Baby Bag

„ბრილიანტის მწვანეს გამოყენება კანზე არცერთ შემთხვევაში რეკომენდებული არ არის,“- დერმატო-ვენეროლოგი ზაზა თელია

დერმატო-ვენეროლოგმა ზაზა თელიამ დაზიანებული კანისა და ზედაპირული ჭრილობების დამუშავების წესებზე ისაუბრა. მისი თქმით, კანზე არცერთ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული ბრილიანტის მწვანეს გამოყენება:

„როდესაც კანი ზიანდება და ჭრილობა არ არის ღრმა, უნდა მოხდეს ჭრილობის გარეცხვა გამდინარე სუფთა წყლით. თუ ანტისეპტიკური საშუალება არ გვაქვს, შესაძლებელია ამ ადგილის ჩვეულებრივი საპნით დაბანაც. ამ გარეცხვის შემდეგ უნდა მოხდეს ჭრილობის დამუშავება. შესაძლებელია ეს ადგილი ბინტის გამოყენებით შევუხვიოთ ადამიანს, შესაძლებელია გამოვიყენოთ ბეტადინი, იგივე იოდი. იოდიც ანტისეპტიკური საშუალებაა. ადამიანს არ ექნება წვის შეგრძნება.

რა არ უნდა გავაკეთოთ ამ შემთხვევაში? ხშირია ძალიან ბრილიანტის მწვანეს გამოყენება. ბრილიანტის მწვანეს გამოყენება კანზე არცერთ შემთხვევაში რეკომენდებული არ არის, მათ შორის არც ნაკბენის შემთხვევაში. ეს არის საბჭოთა მედიცინაში ცნობილი და პოპულარული საშუალება, რომელსაც იყენებდნენ. რატომ არ არის სწორი მისი გამოყენება? ის აშრობს კანს. მას აქვს გამოშრობის ეფექტი და ჩვენ პირიქით, დატენიანება გვჭირდება. ჭრილობის შემთხვევაში შეხორცების დასაჩქარებლად და ნაწიბურის პრევენციისთვის, პირიქით, უნდა დავატენიანოთ კანი. ერთ-ერთი უნივერსალური და საუკეთესო საშუალება არის თეთრი ვაზელინი. მისი გამოყენება ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა ზედაპირული ჭრილობის დატენიანებისთვის. შეხორცების პროცესი რომ დაჩქარდეს, პირიქით, უნდა მოხდეს კანის დატენიანება. ბრილიანტის მწვანე პირიქით, ხელს უწყობს, რომ გამოაშროს კანი,“- მოცემულ საკითხზე ზაზა თელიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

,,მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების" - დიანა ანფიმიადი

​,,როგორც მშობელი, ყოველთვის შეიძლება, იყო კრიტიკის ობიექტი", - ამის შესახებ მწერალმა, დიანა ანფიმიადმა გადაცემაში ,,შუადღე" სტუმრობისას ისაუბრა.

,,ყველაზე მთავარია ბალანსი - თან შვილს მისცე უპირობო სიყვარული, შეუქმნა უსაფრთხო გარემო და თან, რაღაცნაირად, ასწავლო, რომ ის თავისუფალი ადამიანია. სხვათა შორის, დამატებითი გამოწვევაა ხოლმე, როდესაც ბავშვს სხვადასხვა ტიპის ინდივიდური განვითარება ერთვის - როდესაც მშობელმა არ იცის, როდის უნდა მისცეს მას თავისუფლება. მაგალითად, როდესაც საქმე გვაქვს აუტიზმთან და ა.შ. აქ უფრო დიდი სიფრთხილეა საჭირო. ყველაზე მთავარი, რასაც მშობლები უნდა ვაკეთებდეთ, არის, რომ ყოველი დღე, როგორც მშობლის, იყოს სვლა იმ ნაბიჯისკენ, როდესაც ,,გაუშვებ" შვილს და ის შეიმეცნებს სამყაროს შენ გარეშე. ყველაზე მეტად რაც მშობლებს ჩვენს გარემოში გვეშლება ხოლმე, არის ზუსტად ეს ზღვარი - რომ ჩვენი ეს დაცვის ზღუდე, როგორი თბილი და ტკბილიც უნდა იყოს ის, ნელ-ნელა უნდა გავაფართოოთ და შემდგომ საერთოდ მოვხსნათ. მე მგონია, რომ მშობელი ზუსტად ამ ეტაპზე ,,გადის ფინალში". ეს არის ძალიან რთული საკითხი, ძალიან საშიშიც - სულ ფიქრობ საფრთხეებზე, მაგრამ იმდენად მნიშვნელოვანია, ყოველმა ინდივიდმა თვითონ გაიაზროს თავისუფლება, რომ უნდა გარისკო. 

მშობლებს არ უნდა გვეშინოდეს შეცდომების. საბავშვო ლიტერატურა ამისთვის არის იდეალური სივრცე - ის შეცდომების გააზრების საშუალებას გვაძლევს. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, როდესაც ჩემს შვილს დღეში 15 წუთით, ნახევარი საათით თვალებში ვუყურებ და ვეკითხები მის შესახებ. ვფიქრობ, თუ არის კომუნიკაცია, მაშინ შეცდომებსაც ნაკლებად დავუშვებთ და თუ დავუშვებთ, მაშინვე გამოვასწორებთ", - აღნიშნავს დიანა ანფიმიადი.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად