Baby Bag

„ჩვილები დაიღუპნენ ასეთი გელის ძალიან ინტენსიური მოხმარების შემდეგ, ამიტომ FDA არ უწევს რეკომენდაციას კბილების ამოჭრისას მსგავსი გელების გამოყენებას,“- ბავშვთა სტომატოლოგი სოფო სამხარაძე

ბავშვთა სტომატოლოგმა სოფო სამხარაძემ კბილების ამოჭრისას ღრძილების დამამშვიდებელი, ტკივილგამაყუჩებლების შემცველი გელების გამოყენების მიზანშეუწონლობასა და გვერდით ეფექტებზე ისაუბრა:

„არ არსებობს მტკიცებულება, რომ რომელიმე კვებასთან დაკავშირებით უფრო მარტივად ხდება კბილების ამოჭრა. აქვე დავამატებ, ამ პროცესთან დაკავშირებით ძალიან ბევრი გელი არსებობდა და იყიდებოდა. უმეტესობა ეს გელები შეიცავს ტკივილგამაყუჩებელს. ინსტრუქციაში მითითებულია, რომ გამოყენება შეიძლებოდა 2-ჯერ, მაქსიმუმ 3-ჯერ. ამას მშობლები დიდად არ აქცევდნენ ყურადღებას. თითოეულ წამოტირებაზე ხდებოდა აპლიკაცია. ჩვენ ვიცით, რომ პირის ღრუს ლორწოვანი გარსიდან ძალიან აქტიურად იწოვება ნებისმიერი მედიკამენტი. იყო შემთხვევები, როდესაც მაქსიმალურ ტოქსიურ დოზას მიაღწიეს და რიგ შემთხვევებში ძალიან სამწუხარო, სავალალო შედეგებით დასრულდა ასეთი გელების გამოყენება.

ჩვილები დაიღუპნენ ასეთი გელის ძალიან ინტენსიური მოხმარების შემდეგ, ამიტომ საერთაშორისო ორგანიზაციები, მათ შოირს FDA არ უწევს რეკომენდაციას მსგავსი ტკივილგამაყუჩებლების შემცველი გელების გამოყენებას, რომელიც ეხმარება პატარას კბილების ამოჭრის შემთხვევაში. სჯობს გამოვიყენოთ მოსაქავებელი საშუალებები, რომლის დაჭერასაც თვითონ შეძლებს და გაიადვილებს ამ პროცესს,“- მოცემულ საკითხზე სოფო სამხარაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“


შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ თანამედროვე განათლების სისტემის პრობლემების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დღევანდელი ცოდნა ზედაპირულია:

„როგორ იქნება ტკბილი და სასიამოვნო, როდესაც ამდენ დავალებას მაძლევს მასწავლებელი?! მე არ მახსოვს საბჭოთა სკოლაში დავალებებს როგორ ვაკეთებდი. კი იყო საბჭოთა სკოლა, მაგრამ არ მახსოვს როგორ ვმეცადინეობდი. ახლა რასაც ვუყურებ მე, პირველ-მეორე კლასის მოსწავლეებს იმდენი გამოსაწერი აქვთ, იმდენი სამეცადინო აქვთ და ვერაფრით ვერ ვიგებ, რატომ. რა უნდა გააკეთოს მშობელმა? ერთადერთი არის, რომ თავის შვილს უთხრას: „აქედან აქამდე გავაკეთოთ.“ პრიორიტეტები გამოვყოთ. მე ასე გავაკეთებდი, ამ ასაკის შვილი რომ მყავდეს. ვეტყოდი: „ამდენს ვერ მოვასწრებთ, გააკეთე აქედან აქამდე.“ არის კატეგორია პედაგოგების, რომლებიც თვლიან, რომ ბავშვის კარგი მომზადება ნიშნავს ბევრი დავალების მიცემას. ამის არგუმენტები მოსმენილი არ მაქვს, რატომ შეიძლება იყოს კარგი ცოდნის მიცემა კორელაციაში ბევრი დავალების მიცემასთან. ფსიქოლოგიურად ეს არ არის გამართლებული.

ჩვენ ძალიან ზომიერები უნდა ვიყოთ. რა გვინდა ჩვენ? ბავშვი არ არის ინფორმაციის დატევის წყარო. ზოგადად კონცეფციაა შესაცვლელი. მშობლების მომხრეები არიან ხოლმე, რომ ბავშვმა ბევრი ინფორმაცია იცოდეს. ინფორმაციის გაფილტვრას ვინმე გვასწავლის ჩვენ? ბავშვს ასწავლის ამას ვინმე? მე რომ ახალგაზრდა ვიყავი, არსებობდა ასეთი ტერმინი: „ინფორმაციული ნევროზი.“ შენ ვერ ახერხებ პრიორიტეტების გამოყოფას და ინფორმაციის ანალიზს. ეს უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს ჩვენ. XXI საუკუნეა, ხალხო! ეს საზღვარგარეთაც პრობლემაა, თქვენ არ ინერვიულოთ. იქაც მე-19 საუკუნის სკოლაში ვართ. რეალობას ხომ უნდა გავუსწოროთ თვალი?! ჩემ დროს არ იყო საინფორმაციო ტექნოლოგიები და ჩვენი ცოდნა ზურგით უნდა გვეტარებინა. ბავშვმა დღეს სხვა რამე უნდა ისწავლოს. იმას არ ვასწავლით ჩვენ. დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ და არის ზედაპირული კლიშე ფრაზებით ცოდნის გამოხატვა. არ შეგიმჩნევიათ ეს?!“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად