როგორია D ვიტამინის პროფილაქტიკური დოზა ზრდასრულებსა და ბავშვებში? - აღნიშნულ თემაზე ბავშვთა ენდოკრინოლოგმა ნინო ხელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.
,,D ვიტამინი არ არის მხოლოდ ვიტამინი, ეს არის მნიშვნელოვანი ჰორმონი, რომელიც ადრე ეგონათ, რომ მხოლოდ ძვლის და კალციუმისთვის იყო აუცილებელი, თუმცა ახლა დამტკიცდა, რომ მას აქვს ძალიან მნიშვნელოვანი როლი იმუნური სისტემის გაძლიერებისთვის, ალერგიების პრევენციისთვის, სიმსუქნის შემთხვევაში, გულსისხლძარღვთა სისტემის და დიაბეტის პრევენციისთვის (პირველი ტიპის დიაბეტის პრევენციისთვისაც კი), ონკოლოგიური დაავადებების საწინააღმდეგოდ და ბევრი სხვა. აღმოჩნდა, რომ D ვიტამინის რეცეპტორები თავის ტვინშიც კი არის. ამიტომ ყველა უჯრედისა და ორგანოთა სისტემისთვის არის ძალიან აუცილებელი.
ჩვენთან არის სახელმწიფო გაიდლაინი, სტანდარტი, რომლის მიხედვითაც ყველა ბავშვმა, არა აქვს მნიშვნელობა ძუძუთი იკვებება, თუ ხელოვნურზეა, ორ წლამდე უნდა მიიღოს D ვიტამინის პროფილაქტიკური დოზა, 2 წლის შემდეგ, მათ შორის მოზრდილების ჩათვლით, მნიშვნელოვანია და უკვე აქტუალური ხდება, რომ D ვიტამინი მივიღოთ სეზონურად, როცა მზე ვერ იქნება ამ ვიტამინის აქტიური წყარო.
არის გარკვეული საკვები, რომელიც შეგვივსებს მის დანაკლისს, თუმცა ეს საკმაოდ რთულია, რადგან ამ საკვების დიდი რაოდენობით მიღებაა საჭირო. მაგალითად, 10-15 კვერცხი უნდა მიიღოს ბავშვმა, რომ შეივსოს იმ დღის ნორმა D ვიტამინი, რაც წარმოუდგენელია. ამიტომ ხდება აქტუალური, რომ დანამატის სახით მიიღოს ბავშვმა ასაკის გათვალისწინებით შერჩეული დოზა. ეს ეხება ყველა ჯანმრთელ ბავშვს სეზონურად,'' - აღნიშნა ნინო ხელაძემ.
რატომ არის მნიშვნელოვანი თვითთანაგრძნობა? - ნეიროფსიქოლოგ ნინო მარგველაშვილის რეკომენდაციები
ნეიროფსიქოლოგმა ნინო მარგველაშვილმა თვითთანაგრძნობისა და საკუთარი თავის მხარდაჭერის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:
„ჩვენ შვილებს ვასწავლით, რომ შენ ამას კარგად უნდა მოექცე, რატომ ჩაარტყი? ჩვენ ერთმანეთზე უნდა ვიზრუნოთ, მაგრამ მე რომ რაღაც შემეშლება, როგორც დედას, ვიწყებ: „რა საშინელი დედა ვარ, რა სირცხვილია.“ გამოჩენა აღარ მინდა ამ დროს. ორმაგი სტანდარტია გაუცნობიერებლად. როდესაც გავაცნობიერებ, რომ თურმე ჩემს თავს არ ვექცევი სიკეთით, ჩემს შეცდომებს განვსჯი და არ ვპატიობ, მერე ნელ-ნელა უნდა შევცვალოთ ეს. შვილსაც არ აძლევ ამით მაგალითს. ის ხვდება, რომ გარეთ არის ფოკუსი მხოლოდ და ამ დროს ჩემს თავს ვაზიანებ. ეს ალოგიკურია.“
„თვითთანაგრძნობის მიზანი არ არის, რომ გახდე კარგად. ესეც ნიშნავს, რომ ეწინააღმდეგები იმ რეალობას, რაშიც ხარ. თვითთანაგრძნობა ნიშნავს, რომ საკუთარ თავს ვუთანაგრძნობ, რადგან რთულია ასეთ მდგომარეობაში ყოფნა. შენი თავი არ გეცოდება. შეცოდება არის, რომ მე ზემოდან ვუყურებ, თითქოს იმ ადამიანს სჭირს რაღაც მხოლოდ. თვითთანაგრძნობას როდესაც სწავლობ, იაზრებ, რომ ჩვენ ყველას გვაქვს რთული სიტუაციები, ყველა შეიძლება ერთ დღეს ქუჩაში აღმოვჩნდეთ. ჩემი თავის შეცოდება არის: „რა საცოდავი ვარ.“ მარტო არ ხარ. ჩვენ ამით ვერთიანდებით. ეს ცოტათი შვებაა. შეიძლება ადამიანმა თქვას, მე სულ არ მახალისებს ის, რომ სხვა არის ცუდად. ეს სულ არ ნიშნავს, რომ ეს მე მიხარია. ეს სიბრძნეა. შენ უბრალოდ რეალობას ამბობ, რომ მარტო მე არ ვარ ასეთ მდგომარეობაში, რომ ყველას განუცდია ეს ტკივილი. საღი აზრის საკუთარი თავისთვის თქმა გეხმარება,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო მარგველაშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.
