Baby Bag

„ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს,“- ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

„ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს,“- ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

ბიოქიმიკოსმა ირაკლი ჩხიკვიშვილმა ანტიოქსიდანტების სასარგებლო თვისებებზე ისაუბრა:

„დღეს კიბოთი და სისხლძარღვების პრობლემებით გამოწვეული სიკვდილიანობა პრაქტიკულად ტოლია მსოფლიოში და მათ შორის, საქართველოშიც. აგრესიული დაავადებების პროფილაქტიკის თვალსაზრისით, ძალიან მნიშვნელოვანია ანტიოქსიდანტების მიღება, თუმცა როდესაც უკვე არის ეს დაავადება, აქ მონაცემები წინააღმდეგობრივია. აქ ექიმის ჩარევაა აუცილებელი.

ჩვენი ქვეყანა მდიდარია ხილით, ბოსტნეულით, ჩაით, ღვინოთი. კაკაო არ გვაქვს, მაგრამ შოკოლადი ყველას გვიყვარს. ევოლუციურად ჩვენ რომ ვიღებთ ნახშირწყლებს და ცხიმებს, ეს არის იმის შედეგი, რომ ჩვენი გემოვნება ყალიბდებოდა იქიდან გამომდინარე, თუ რამდენი ენერგია უნდა მივიღოთ. იქეთკენ მიმართული გემოვნების ჩამოყალიბებაც შეგვიძლია, რომელიც უფრო სასარგებლო იქნება და ნაკლებად დამაზიანებელი. რომელია მავნე საკვები? ეს არის მარტივი ნახშირწყლები, პროცესირებული ხორცი. მათი ზემოქმედება იწვევს ოქსიდაციურ სტრესს. მათთან ერთად ძალიან მნიშვნელოვანია ანტიოქსიდანტების მიღება. ჩემს ბაბუას ძალიან უყვარდა ხორცი, მაგრამ იმდენ მწვანილს მიირთმევდა და ფიზიკურად იმდენად შრომობდა, რომ ამას ანეიტრალებდა და 91 წელი იცოცხლა.

თუ ჩვენ ვერ ვამბობთ უარს ტკბილეულზე, აქაც ის უნდა დავაწყვილოთ სასარგებლო პროდუქტებთან. ძალიან ხშირად არის ხილის ტორტები. ძალიან კარგია, როდესაც ცოცხალი ხილია. ის ცხიმსა და ნახშირწყლებს ანეიტრალებს. შაქრის დონე სისხლში მარტივი შაქრების მიღების დროს მკვეთრად იზრდება, მაშინ წარმოიქმნება სწრაფად ინსულინი და აგდებს მას. თქვენ ისევ ტკბილეული გინდათ. როდესაც ტკბილს ანტიოქსიდანტებთან ერთად იღებთ ან რთულ შაქრებთან ერთად, შაქარი სწრაფად არ ვარდება და ნაკლებად გინდა ტკბილი. ხორცის განეიტრალება ხდება ანტიოქსიდანტებით, ყვითელი ყვავილი, ქონდარი არის საუკეთესო. ჩვენთან კოლორექტალური კიბოს შემთხვევები ნაკლებია, სწორედ იმიტომ, რომ ხორცთან ერთად უხვად ვიღებთ საკმაზებს, სანელებლებს, ტყემალს, აჯიკას და მწვანილებს. ეს არის ანტიოქსიდანტების უნარი, რომ გაანეიტრალოს არასასარგებლო პროდუქტები,“- მოცემულ საკითხზე ირაკლი ჩხიკვიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად