Baby Bag

„აურაცხელი რაოდენობით პოლივიტამინების მიღება არ არის რეკომენდებული,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ პოლივიტამინების აქტიური გამოყენების მიზანშეუწონლობის შესახებ ისაუბრა:

„ჩვენს ფარმაცევტულ ბაზარზე წააწყდებით უამრავ ე.წ. იმუნიტეტის ასამაღლებელ საშუალებას, რომელთა რეკომენდაციაც არ არსებობს. ერთადერთი იმუნიტეტის მარეგულირებელი საშუალება არის ცხოვრების ჯანსაღი წესი. ცხოვრების ჯანსაღ წესში შედის სწორი კვება და ფიზიკური აქტივობა. წლამდე ასაკის ბავშვის ოქროს სტანდარტი არის ძუძუთი კვება, დედის რძე. შემდეგ ჩვენ ვამატებთ უკვე ბიოლოგიურად აქტიური ღირებულების საკვებ პროდუქტებს, როგორიც არის: ბოსტნეული, ხილი, ფაფა და ა.შ.

მოზრდილ ასაკში მთელი კვების რაციონის 50% უნდა იყოს ბოსტნეული, 30 % იყოს ხილი, 20 % უნდა იყოს სხვა პროდუქტები, როგორებიც არის ცხოველური ცხიმები, მცენარეული ცხიმები, ცილები, ცხიმები, ნახშირწყლები, ბურღულეული, პურის პროდუქცია (ასაკის მიხედვით შეიძლება 30-დან 70-100 გრამამდე დღის განმავლობაში). თუ ასე სწორად იკვებება ადამიანი, მას იმუნიტეტი ჩამოუყალიბდება.

რაც შეეხება ვიტამინების ჩართვას, თუ ჩვენ არ გვაქვს რაიმე კონკრეტული მინერალის ან ვიტამინის დეფიციტი, თუ მიზეზს არ მივაგენით, რატომ გვაქვს ეს დეფიციტი, ამ პოლივიტამინების ჩართვა არ არის რეკომენდებული და არაფრის მომცემია. პაციენტი ტყუილად გადაიხდის თანხას. თუ გვაქვს რაიმე კონკრეტული ვიტამინის დეფიციტი, მის მიზეზს უნდა მივაკვლიოთ. თუ ამ მიზეზს არ აღმოვფხვრით, რამდენი ვიტამინიც გინდა მივიღოთ, კონკრეტული დროის შემდეგ ის ისევ იმ ჰიპოვიტამინოზს დაუბრუნდება, ანუ ნაკლებობა ისევ განვითარდება.

აურაცხელი რაოდენობით პოლივიტამინების მიღება არ არის რეკომენდებული. ერთადერთი ყველაზე კარგ საშუალებას ვხმარობ, ჯერ კიდევ ჩემი მასწავლებლისგან ნასწავლს, ეს არის თაფლი, ლიმონი და ზოგ შემთხვევაში ალოე ვერას წვენი. ეს ერთმანეთში არის არეული სპეციალური დოზირებით. თუ კონკრეტულ ინგრედიენტზე არ არის ალერგია. ასეთ შემთხვევაში თქვენ შეგიძლიათ ყოველდღიურად ან დღეგამოშვებით ბავშვს მისცეთ,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „რადიო იმედი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად