ხილის ტორტები. ძალიან კარგია, როდესაც ცოცხალი ხილია. ის ცხიმსა და ნახშირწყლებს ანეიტრალებს. შაქრის დონე სისხლში მარტივი შაქრების მიღების დროს მკვეთრად იზრდება, მაშინ წარმოიქმნება სწრაფად ინსულინი და აგდებს მას. თქვენ ისევ ტკბილეული გინდათ. როდესაც ტკბილს ანტიოქსიდანტებთან ერთად იღებთ ან რთულ შაქრებთან ერთად, შაქარი სწრაფად არ ვარდება და ნაკლებად გინდა ტკბილი. ხორცის განეიტრალება ხდება ანტიოქსიდანტებით, ყვითელი ყვავილი, ქონდარი არის საუკეთესო. ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს, ტყემალს, აჯიკას და მწვანილებს. ეს არის ანტიოქსიდანტების უნარი, რომ გაანეიტრალოს არასასარგებლო პროდუქტები,“- მოცემულ საკითხზე ირაკლი ჩხიკვიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად