Baby Bag

„მუცლის ტკივილის ჩივილით ბავშვი აუცილებლად უნდა ინახოს ქირურგის მიერ,“ - ბავშვთა ქირურგი გოგა ბახტაძე

„მუცლის ტკივილის ჩივილით ბავშვი აუცილებლად უნდა ინახოს ქირურგის მიერ,“ - ბავშვთა ქირურგი გოგა ბახტაძე

ბავშვთა ქირურგმა გოგა ბახტაძემ ბავშვებში მუცლის ტკივილის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა:

„ქირურგთან საავადმყოფოში ყველაზე ხშირად პატარა პაციენტი შეიძლება მოხვდეს მუცლის ტკივილის ჩივილით. ჩემი აზრით, მსგავსი ჩივილით ბავშვი აუცილებლად უნდა ინახოს ქირურგის მიერ. მუცლის ტკივილების უმრავლესობა ქირურგიული მიზეზებით გამოწვეული არ არის. 10-დან მხოლოდ 1 პაციენტს შეიძლება აღმოაჩნდეს ქირურგიული მიზეზით გამოწვეული მუცლის ტკივილი. ქირურგიული მიზეზით გამოწვეული მუცლის ტკივილი იმდენად საგანგაშოა და შეიძლება საშიში გართულებები მოჰყვეს დაგვიანების შემთხვევაში, რომ ყველა პაციენტი მუცლის ტკივილით, სასურველია, ინახოს ქირურგის მიერ. მისმა გამოცდილმა თვალმა და ხელმა შეამოწმოს, რომ არ მოხდეს რაღაც, არ გაიპაროს ატიპურად მიმდინარე დაავადება და შემდგომში არ მოჰყვეს რაიმე გართულება.

უმეტეს შემთხვევაში მუცლის ტკივილს ბავშვებში იწვევს კვებისმიერი ინტოქსიკაცია, ნაწლავური კოლიკები, ვირუსული ინფექციები და ა.შ. ეს რაიმე ქირურგიულ ჩარევას შემდგომში, როგორც წესი, არ საჭიროებს.

ზოგჯერ არის ქირურგიული მიზეზით ტკივილი. ყველაზე გავრცელებული ბავშვებში არის მწვავე აპენდიციტი, რომელიც აუცილებელ ოპერაციულ მკურნალობას საჭიროებს. შედარებით იშვიათია დივერტიკულის ანთება ნაწლავზე, რომელიც შეიძლება საშიში გართულება იყოს. ხშირი მიზეზი არის ასევე სხვადასხვა სახის თიაქარი. თიაქარი შეიძლება იყოს საზარდულის, ჭიპის, რომელიც თუ არ ჩაიჭედა, იმ წუთში რაიმე საშიშროებას არ წარმოადგენს, მაგრამ საჭიროებს გეგმიურ ოპერაციულ მკურნალობას.

არის რამოდენიმე სიმპტომი, როდესაც დალოდებას და გადადებას მდგომარეობა არ ექვემდებარება. სასურველია, მშობელმა ბავშვი რაც შეიძლება მალე მიიყვანოს ქირურგთან. როდესაც მუცლის ტკივილს ერთვის სხვა დამატებითი სიმპტომები, ვთქვათ, ბავშვი არის მოთენთილი, მივარდნილი, გამოხატულია უმადობა, გულისრევის შეგრძნება, პირღებინება, ტემპერატურის მომატება, იძულებითი მწოლიარე პოზა, ბავშვს უჭირს სიარული, ამ დროს დროულად უნდა მიაკითხონ ქირურგს. ყოფილა შემთხვევები, რომ 3-4 დღე მშობელი ელოდება, რომ იქნებ გაუაროს. შემდეგ მოდის და ჩირქი გავრცელებულია მთელ მუცელში. ეს ამძიმებს ბავშვის მდგომარეობას და მკურნალობის პერიოდს,“- მოცემულ საკითხზე გოგა ბახტაძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი,“ - ზურაბ კიკნაძე

პროფესორი ზურაბ კიკნაძე შედეგზე ორიენტირებული სწავლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სწავლას საბოლოო შედეგი საერთოდ არ აქვს და პროცესს უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:

„რა არის მთავარი თამაშში: შედეგი თუ პროცესი? თუ მარტო შედეგია მთავარი, მაშინ ჩვენ თამაშის ყურება საერთოდ არ გვინდა. თამაშის შედეგი ყოველთვის შეიძლება მომწვდეს და გავიგო, მაგრამ მთავარია, რომ თამაში ვნახო. ახლა ძალიან გავრცელებულია პედაგოგიკაში შედეგზე ორიენტირებული სწავლება, ეს არის დამღუპველი, ეს არის ძირის გამომთხრელი სწავლის პროცესისა საერთოდ. შედეგი სწავლის პროცესს არასდროს არ აქვს. მამა გიორგიმ წარმოთქვა ქრისტეს სიტყვა: „მე ვარ გზა.“ ქრისტე არ ამბობს, რომ მე ვარ თვითონ და ჩემთან მოდით. გზაა მთავარი. ქრისტესთან ჩვენ შეიძლება ვერ მივიდეთ ვერასდროს. გრიგოლ ნოსელი ამბობს, რომ ადამიანი არის მგზავრი, მარადიული მგზავრი, რომელიც აქაც მოგზაურობს და იქაც იმოგზაურებს, ის ვერასდროს მისწვდება ღმერთს, იმიტომ, რომ ის შეუცნობელია. ნიკოლოზ კუზელმა თქვა: „ღმერთის შეცნობა მხოლოდ მისი შეუცნობლობით შეიძლება.“ ღმერთი შეცნობილია იმიტომ, რომ ის არის შეუცნობელი. ეს გასაგებად ცოტა რთულია, მაგრამ მთავარი რა არის? მთავარი გზაა.“

ზურაბ კიკნაძის თქმით, შემეცნების გზა ადამიანმა ყურადღებით უნდა გაიაროს, არ უნდა ეცადოს მის სწრაფად გარბენას:

„როდესაც ჩვენ მივდივართ რომელიმე პუნქტში, რა თქმა უნდა, ჩვენ გვინდა, რომ იქ მივიდეთ. ეს არის ჩვენი მიზანი, იქ გველოდებიან, იქ დავისვენებთ, მაგრამ ეს გზა არ არის გამოსარიცხი, იმიტომ, რომ ამ გზაზე ჩვენი გამოცდილებაა, ამ გზას უნდა მივაქციოთ ყურადღება. ეს გზა არის ჩვენი, ჩვენთვის არის მოცემული. ეს გზა არ უნდა გავირბინოთ, არ უნდა ვიძინოთ ამ გზაზე. ეს გზა არის შემეცნების გზა.“

„აქ არის მერაბ მამარდაშვილის წიგნი „საუბრები ფილოსოფიაზე.“ მამარდაშვილის არცერთი ლექცია არ მთავრდება დასკვნით. მას არ აქვს რაღაც შედეგი, რომ აი, ჩვენ ეს აღმოვაჩინეთ. მისი ფილოსოფია არის აზროვნების პროცესი. მთავარია აზროვნება და არა ის, რასაც შემდეგ მიაღწევ. ამ აზროვნებაშია თვითონ შედეგი. სწავლის პროცესშიც, როდესაც რაღაცას ვსწავლობთ, მაგ. მათემატიკას, საბოლოო პუნქტამდე ვერასდროს მივალთ. მთავარია, რომ ეს პროცესი გავიაროთ. შეიძლება ბევრი რამ დაგვავიწყდეს. მე დამავიწყდა, აღარ მახსოვს ნიუტონის ბინომი, მაგრამ ის პროცესი, რაც გავიარე, დალექილია ჩემს ცნობიერებაში და ამან მე რაღაც შემძინა,“ - აღნიშნავს ზურაბ კიკნაძე.

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად