Baby Bag

ბავშვთა და მოზრდილთა თვალის პათოლოგიებს მკურნალობის თანამედროვე შესაძლებლობები „ნიუ ჰოსპიტალსში“

ბავშვთა და მოზრდილთა თვალის პათოლოგიებს მკურნალობის თანამედროვე შესაძლებლობები „ნიუ ჰოსპიტალსში“

რეფრაქციული ანომალიები საკმაოდ გავრცელებული პრობლემაა ბავშვებსა და მოზარდებში. ამდენად, ძალიან მნიშვნელოვანია დროულად მოხდეს რეფრაქციის დიაგნოსტირება და შემდეგ მკურნალობა. „ნიუ ჰოსპიტალსში“ გარკვეული რეფრაქციული პათოლოგიების მკურნალობა ქირურგიული მეთოდით - ექსიმერული ლაზერით ხორციელდება, პროცედურა ხანმოკლე და უმტკივნეულოა.

ამ თემაზე ​MomsEdu.ge „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ოფთალმოლოგს, მაია საგინაშვილს ესაუბრა.

მაია საგინაშვილი: „გარკვეული რეფრაქციული ანომალიების გამომწვევი მიზეზი შესაძლოა იყოს:

  • გენეტიკური წინასწარგანწყობა
  • თვალის კაკლის სტრუქტურების ცვლილება, რაც გამოწვეულია თვალის ტრავმის ან სხვა დაავადებისგან
  • მხედველობითი დატვირთვა, სხვადასხვა გაჯეტთან დროის ხანგრძლივად გატარებით, განსაკუთრებით, მცირეწლოვან ბავშვთა ასაკში.“
  • ზოგადად რომ ვისაუბროთ, რა არის რეფრაქციული პათოლოგია?

მაია საგინაშვილი: „მანამ, სანამ განვიხილავთ რა არის რეფრაქციული პათოლოგია, ვთქვათ რა არის კლინიკური რეფრაქცია. კლინიკური რეფრაქცია არის თვალის ოპტიკური აპარატის გარდამტეხი ძალისა და თვალის კაკლის წინა-უკანა მონაკვეთის სიგრძის თანაფარდობა. გარდამტეხი აპარატი მასზე დაცემულ სხივს იმგვარად გარდატეხს, რომ გამოსახულება ფოკუსირდეს ბადურა გარსის ცენტრში - ასეთ რეფრაქციას ემეტროპია ჰქვია.

ზემოთ აღნიშნული თანაფარდობის დარღვევის შემთხვევაში საქმე გვაქვს რეფრაქციის ანომალიასთან ანუ ამეტროპიასთან. ასეთია:

  • მიოპია, იგივე ახლომხედველობა, არის ისეთი ტიპის რეფრაქცია, როდესაც გამოსახულება ფოკუსირდება ბადურა გარსის წინ;
  • ჰიპერმეტროპია, იგივე შორსმხედველობა, გახლავთ ისეთი რეფრაქცია, როდესაც გამოსახულება ხვდება ბადურა გარსის უკან.
  • ასტიგმატიზმის დროს რქოვანას ზედაპირის არაერთგვაროვნება, სიმრუდის მიხედვით იწვევს ფოკუსის სიმკვეთრის დაქვეითებას;
  • პრესბიოპია ახლო მანძილზე მკაფიო ხედვის, ანუ აკომოდაციის ბუნებრივი შესუსტებაა 40 წლის შემდეგ.“
  • რა რეფრაქციული პათოლოგიები ვლინდება ბავშვებსა და მოზარდებში და რა სიმპტომებით გამოიხატება თითოეული მათგანი?

მაია საგინაშვილი: „ჩვილებში ნორმალურად ითვლება დაბალი ხარისხის ჰიპერმეტროპიული რეფრაქცია, რაც განპირობებულია თვალის კაკლის მცირე ზომით. წინა-უკანა ღერძი მოკლეა, შესაბამისად, თვალს აქვს ჰიპერმეტროპული რეფრაქცია. ჩვილი ბავშვის თვალი მოწყობილია შორსმხედველობაზე და ის ახლოს ცუდად ხედავს. 3-4 წლამდე ზრდის პერიოდში ჰიპერმეტროპიის ხარისხი კლებულობს. მაღალი ხარისხის ჰიპერმეტროპიამ შესაძლოა გამოიწვიოს სიელმის განვითარება.

მიოპია, ანუ ახლომხედველობა ხშირად გვხვდება დღენაკლულ და იშვიათად დროულჩვილებში. თანდაყოლილი მიოპია თითქმის ყოველთვის მაღალი ხარისხისაა და იწვევს მხედველობითი ფუნქციების მკვეთრ გაუარესებას. უფრო ხშირად, მიოპია გვხვდება მოზარდებში და ახალი შემთხვევების გამოვლინება მაქსიმუმს აღწევს 20 წლამდე ასაკში.ასტიგმატიზმი თვალის წინა ზედაპირის ანატომიური თავისებურებებით არის განპირობებული, ამიტომ თავს იჩენს უკვე მცირე ასაკში და ადრეულ ზრდის პერიოდში.

რაც შეეხება პრესბიოპიას, ის ახლო მანძილზე მკაფიო მხედველობის დაქვეითებაა, ასაკობრივი ანომალია, რომელიც 40 წლიდან პროგრესირებად ხასიათს ატარებს.“

  • როგორ ხდება მკურნალობა ბავშვებსა და მოზარდებში? არის თუ არა განსხვავებული მიდგომები ამ ორ ასაკობრივ კატეგორიას შორის მკურნალობის დროს?

მაია საგინაშვილი: „რეფრაქციული ანომალიები წარმოადგენს თვალის ოპტიკურ ნაკლს, ამიტომ მათი მკურნალობა, პირველ რიგში, გულისხმობს მხედველობის კორექციას. ბავშვებში ოპტიკური კორექცია შეიძლება განხორციელდეს სათვალით ან კონტაქტური ლინზით.

ბავშვთა ასაკში რეფრაქციული ანომალიების თანმიმდევრული მკურნალობა მნიშვნელოვანია ბავშვის მხედველობითი ანალიზატორის სრულყოფილი ჩამოყალიბებისათვის. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შესაძლოა მივიღოთ მხედველობის დაქვეითება, ზარმაცი თვალი, სიელმე, მოცულობითი მხედველობის განუვითარებლობა, რაც შემდგომში პაციენტს ხელს შეუშლის ყოველდღიურ, ყოფით ცხოვრებაში, მათ შორის პროფესიის არჩევაში. მნიშვნელოვანია, რომ პაციენტს ჰქონდეს მოცულობითი მხედველობა.

მოზრდილ პაციენტებში შესაძლებელია გამოვიყენოთ სათვალე ან კონტაქტური ლინზა, აგრეთვე ქირურგიული მკურნალობა. ეს გახლავთ ექსიმერლაზერული კორექცია, ფაკიური ინტრაოკულური ლინზების იმპლანტაცია. რეფრაქციული მიზნით ბროლის შეცვლის ოპერაცია.

  • „ნიუ ჰოსპიტალსში“ მკურნალობის რა მეთოდები გამოიყენება?

მაია საგინაშვილი: „კლინიკა „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრი აღჭურვილია მაღალტექნოლოგიური აპარატურით და შესაბამისად შესაძლებელია დაავადებათა ფართო სპექტრის მკურნალობა. ექსიმერული ლაზერით (Carl Zeiss mel 90) ხორციელდება ოპტიმიზირებული და პერსონიფიცირებული რეფრაქციული ქირურგია. პროცედურა არის ხანმოკლე, საჭიროებს რამდენიმე წუთს, უმტკივნეულო, რომლის შედეგადაც პაციენტი იხსნის სათვალეს. ფაკიური ლინზების იმპლანტაცია ხორციელდება უმცირესი განაკვეთით, თვალში იმპლანტირდება დამატებითი ოპტიკური ლინზა, ჩარევა გახლავთ სრულიად უსაფრთხო და ვაღწევთ საკმაოდ მაღალი ამეტროპიების კორექციას. გარკვეულ ასაკობრივ ჯგუფებში მხედველობის კორექცია ხორციელდება ბროლის ქირურგიული შეცვლის გზით.

  • რა დროს არის საჭირო ქირურგიული ჩარევა?

მაია საგინაშვილი: „ძირითადად, ქირურგიულ ჩარევას პაციენტი და ქირურგი ერთად წყვეტენ. ქირურგიული ჩარევის დაგეგმვისთვის მნიშვნელოვანია წინა მოსამზადებელი პერიოდი, გასათვალისწინებელია სხვადასხვა კვლევის შედეგი, რომლის მიხედვითაც ისაზღვრება მკურნალობის შემდგომი ტაქტიკა, ასევე ჯანმრთელობის ზოგადი მდგომარეობა და სხვა ქრონიკული დაავადება, რომელთაც, თავის მხრივ, შეუძლიათ უარყოფით გავლენის მოხდენა მხედველობაზე.

R. 


მხედველობის ლაზერული კორექციის უახლესი ტექნოლოგია „ნიუ ჰოსპიტალსშია“
„ნიუ ჰოსპიტალსის“ ოფთალმოლოგიის ეროვნული ცენტრი კარლ ცაისის წარმოების, ყველაზე თანამედროვე ფემტო-ექსიმერული ლაზერით (Zeiss Visumax Femtosecond / Excimer Laser Mel-90) აღიჭურვა და პაციენტებს მხედველობი...
„1 წლამდე ბავშვი ორთოპედის მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა იყოს” - ამირან შარაბიძე, „ნიუ ჰოსპიტალ...
ბავშვთა ორთოპედიაში დიდი მნიშვნელობა აქვს დაავადების ნაადრევ დიაგნოსტირებას, რადგან მკურნალობის ტაქტიკას ხშირად განსაზღვრავს მისი დაწყების დრო. ორთოპედიული დაავადებები შეიძლება იყოს თანდაყოლილი და შეძ...
​„ნიუ ჰოსპიტალსში“ 7 წლის ბიჭს წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის მკურნალობა არაქირურგიული მეთოდ...
7 წლის ანდრიას „ნიუ ჰოსპიტალსში“ ჩაუტარდა წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის არაქირურგიული (ენდოვასკულური) მეთოდით მკურნალობა, რომელიც წარმატებით დასრულდა. ბიჭი მეორე დღესვე გაეწერა კლინიკიდან. მკურნალობის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?
ენურეზი გავრცელებული პრობლემაა, რაც მშობლებს და შვილებს ძალიან აწუხებთ, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ასაკის მატებასთან ერთად რჩება. როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ასეთ დროს და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სახის სამედიცინო პრობლემასთან? ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი მაკა ლომიძე.

​- ქალბატონო მაკა, რა შემთხვევაშია ენურეზი საყურადღებო 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სამედიცინო ან სხვა სახის პრობლემასთან?

​- ბავშვებში შარდის შეუკავებლობა ხშირი პრობლემაა. მოკლედ რომ განვიხილოთ: 4 წლისათვის ბავშვები უკვე სწავლობენ მოშარდვის კონტროლს დღის მანძილზე (ანუ სიფხიზლის დროს); ძილის დროს შარდის ბუშტის ნებითი კონტროლის უნარის გამომუშავებას კი უფრო ხანგრძლივი დრო სჭირდება და 5-7 წლის შუალედში ყალიბდება.

​5 წლის ასაკისათვის ბავშვების 90-95% თითქმის სრულად ახერხებს, დარჩეს მშრალი (ანუ შეუძლია ნებითად გააკონტროლოს შარდის შეკავების უნარი) დღის მანძილზე და 80-85%-ს ძილის დროსაც. ენურეზად განიხილება შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები მხოლოდ ძილის დროს და მხოლოდ იმ ბავშვებში, რომლებსაც უკვე შეუსრულდათ 5 წელი, რადგან ასაკის გათვალისწინებით მათ უკვე შეიძლება ჰქონდეთ მოშარდვის ნებითი კონტროლის უნარი.

​განარჩევენ პირველად (ენურეზის მქონე ბავშვთა 75-90%) ენურეზს, როცა ხანგრძლივი დროის მანძილზე (მინიმუმ 6 თვე) ბავშვი არასდროს ყოფილა მშრალი ძილის დროს და მეორად ენურეზს (10-25%), როცა ბავშვი რჩებოდა მშრალი ძილის დროს რამდენიმე თვე (მინიმუმ 6 თვე), ვიდრე კვლავ გამოვლინდა ენურეზი.

​მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ენურეზის მქონე ბავშვების 75%-ს პრობლემა აღენიშნება მხოლოდ ძილის დროს. ამ ბავშვებს, როგორც წესი, არ აქვთ, არც შარდის შეუკავებლობა დღის მანძილზე და არც ჯანმრთელობის სხვა პრობლემები. ეს ე.წ. მონოსიმპტომური ენურეზია და ენურეზის შემთხვევათა უმრავლესობა, სწორედ ამ ტიპისაა. პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი ორჯერ უფრო ხშირია ბიჭებში, ვიდრე გოგონებში და ყოველი წლის მატებასთან ერთად დაახლოებით 15%-ში თავისთავად გაივლის.

​ენურეზი საყურადღებოა, როცა შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები არის არა მარტო ძილის, არამედ სიფხიზლის დროსაც და/ან თან ახლავს, ქვედა საშარდე გზების მხრივ, სხვა სიმტომებიც - მოშარდვის უეცარი მოთხოვნილება, მოშარდვის სიხშირის ცვლილება, გაძნელებული (ჭინთვით) შარდვა, შარდის სუსტი ნაკადი, ტკივილი შარდვისას... ეს არამონოსიმპტომური ენურეზია. ასეთი დიფერენცირება გასათვალისწინებელია, რადგან სწორედ იმ ბავშვებს, რომლებსაც ენურეზთან ერთად აღენიშნებათ დღის შეუკავებლობა, სხვა ჩივილებთან ერთად მოსალოდნელია, ჰქონდეთ ქვედა საშარდე სისტემასთან დაკავშირებული პრობლემები და ასეთ შემთხვევებში ექიმთან მიმართვა აუცილებელია.

​დიაბეტი, საშარდე გზების ინფექციები, ყაბზობა, ენკოპრეზი (განავლის შეუკავებლობა), ენტერობიაზი („ჭიები“), თირკმლის ქრონკული დაავადება, გულყრა და ძილის დარღვევები (მაგ: ძილის აპნოე) ის სამედიცინო პრობლემებია, რომლებიც შეიძლება ხელს უწყობდეს ენურეზს. ამ მდგომარეობების იდენტიფიკაცია არ არის რთული და ცხადია, ასეთ დროს მთავარი ამოცანა ძირითადი მიზეზის სწორი მართვაა.

​ისიც გასათვალისწინებელია, რომ ენურეზი შეიძლება ასოცირებული იყოს ნეიროგანვითარების დარღვევებთანაც, მათ შორის: გონებრივი განვითარების შეფერხება, აუტიზმის სპექტრის დარღვევები, ყურადღების დეფიციტის და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

​ფიზიკური ან ემოციური პრობლემები იშვიათად ხდება პირველადი ენურეზის მიზეზი.

​- თუ ასაკის მატებასთან ერთად ენურეზი რჩება, რა უნდა გააკეთოს მშობელმა?

​- როგორც აღვნიშნეთ, 5 წლის ასაკის შემდეგ, ყოველი წლის მატებასთან ერთად, მოსალოდნელია პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი თავისთავად მოწესრიგდეს, მაგრამ თუ პრობლემა რჩება, ცხადია, ექიმის ჩარევა და სრულყოფილი შეფასება აუცილებელია. ექიმი გაარკვევს ჩივილის ისტორიას (ანამნეზი), გასინჯავს ბავშვს, შეაფასებს შარდის საერთო ანალიზს და აუცილებლად გირჩევთ ე.წ „მოშარდვის დღიურის“ (დღიურში უნდა დაფიქსირდეს დღის მანძილზე მოშარდვის დრო და სიხშირე, შარდის მოცულობა, ყოველი მოშარდვის დროს მიღებული სითხის ოდენობა, სხვა სიმტომების არსებობა: ჭინთვის საჭიროება შარდვის დროს, შარდის ნაკადი ხომ არ არის წყვეტილი? ცლის თუ არა ბოლომდე შარდის ბუშტს და სხვა) წარმოებას, რის საფუძველზეც გადაწყვეტს შემდეგი კვლევების და/ან მკურნალობის საჭიროებას.

​- ხშირად პატარები ისჯებიან ასეთ დროს. რამდენად მართებულია ეს მშობლების მხრიდან?

​- ენურეზი ემოციური სტრესია, როგორც ბავშვის, ისე მშობლების და ოჯახის სხვა წევრებისათვის. ბავშვებს სირცხვილის და განცდის გამო დაბალი თვითშეფასება უყალიბდებათ, რამაც შეიძლება, სავალალო გავლენა იქონიოს თანატოლებთან ან ოჯახის წევრებთან ურთიერთობებზე, ცხოვრების ხარისხზე, სწავლაზე. ბავშვები ერიდებიან და არ რჩებიან მეგობრებთან წვეულებებზე, ან რაიმე ტიპის შეკრებებზე, სადაც ღამით დარჩენა მოუწევთ.

​მშობლებს მუდმივად უწევთ სველი თეთრეულის შეცვლა, რეცხვა-მოწესრიგება, რამაც შეიძლება ისინი გააღიზინოს, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ენურეზი არ არის ბავშვის დანაშაული და მას არ შეუძლია ამის გაკონტროლება. ოჯახის წევრებმა და სხვა ახლობლებმა არასოდეს არ უნდა შეარცხვინონ ან დასაჯონ ბავშვი ენურეზის გამო. სწორი იქნება ექიმთან ერთად განიხილონ პრობლემა და სცადონ გააცნობიერონ მიზეზები (ასეთის არსებობის შემთხვევაში), დაგეგმონ და დასახონ დახმარების გზები.


​​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად