Baby Bag

რა ასაკიდან უნდა დაიწყოს მშობელმა ბავშვის სიმაღლეზე ზრუნვა? - ენდოკრინოლოგი შოთა ჯანჯღავა

ენდოკრინოლოგმა შოთა ჯანჯღავამ ბავშვის სიმაღლეში ზრდაზე ზრუნვის გზებზე ისაუბრა და ის სადიაგნოსტიკო კვლევები დაასახელა, რომელიც სიმაღლეში ზრდის ჩამორჩენის პრობლემის იდენტიფიცირებაში დაგვეხმარება:

„ბავშვი როგორც კი დაიბადება, უმეტესობა ვიწყებთ D ვიტამინის მიცემას, პერიოდულად ვაძლევთ ვიტამინებს. ეს უკვე პროფილაქტიკაა მომავლისთვის ბავშვის ზრდა-განვითარებასთან მიმართებაში. მშობლისთვის ცოტა რთულია ბავშვის ზრდა-განვითარების შეფასება. თუ შევამჩნევთ, რომ თანატოლებთან მიმართებაში ბავშვი ცოტა ჩამორჩება ზრდა-განვითარებაში, ან თუ ვხედავთ, რომ ბავშვმა წელიწადში 4 სანტიმეტრზე მეტი არ მოიმატა, ეს იმას ნიშნავს, რომ უკვე ყურადღება უნდა მივაქციოთ და შევაფასოთ მდგომარეობა.

თუ ვხედავთ, რომ ბავშვმა უკვე მიაღწია 13-14 წლის ასაკს და არ უახლოვდება გენეტიკურად მიცემულ სიმაღლეს, რა თქმა უნდა, ყურადღება უნდა მიექცეს.

ყველაზე კარგი სადიაგნოსტიკო ტესტი არის მტევნის რენტგენოლოგიური კვლევა. მტევნის მიდამოში ჩვენ გვაქვს სხვადასხვა ძვალი, რომელიც სხვადასხვა ასაკში ვითარდება. თუ ჩვენ ამ კვლევაზე გვაქვს ზრდის ჩამორჩენა საპასპორტო ასაკთან მიმართებაში ერთ წელზე მეტი ასეთ შემთხვევაში უნდა ინახოს ორგანიზმში ზრდის ჰორმონის მაჩვენებელი. ზრდის ჰორმონის ტესტი არ არის ადვილი გასაკეთებელი. ეს არის 2-საათიანი ტესტი. ბავშვი ტესტირების დროს უნდა იყოს სტაციონარში,“- მოცემულ საკითხზე შოთა ჯანჯღავამ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ არავისთვის არაფერი არ დაენანოს, გულკეთილი იყოს,“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

„ბავშვს უნდა ვასწავლოთ, რომ არავისთვის არაფერი არ დაენანოს, გულკეთილი იყოს,“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვს სხვისთვის სიკეთის გაკეთება ადრეული ასაკიდანვე ასწავლონ:

„ბავშვს დედა ასწავლის, რომ გულკეთილი იყოს, არავისთვის არაფერი არ დაენანოს. ეს მართალია. ასეც უნდა ვასწავლოთ. მეტსაც ვიტყვი, როდესაც ბავშვს რაღაც სათამაშოს ვუყიდით, თუ შესაძლებელია, 2 ცალი, 3 ცალი ვუყიდოთ. თუ ათასები ღირს არა, მაგრამ თუ გაქვთ შესაძლებლობა, 3 ლარის ფარგლებში ქვიშაში სათამაშო ვედრო 2 ცალი ვუყიდოთ. ვუთხრათ ბავშვს, რომ ეს ერთი ვიღაცას უნდა ვაჩუქოთ იქ, ვისაც არ ექნება. თუ ექნება, უკან წამოვიღებთ, მაგრამ თუ არ აქვს, ვაჩუქოთ. ამ განწყობით უნდა წავიყვანოთ ბავშვი, რომ მან სიკეთე უნდა ჩაიდინოს.

ჩვენ რომ გვერდით მეზობელი გვყავს, იმას არ ექნება ეს სათამაშო, მოდი, იმასაც ვუყიდოთ ეს. არასდროს არ უყიდოთ ბავშვს რამე ისე, რომ ეს მარტო მისთვის არის, თუ ეს შესაძლებელია. იქვე ჩაუნერგეთ განაწილების, სხვისთვის მიცემის გრძნობა. თუ ბავშვს სათამაშო მოედანზე ყოფნისას რაღაც არ მისცეს, თავად კი სხვები დაასაჩუქრა, შინაგანი კონფლიქტი მოხდება. ესეც უნდა ავუხსნათ ბავშვს. „მე რა დაგარიგე შენ? იმასაც მივცეთ, ხომ? მაგრამ სხვა დედამ ეს არ დაარიგა შვილს. მან უთხრა, რომ არავის მისცეს სათამაშო. გვეწყინოს ჩვენ ეს? დედას არ შეუძლია, რომ მას ორი ცალი უყიდოს, ამიტომ ასე დაარიგა. შენ რომელი უფრო მოგწონს, როდესაც გასცემ, თუ როდესაც იღებ?“ ეს ისეთი ტონით უნდა უთხრათ, რომ მას მოეწონოს გაცემა. ისიც უნდა უთხრათ ბავშვს: „ჩვენ მაინც ვიყიდით სხვისთვის სათამაშოებს. მოვუტანოთ მათ ის სათამაშო შენ რომ არ მოგცეს და ვუთხრათ: აი, ჩვენ გაძლევთ,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად