Baby Bag

რა არის პაიდოფებრილი - ეს ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს

რა არის პაიდოფებრილი - ეს ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს

ზამთარში გაციება, საუნთქი გზების ინფექციები, გრიპი და სხვა რესპირატორული დაავადებები განსაკუთრებით აქტიურდება. მათთვის დამახასიათებელი სიმპტომები კი - თავის ტკივილი, სურდო, საერთო სისუსტე, ყურის ტკივილი, ცხელება/შემცივნება, კუნთებისა და სახსრების ტკივილი შემაწუხებელი ხდება.

ტემპერატურის მართვის დროს მშობლები ხშირად შეცდომებს უშვებენ, რადგან ზოგჯერ ცხელება პრეპარატებს არ ემორჩილება და აფთიაქებიც სხვადასხვა დასახელების მედიკამენტებს გვთავაზობს.

როგორც „ქიდს 0-9“ პროექტის ხელმძღვანელი, თამარ ჩუბინიძე ამბობს, ტემპერატურის საწინააღმდეგო პრეპარატებში ერთ-ერთი ყველაზე ეფექტურია პაიდოფებრილი.

თამარ ჩუბინიძე: „პაიდოფებრილი ესპანური წარმოების პრეპარატია, რომელიც არის იბუპროფენის ჯგუფიდან. პაიდოფებრილი ესპანეთში ცნობილი ბრენდია და ერთ-ერთი მაღალი ხარისხის პრეპარატია. რაც უფრო მაღალი ხარისხისაა პრეპარატი მით უფრო სუფთად არის ტექნოლოგიურად დამუშავებული და შესაბამისად, გვერდითი ეფექტები მინიმუმამდე არის დაყვანილი. საქართველოს ბაზრის საჭიროებიდან გამომდინარე გადავწყვიტეთ ამ პრეპარატის დამატება და მშობლებისთვის გაცნობა. პაიდოფებრილი ბავშვებისთვის წარმოდგენილია სიროფის სახით, აქვს ფორთოხლის არომატი და მისი გამოყენება ხდება ინსტრუქციაში მითითებული ასაკობრივი დოზირებით“.

„პაიდოფებრილის გამოყენება ზოგადად რეკომენდირებულია მაღალი ცხელების დროს. ცნობილია, რომ 38.5 გრადუსამდე რეკომენდებული არ არის დამწევი პრეპარატების გამოყენება, ვინაიდან, აღნიშნული ტემპერატურა არის ბუნებრივი რეაქცია ორგანიზმში მიმდინარე ვირუსულ ინფექციასთან საბრძოლველად.

- როდის და როგორ ვმართოთ ცხელება?

- მაღალი ტემპერატურა განსაზღვრულ ზღვრამდე არ ვნებს ბავშვს, პირიქით ის ინფექციასთან ბრძოლის ერთ-ერთი საშუალებაა. ზოგჯერ უმჯობესია თავი აარიდოთ ტემპერატურის დაწევას, მით უმეტეს თუ ის შემაწუხებელი არ არის, მაგრამ თუ ბავშვს აწუხებს გაუწყლოება, ის მოთენთილია, მოდუნებულია, მივარდნილია, მაშინ სათანადო ზომები უნდა მიიღოთ. მაღალი ტემპერატურის დროს სითხის აორთქლება ძალიან სწრაფად ხდება. სწორედ ამიტომ, რეკომენდებულია დიდი რაოდენობით სითხის მიღება, რომ ორგანიზმში სითხის რაოდენობა მუდმივად შეივსოს და ბალანსი არ დაირღვეს.

ცხელებას რაც შეეხება, ორი ტიპისაა, როდესაც ტემპერატურა 38.5 გრადუსამდეა და 38.5 გრადუსზე მაღალია.

38.5 გრადუსის დროს ტემპერატურის მართვა ხდება შემდეგნაირად: პირველ რიგში, აუცილებელია, ორგანიზმისთვის დიდი რაოდენობით სითხის მიწოდება. აღნიშნული ტემპერატურა არ საჭიროებს სიცხის დამწევების გამოყენებას. თუმცა არსებობს გამონაკლისი შემთხვევა და ეს არის ფებრილური გულყრა, რომელიც ტემპერატურულ რეაქციაზე ვითარდება და ასეთ დროს რეკომენდებულია სიცხის დამწევი მედიკამენტის მიღება.

მაღალ ცხელებას რაც შეეხება, ანუ 38.6 გრადუსის ზემოთ უკვე რეკომენდებულია სიცხის დამწევი პრეპარატების გამოყენება. ამ დროს ვიყენებთ პარაცეტამოლის ან იბუპროფენის ჯგუფს. იბუპროფენის ჯგუფიდან რეკომენდაცია შეგვიძლია გავუწიოთ პრეპარატს - „პაიდოფებრილი”, რომლის ეფექტიანობა მაქსიმალურად კარგია. ასევე ცხელების დროს შესაძლებელია გაგრილების მეთოდის გამოყენება.

პაიდოფებრილი - ეს არის:

ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი

ძლიერი მოქმედება და ხანგრძლივი და სხვა სიცხისა და ტკივილისგან.

პეიდოფებრილის ეფექტურობა: სხვადასხვა სიმპტომების გამოწვეული ცხელების დროს ვირუსული ინფექციების დროს რევმატოიდული ართრიტის დროს მსუბუქი და საშუალო სიძლიერის სხვადასხვა წარმოშობის ტკივილის მოსახსნელად

რა უნდა იცოდეთ, ვიდრე დაიწყებთ პაიდოფებრილის მიღებისას? 

მნიშვნელოვანია მიიღოთ მცირე დოზა, რომელიც შეამსუბუქებს/გააკონტროლებს ტკივილს და არ უნდა მიიღოთ ეს მედიკამენტი საჭიროზე მეტ ხანს მისი სიმპტომების გასაკონტროლებლად.

თუ სახლის პირობებში დედა ვერ მართავს ტემპერატურას, ვერ ხერხდება ბავშვის ორგანიზმის სითხით დატვირთვა, ბავშვს აქვს ძილიანობა, სისუსტე, მაშინ აუცილებლად უნდა მიმართოს ექიმს. ასევე, თუ ცხელება სამ დღეზე მეტ ხანს გრძელდება უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

იხილეთ დამატებითი დეტალები პაიდოფებრილის შესახებ.

https://paidofebril.ge/


R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

​მხედველობის რა პრობლემებია გავრცელებული ბავშვებში და რა სიმპტომებით შეიძლება მათი ამოცნობა?

​მხედველობის რა პრობლემებია გავრცელებული ბავშვებში და რა სიმპტომებით შეიძლება მათი ამოცნობა?

მხედველობის რა პრობლემებია გავრცელებული ბავშვებში, რა სიმპტომებით შეიძლება ამოვიცნოთ და როდის მივმართოთ ექიმს? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრ-ოფთალმოლოგი ნინო შარიქაძე.

- ქალბატონო ნინო, ზოგადად, მხედველობის რა პრობლემები გვხვდება ბავშვებში და ყველაზე მეტად რომელია გავრცელებული?
- ბავშვთა ასაკში მხედველობის დაქვეითებას საკმაოდ ბევრი პათოლოგია იწვევს, თუმცა ყველაზე ხშირ მიზეზს რეფრაქციული მანკები წარმოადგენს, რომლებიც სამი ტიპის გვხვდება, ესენია:

  • ახლომხედველობა - ანუ მიოპია;
  • შორსმხედველობა - იგივე ჰიპერმეტროპია;
  • ასტიგმატიზმი.

სამივე ტიპის რეფრაქციული მანკი საჭიროებს დროულ დიაგნოსტირებას და სათვალისმიერ ან ლინზისმიერ კორექციას.
რაც შეეხება წლამდე ასაკის ბავშვებს, მათში პროცენტულად ყველაზე ხშირად საცრემლე არხის ნაწილობრივი ან სრული შევიწროვება - სტენოზი გვხვდება. აქაც საყურადღებოა პრობლემის დროულად აღმოჩენა და მკურნალობის სწორი ტაქტიკის შერჩევა.

ბავშვთა ასაკში საკმაოდ ხშირია სიელმეების არსებობა, სამწუხაროდ, არის თანდაყოლილი კატარაქტების და გლაუკომის შემთხვევებიც.

ასევე საყურადღებო და საკმაოდ ხშირია, ზოგად, სისტემურ პათოლოგიებთან, განსაკუთრებით, ორგანიზმში მიმდინარე აუტოიმუნურ პროცესებთან ასოცირებული თვალის ანთებითი მდგომარეობები, რაც საკმაოდ სერიოზულ და სპეციფიკურ მართვას საჭიროებს.

- რა სიმპტომებით შეიძლება, ამოიცნოს მშობელმა თვალთან დაკავშირებული პრობლემა?

- ყველაზე ხშირი მანიშნებელი იმისა, რომ ბავშვს შესაძლოა ჰქონდეს მხედველობის ესა თუ ის პრობლემა, არის:

  • ბავშვი ახლოს მიდის ტელევიზორთან;
  • თვალებთან ახლოს მიაქვს საგნები;
  • ხშირად ავიწროვებს თვალის ნაპრალს, განსაკუთრებით მაშინ, როცა შორ მანძილზე რამის დანახვა სურს;
  • ახლო მანძილზე მხედველობითი დატვირთვის დროს უწითლდება თვალები, აქვს ცრემლდენა, ხშირად ისრისავს ერთ ან ორივე თვალს. ასეთ დროს ხშირია თავის ტკივილებიც;
  • წერა-კითხვის დროს ხშირად იცვლის თავის პოზიციას, ამით ცდილობს ფოკუსის დაჭერას;
  • ცალმხრივი პრობლემის დროს, სპეციფიკურ სიმპტომს წარმოადგენს ცალი თვალის მოჭუტვა, დახუჭვა და მხედველობითი ფუნქციიდან გამოთიშვა;
  • ერთი ან ორივე თვალის გადახრა საფიქსაციო წერტილიდან - სიელმის გაჩენა.

​ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომი შეიძლება იყოს მხედველობის დაქვეითების მიზეზი, ამიტომ საჭიროებს დაუყოვნებლივ ყურადღებას.
- კონკრეტულად რას იწვევს ეკრანთან დიდი დროის გატარება? 
- ელექტრომოწყობილობების არანორმირებული მოხმარება, პირველ რიგში, იწვევს თვალის შიგნით არსებული კუნთის - ცილიალური კუნთის გადაღლას, ირღვევა ბალანსი თვალის კუნთის შესაძლებლობასა და მასზე დაკისრებულ დატვირთვას შორის. ეს მდგომარეობა საკმაოდ ხშირია და ცნობილია აკომოდაციის სპაზმის, იგივე ფსევდომიოპიის სახელით.
ამ დროს პაციენტს აღენიშნება საკმაოდ შემაწუხებელი ჩივილები, როგორებიცაა:

  • თავის ტკივილი;
  • თვალბუდის არეში სიმძიმის შეგრძნება;
  • ახლო მანძილზე, სამუშაოს შესრულების დროს, თვალების მარტივად დაღლა;
  • თვალების სიწითლე;
  • ზოგჯერ მხედველობის დაქვეითებაც კი.
ასევე, ძალიან ხშირია მშრალი თვალის სინდრომის განვითარება, რასაც არანაკლებ შემაწუხებელი ჩივილები აქვს, როგორებიცაა: თვალებში წვის, სიმძიმის, ჩხვლეტის, ქავილის, სიმშრალის, უცხო სხეულის (ქვიშის) შეგრძნება.
რაც ყველაზე მთავარია, უკვე მრავალი საერთაშორისო სამედიცინო კვლევით დადასტურდა, რომ ახლო მანძილზე თვალების არანორმირებული დატვირთვა მიოპიის გაჩენის და უკვე არსებული მიოპიის პროგრესირების ხელშემწყობი ფაქტორია.
- ბავშვებში ხშირია სიელმის პრობლემა, როგორ შეიძლება ის მოგვარდეს?
- სიელმე, ანუ თვალის გადახრა მხედველობის ცენტრალური ღერძიდან, ბავშვთა ასაკის ერთ-ერთი საკმაოდ გავრცელებული პრობლემაა.

სიელმე მხოლოდ კოსმეტიკური პრობლემა არ არის. ამ დროს ირღვევა ბინოკულური მხედველობა, ანუ ორივე თვალით ერთდროულად, შერწყმულად ხედვის უნარი.

ხშირია სიელმესთან ერთად მხედველობის დაქვეითებაც, რაც რეფრაქციული მანკების არსებობით არის განპირობებული. შესაბამისად, ამ პრობლემას კომპლექსური მიდგომა და მკურნალობა სჭირდება.

გადახრის მიმართულების მიხედვით გამოყოფენ:

- შიგნითა (თვალი გადახრილია ცხვირისკენ);

- გარეთა (თვალი გადახრილია საფეთქლისკენ);

- ვერტიკალური (თვალი მიმართულია ზემოთ ან ქვემოთ) ტიპის სიელმეს.

სიელმის ძირითადი სახეობებია: შეუღლებული და პარალიზური. ისინი ერთმანეთისგან განსხვავდებიან როგორც კლინიკური გამოვლინებით, ასევე წარმოშობის მექანიზმით და მკურნალობის მეთოდებით.

ბავშვთა ასაკში ყველაზე ხშირია შიგნითა შეუღლებული, პერიოდული ხასიათის სიელმე. ამ დროს გადახრილია ხან ერთი, ხან მეორე თვალი, მონაცვლეობით. ასეთი ტიპის სიელმე უმეტეს შემთხვევაში წლამდე ასაკში თავისით, ყველანაირი ჩარევის გარეშე სწორდება, თუმცა, თუ საქმე გვაქვს ცალმხრივ, მუდმივი ხასიათის სიელმესთან, ეს ყოველთვის მეტად საყურადღებოა. ამ დროს საჭიროა ექიმთან დროულად კონსულტაციის გავლა.

რაც შეეხება მკურნალობას, სიელმის მკურნალობა საკმაოდ ხანგრძლივი და შრომატევადი პროცესია. სიელმის ტიპის და გამოვლინების ასაკის მიხედვით ხდება მკურნალობის ტაქტიკის შერჩევა. ზოგადად, სიელმის მკურნალობა რამდენიმე ეტაპიანია და მოიცავს: კონსერვატიულ და ქირურგიულ ეტაპებს.

კონსერვატიული მკურნალობა მოიაზრებს:

  • სათვალისმიერ კორექციას
  • სპეციალურ, აპარატურულ ვარჯიშებს, ასევე თვალის ახვევებს სახლის პირობებში, რომელთა მიზანიც არის მხედველობის სიმახვილის მომატება, თვალის მამოძრავებელი კუნთების ტონუსის აწევა და მხედველობის აქტში ორივე თვალის ერთდროულად ჩართვა.

თუმცა, ზოგჯერ მაინც გარდაუვალი ხდება ქირურგიული ჩარევა, რაც მოიცავს თვალების სიმეტრიულობის აღდგენას, კუნთების ბალანსის შეცვლის ხარჯზე: ერთი რომელიმე კუნთის გაძლიერებით და მეორე კუნთის მოქმედების შესუსტებით.

ძირითადად, ოპერაციული ჩარევა მოწოდებულია ბავშვის სკოლაში შესვლამდე, 5-6 წლის ასაკში, თუმცა, თანდაყოლილი ფორმების და დიდი გადახრის კუთხის არსებობის შემთხვევაში, შესაძლოა, ოპერაცია ჩატარდეს 2-3 წლის ასაკშიც, ამ ყველაფრის გადაწყვეტა ხდება ყველა პაციენტთან ინდივიდუალურად, მისი ანამნეზიდან გამომდინარე.

- რა დროს უნდა მივმართოთ ექიმს და როდის არის დაგვიანებული ვიზიტი?
- მიიჩნევა, რომ ბავშვის მხედველობის განვითარების კრიტიკული პერიოდი 7-8 წლამდეა. სწორედ ამიტომ, მხედველობის პრობლემის ადრეულ დიაგნოსტიკას გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება. ხშირად ადრეულ ასაკში მხედველობის ორგანოს თანდაყოლილი ანომალია ან მხედველობის დაქვეითება მშობლის მიერ შეუმჩნეველი რჩება, სწორედ ამიტომ, ამერიკის პედიატრთა აკადემია გვირჩევს, რომ ბავშვის პირველი ვიზიტი ოფთალმოლოგთან განხორციელდეს 6 თვის ასაკში, შემდეგ 3-4 წლის ასაკში, ხოლო მომდევნო - სკოლამდელ, 5-6 წლის ასაკში. რეკომენდებულია, რომ სასკოლო ასაკის ბავშვმა ყოველ წელს ან 2 წელში ერთხელ მაინც გაიაროს გეგმიური შემოწმება ოფთალმოლოგთან, რათა დროულად მოხდეს ნებისმიერი სახის პრობლემის ადრეულ ეტაპზე დიაგნოსტირება და მკურნალობის დაწყება.

​აქვე მინდა ხაზი გავუსვა, რომ თუ ბავშვის მშობლებიდან რომელიმეს აღენიშნება ამა თუ იმ ტიპის რეფრაქციული მანკი (მიოპია, ჰიპერპეტროპია, ასტიგმატიზმი) ამ შემთხვევაში, ბავშვი მხედველობის პრობლემების განვითარების რისკის ქვეშ არის, რადგან, სამწუხაროდ, ისევე როგორც სხვა ორგანოს პათოლოგიების დროს, თვალის დაავადებებსაც, განსაკუთრებით რეფრაქციულ პრობლემებს, ახასიათებს გენეტიკური წინასწარგანწყობა და რაც უფრო ადრეულ ასაკში დავიწყებთ ასეთი ბავშვების დიაგნოსტირებას და მკურნალობას, მით უფრო კეთილსაიმედო იქნება გამოსავალი და თავიდან ავიცილებთ მრავალ შესაძლო გართულებას.

​დაგვიანებულ ვიზიტს რაც შეეხება, ყველაზე ხშირად დაგვიანებული მომართვიანობის დროს ბავშვებს აღენიშნებათ ამბლიოპია, ანუ ზარმაცი თვალი, რაც გულისხმობს თვალის ფუნქციურ გაზარმაცებას, ამ დროს თვალი ანატომიურად სრულიად ჯანმრთელია, თუმცა მას არ აქვს მაღალი მხედველობის უნარი, სათვალეშიც კი.

​ამბლიოპიის მკურნალობა, გარკვეულ ასაკამდე, სხვადასხვა დამხმარე თერაპიებით შესაძლებელია, თუმცა საკმაოდ ხანგრძლივი პროცესია და ზოგ შემთხვევაში, ისევ და ისევ ძალიან დაგვიანებული მომართვიანობის გამო, სასურველი შედეგის მიღება ვერ ხერხდება.

​საბედნიეროდ, დროული მომართვიანობით და ამა თუ იმ თვალის პათოლოგიის ადრეული დიაგნოსტირებით, დღეს უკვე შესაძლებელია ძალიან ბევრი არასასიამოვნო შედეგის თავიდან აცილება და ბავშვისთვის თითქმის ნებისმიერი მხედველობის პრობლემის მოგვარება, რაც საგრძნობლად აუმჯობესებს მისი ცხოვრების ხარისხს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად