Baby Bag

„ყველაზე ნაკლებად სასურველია, რომ ბავშვმა ზღვის წყალი ჩაყლაპოს... ეს ერთ-ერთი ყველაზე არასასურველი რამ არის, რაც მან შეიძლება მიიღოს,“ - გიორგი ღოღობერიძე

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ ზაფხულში ბავშვებში გახშირებული ფაღარათის პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაცია მისცა:

„მალფუჭებადი პროდუქტები ძალიან ბევრი გვაქვს. რადგან ტემპერატურა უკვე იმატებს, პროდუქტები, რომლებიც დამზადებულია მაიონეზით, მალე ფუჭდება. მათი გამოყენება უნდა მოხდეს პირველ რამდენიმე საათში, ეგრევე უნდა შეიჭამოს. იმას არ სჭირდება, მოდი, მაცივარში შევინახავ.

ყველაზე ნაკლებად სასურველია, რომ ბავშვმა ზღვის წყალი ჩაყლაპოს, იქიდან გამომდინარე, რომ მასში უფრო ბევრია ბაქტერიების რაოდენობა, უფრო ბევრია სოკოების რაოდენობა, მძიმე მეტალების რაოდენობა. ეს ერთ-ერთი ყველაზე არასასურველი რაღაც არის, რაც ბავშვმა შეიძლება მიიღოს მთელი ცხოვრების განმავლობაში. ერთი და ორი ჩაყლაპვა პრობლემა არ არის, მაგრამ თუ ამას ყოველდღიური ხასიათი აქვს, რა თქმა უნდა, ეს ბავშვის ინტოქსიკაციას იწვევს, მათ შორის, ტყვიითაც და ეს საბოლოო ჯამში მასზე აისახება ძალიან მძიმედ.

ონკოლოგიაში ხშირად მოგვმართავენ, რომ ბავშვს წითელი წინწკლები აქვს კანზე და არის თუ არა ეს ონკოლოგიურად სახიფათო. არა, არ არის. ეს დროებითი მოვლენაა. ჩვენი სხეული რეაგირებს ულტრაიისფერი სხივების მომატებულ ინტენსივობაზე და კანის პიგმენტაცია იცვლება და ეს თვითალაგებადია. მზისგან დამცავების გამოყენება აუცილებლად უნდა იყოს პრიორიტეტი.

თუ ბავშვს ფაღარათი აქვს, მაქსიმალურად მოვერიდოთ რძის პროდუქტებს და მარტივ ნახშირწყლებს. ბავშვების შემთხვევაში მარტივი ნახშირწყლების მიღება, ხილის წვენების მიცემა, შეიძლება იყოს ფაღარათის გახანგრძლივების მიზეზი. მართალია, სითხეს იღებს, მაგრამ ასევე იღებს მარტივ ნახშირწყლებს, რაც ფაღარათს ახანგრძლივებს. ვირუსული ფაღარათის დროს ჩვენს ნაწლავებში ზიანდება ამომფენი უჯრედები. ამ ამომფენ უჯრედებზე არის ფერმენტი, რომელსაც ჰქვია ლაქტაზა. რადგან ეს ფერმენტი ჩვენ 2-3 კვირის განმავლობაში აღარ გვაქვს, ძალიან გვიჭირს რძის პროდუქტების მიღება. როგორც კი ჩვენ რძის ნაწარმს მივიღებთ, ფაღარათი უკვე რძის ნაწარმზე გვივითარდება. ამიტომ მაქსიმალურად მოვერიდოთ რძის ნაწარმი. ფაღარათის შემთხვევაში არ დავპანიკდეთ. ჩვენ არ გვჭირდება ანტიბიოტიკები და მედიკამენტები. ბევრი სითხე მივცეთ ბავშვს. გამოვიყენოთ სპეციალური ხსნარები, რომლებიც აფთიაქში ურეცეპტოდ იყიდება. როგორც კი ფაღარათი გახდება უკონტროლო, გახდება სისხლიანი, ლორწოვანი, ტემპერატურა იქნება 38 გრადუსზე მეტი, ღებინება იქნება დღეში 3 და უფრო მეტი, ამ შემთხვევაში მივმართოთ ექიმს,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ძვირადღირებული საჩუქრების ინტენსიურად ჩუქების შემთხვევაში, არსებობს მუდმივ მოთხოვნილებაში გადაზრდის რისკი

ძვირადღირებული საჩუქრების ინტენსიურად ჩუქების შემთხვევაში, არსებობს მუდმივ მოთხოვნილებაში გადაზრდის რისკი

სკოლის დამთავრების ან გამოცდების ჩაბარების შემდეგ ძვირადღირებული ნივთების ჩუქებით, ვუკარგავთ თუ არა მოტივაციას შვილებს, თვითონ მიაღწიონ მიზანს, ხომ არ წარმოადგენს ეს დამოუკიდებლობის შეზღუდვას? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პრაქტიკოსი ქცევითი თერაპევტი, სუპერვაიზერი, ფსიქოლოგიის მაგისტრი, მაკო გაგნიძე.

- ხშირად, როდესაც შვილი ამთავრებს სკოლას, ან წარმატებით ასრულებს გამოცდებს, მშობლები ასაჩუქრებენ ძვირადღირებული ნივთებით (მაგალითად, მანქანა) რამდენად მიზანშეწონილია ეს მათთვის, ვუკარგავთ თუ არა მოტივაციას, თვითონ მიაღწიონ მიზანს?

- როგორ ფიქრობთ, რატომ ვჩუქნით ერთმანეთს საჩუქრებს? რას ვასწავლით ბავშვებს, როდესაც მათ სიურპრიზს ვუმზადებთ, ან ვაძლევთ შესაძლებლობას საჩუქარი გაუკეთონ ოჯახის წევრებს და მეგობრებს? აღნიშნულის გაცემა სოციალური ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია, ამით გვინდა ვაჩვენოთ, რომ ადამიანი ჩვენთვის ძვირფასია, ვზრუნავთ მასზე და შეძლებისდაგვარად ვაძლევთ იმას, რაც მისთვის სასურველია, რაზეც ოცნებობს. ეს არის ის, რასაც საკუთარი სურვილით ვჩუქნით ადამიანებს, რათა გავახაროთ და ვასიამოვნოთ, ეს ნიშნავს ერთმანეთისთვის ბედნიერების, სიხარულის, აღფრთოვანების მინიჭებას, ყოველგვარი დამსახურების და პირობების გარეშე.
თავის მხრივ, რა თქმა უნდა, მისი ემოციური არსი ხშირად უფრო მნიშვნელოვანი და ღრმაა, ვიდრე მატერიალური. მშობლებსა და შვილებს შორის ფსიქოლოგია გარკვეულწილად პირობების და წესების არსებობას ითვალისწინებს, ასე ვთქვათ, ურთიერთშეთანხმებითი ფორმით, რომელთა შესრულების შემდეგ ბავშვი იღებს ჯილდოს. ეს გარკვეულწილად დაკავშირებულია მოტივაციასთან. არსებობს ორი სახის მოტივაცია: შინაგანი და გარეგანი. როცა მშობელი ბავშვს ეუბნება - „თუ გამოცდას ჩაბარებ, გიყიდი მანქანას“, ეს არის მოტივაციის ყველაზე გავრცელებული ფორმა, გარეგანი მოტივაცია, როცა ადამიანი ამა თუ იმ ქმედებას ასრულებს გარეგანი ზემოქმედების, ჯილდოს მიღების გამო. ასეთი მოტივაცია არის ხანმოკლე და არაეფექტური. წარმატების მიღწევა მხოლოდ ამით ვერ ხერხდება, ან თუ ხერხდება ხანმოკლე დროით. შინაგანი მოტივაციის საყრდენ ფაქტორებს წარმოადგენს: მოთხოვნილება, ინტერესი, შინაგანი განწყობა. წარმმართველი პროცესია ადამიანის შინაგანი მდგომარეობა.
სწორედ ამიტომ მშობლის მიზანი უნდა იყოს შინაგანი მოტივაციის ამაღლება, რაც არის ხანგრძლივ დროზე ორიენტირებული, მიზნობრივი, რითიც ადამიანი სწავლობს საკუთარი ინტერესებისა და სურვილების დაკმაყოფილებას.
ის, თუ რისი ჩუქება შეიძლება და რისი არა, ეს ერთმნიშვნელოვნად ინდივიდუალური საკითხია, მთავარია, რომ საჩუქარი იყოს საჩუქარი და არა მანიპულირების საშუალება, ვალის მოხდა ან რაღაცის კომპენსირება. ძვირადღირებული საჩუქრების ინტენსიურად ჩუქების შემთხვევაში, არსებობს მუდმივ მოთხოვნილებაში გადაზრდის რისკი.
- როგორ უნდა ვაჩუქოთ შვილს საჩუქარი, რომ მასზე დადებითად აისახოს და არა პირიქით, დამოუკიდებლობა დავუკარგოთ?
- ზოგადად საჩუქრის ჩუქების აქტი არის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი, ცხოვრების კმაყოფილებისა და კეთილდღეობის განცდის თვალსაზრისით. ადამიანები, რომლებიც ხშირად აკეთებენ საჩუქრებს, თავს უფრო ბედნიერებად გრძნობენ. რაც შეეხება შვილისთვის საჩუქრის სწორად შერჩევას, დღეს რთულია თანამედროვე მოზარდების გაოცება, თუმცა თუ დეტალურად შევისწავლით მის ხასიათს, ინტერესებს, ჰობის, მისთვის ისეთი ძვირფასი საჩუქრის შერჩევასაც შეძლებთ, რომელიც არ საჭიროებს მნიშვნელოვან მატერიალურ ხარჯებს. საჩუქარი შესაძლოა, არ იყოს მატერიალურად ძვირი, თუმცა, როგორც ზემოთ აღვნიშნე, ჰქონდეს დიდი ემოციური მნიშვნელობა. ასევე მნიშვნელოვნად მიიჩნევა, მას ჰქონდეს გარკვეულწილად სიმბოლური დატვირთვა და რა თქმა უნდა, შერჩეული იყოს საჭიროების, ასაკის გათვალისწინების მიხედვით.
- ზოგიერთ მშობელს სჩვევია ფრაზა - ჩემს ხარჯზე ცხოვრობ და რასაც გეტყვი, ისე უნდა გააკეთო. როგორ აისახება ეს მათ ფსიქიკაზე?

- ​რა თქმა უნდა, მსგავსი გამონათქვამი მშობლის მხრიდან, შვილის მიმართ ნამდვილად არასასიამოვნოა და არაკეთილგანწყობილ დამოკიდებულებას, უპატივცემულობას გამოხატავს. ხშირად მშობელი უკმაყოფილოა საკუთარი შვილით და სურს მისი ცხოვრების გზა თავად განკარგოს, რაც გაუმართლებელია. აღნიშნული ფაქტი წარმოადგენს მშობლის მიერ შვილის პიროვნებად არაღიარებას. 
რა ასაკისაც არ უნდა იყოს შვილი, შესაძლოა, მშობლის მხარდაჭერა მისთვის ცხოვრების გარკვეულ ეტეპებზე მნიშვნელოვანი გახდეს, როგორც ფსიქოლოგიური ასევე მატერიალური, თუმცა ეს არ ზღუდავს მის ინდივიდუალიზმს. შესაძლოა, მშობლის და შვილის მოსაზრებები და ხედვები ერთმანეთს არ ემთხვეოდეს, რაც სრულიად ნორმალურია. მატერიალური თუ ფსიქოლოგიური მხარდაჭერის სანაცვლოდ მშობლისგან მსგავსი მოთხოვნა ყოველგვარ საფუძველს მოკლებული და უსამართლოა, გარკვეულწილად შეიცავს ფსიქოლოგიური ძალადობის ელემენტებს, რაც შესაძლოა საფუძვლად დაედოს სხვადასხვა სახის ფსიქლოგიურ პრობლემებს.

მიეცით შვილებს შეცდომების დაშვების უფლება, დაე, თავად აგონ პასუხი საკუთარ შეცდომებზე და აიღონ პასუხისმგებლობა გადაწყვეტილებებზე, ამასთან, მშობელთან მეგობრული ურთიერთობა ეხმარება შვილს მომავალი ცხოვრების წარმართვაში. მას უნდა შეეძლოს ნებისმიერ დროს გაუზიაროს მშობელს საკუთარი წუხილი, გულისტკივილი და მისი მხრიდან მიიღოს არა სასჯელი და კრიტიკა, არამედ მხარდაჭერა და თანადგომა. მნიშვნელოვანია გარემო, სადაც არსებობს წესებიც, აკრძალვებიც, მაგრამ მშობლები უსმენენ შვილს, აქვთ მისი უპირობო სიყვარული და მიმღებლობა, ესაუბრებიან მას და აფასებენ, როგორც პიროვნებას.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად