Baby Bag

სახედრის რძე იცავს ბავშვებს და არა მარტო მათ, ვირუსული ინფექციებისა და სასუნთქ გზებთან დაკავშირებული გართულებებისგან!

სახედრის რძე იცავს ბავშვებს და არა მარტო მათ, ვირუსული ინფექციებისა და სასუნთქ გზებთან დაკავშირებული გართულებებისგან!

ცნობილია, რომ სახედრის რძე აძლიერებს იმუნიტეტს, ზრდის მედეგობას სხვადასხვა დაავადების წინააღმდეგ, განსაკუთრებით კი ბავშვებში (ასთმა, ბრონქიტი, სპაზმური ხველა, ყივანახველა, ალერგიული ხველა, ფილტვებთან დაკავშირებული პრობლემები და სხვა.) ეფექტურია ალერგიული გამოვლინებებისა და იმუნიტეტის ასამაღლებლად.

ამ თემაზე უფრო დეტალურად MomsEdu.ge საქართველოში პირველი სახედრების ფერმის, ​„ვირლანდიის“ დირექტორს თორნიკე ტეფნაძეს ესაუბრა.

- რა სასარგებლო თვისებები აქვს სახედრის რძეს?

თორნიკე ტეფნაძე: ჯერ კიდევ ანტიკურ ხანაში, ძველ საბერძნეთში იყენებდნენ სახედრის რძეს და შემდეგ უკვე ევროპის სხვადასხვა ქვეყანაშიც. მაგალითად, საფრანგეთში დედის რძის ჩამნაცვლებლად გამოიყენებოდა. სახედრის რძეს საქართველოშიც მოიხმარდნენ, თუმცა ფართოდ გავრცელებული არ იყო მისი გამოყენება.

პირველ რიგში, კვლევებით დადასტურებულია, რომ სახედრის რძე თავისი შემადგენლობით ყველაზე ახლოს დგას დედის რძესთან. იგი შეიცავს ვიტამინებს, მინერალებს, ანტიალერგიულ და ანტიმიკრობულ ფერმენტს, მდიდარია ომეგა 3-ით, ომეგა 6-ით, მაგნიუმით, თუთიათი და ა.შ.

- ცნობილია, რომ სახედრის რძე აქტიურად გამოიყენება სამკურნალოდ და განსაკუთრებით ბავშვებში. რა დაავადებებთან საბრძოლველად იყენებენ?

თორნიკე ტეფნაძე: ჩვენს პრაქტიკაზე დაყრდნობით, ამ პროდუქტს ყველაზე დიდი სარგებელი მოაქვს ბავშვებისთვის. იგულისხმება სასუნთქი გზების სხვადასხვა გართულება, როგორებიცაა: ასმთმა, ბრონქიტი, ყივანახველა, სპაზმური ხველა. ძალიან კარგია ფილტვებისთვის, ალერგიული გამოვლინებებისა და ასევე, იმუნიტეტის გაძლიერებისთვის. თუმცა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მხოლოდ ბავშვებისთვის გამოიყენება, უფროსებისთვისაც ძალიან ეფექტურია ამავე პრობლემების დროს და დამატებით, გულსისხლძარღვთა დაავადებების, ღვიძლის დეტოქსიკაციის, ქიმიის შემდგომ იმუნოდეფიციტის შესავსებად.

- იმ შემთხვევაში თუ სამკურნალო დანიშნულებით ვიყენებთ, დღის მანძილზე რა რაოდენობის სახედრის რძე უნდა დალიოს ბავშვმა (ასაკის მიხედვით) და დღის რომელ მონაკვეთში?

თორნიკე ტეფნაძე: ლოგიკურია, რომ ამ პროდუქტის მიღება იგივენაირად არ ხდება, როგორც სამედიცინო მედიკამენტების შემთხვევაში (მკაცრი დოზირება). იქიდან გამომდინარე, რომ სახედრის რძე ბუნებრივი პროდუქტია, აქ მკაცრად რეგლამენტირებული მეტ-ნაკლებობით მიღება არ არსებობს, თუმცა პრაქტიკიდან გამომდინარე ჩამოყალიბდა შემდეგი მიღების წესი:

  • 5-6 თვიდან - 2 წლამდე ბავშვებისთვის 10-30 მლ დღეში სამჯერ (დილით - უზმოზე, შუადღით - ჭამამდე, საღამოს - ძილის წინ);
  • 2-3 წლიდან ზევით - 50 მლ დღეში სამჯერ;
  • მოზრდილებში - 50-80 მლ დღეში სამჯერ.

როგორც ასეთი, სიჭარბე და გადამეტება არ არსებობს, თუმცა, გამომდინარე იქიდან, რომ არც ისე ბიუჯეტური პროდუქტია, მცირე რაოდენობით მიღებაც ეფექტურია სამკურნალოდ.

კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების რაობაზე, სირთულეზე, ინდივიდუალურ მდგომარეობაზე, იმუნურ სისტემაზე. გარკვეული მონახაზისთვის, შემიძლია გითხრათ, რომ მაგალითად, ხველების დროს მისაღებია 1-2-კვირიანი კურსი, პროფილაქტიკისთვის და იმუნიტეტისთვის - 2-4 კვირიანი კურსი.

- უკეთესი შედეგისთვის რძე ადუღებული უნდა მივიღოთ თუ აუდუღარი?

თორნიკე ტეფნაძე: უმჯობესია, მივიღოთ აუდუღარი რძე, ვინაიდან არ დაკარგოს სასარგებლო თვისებების დიდი ნაწილი.

- სახედრის რძეს აქვს თუ არა რაიმე სახის უკუჩვენება?

თორნიკე ტეფნაძე: მრავალწლიან პრაქტიკაზე დაყრდნობით, არანაირი უკუჩვენება არ გამოვლენილა. სახედრის რძეს ბუნებრივად აქვს ანტიოქსიდანტური თვისებები. სახედარს არ ემართება ის დაავადებები, რაც მაგალითად, ძროხას (ბრუცელოზი).

პედიატრების დამოკიდებულება ორად იყოფა. არიან პედიატრები, რომლებსაც არ აქვთ ინფორმაცია ამ პროდუქტზე და არ იციან, რა უპასუხონ მშობლებს. თუმცა, მეორე ნაწილი - იმუნოლოგების, პედიატრებისა და ალერგოლოგებისა იცნობენ პროდუქტს და აქვთ ინფორმაცია მის სარგებლიანობასთან დაკავშირებით. შესაბამისად, მშობლები ხშირად მოდიან ჩვენთან სხვადასხვა ცნობილი პედიატრის რეკომენდაციით, ალერგიის, ხველისა და სხვა პრობლემების სამკურნალოდ.

შესაკვეთად ეწვიეთ ,,ვირლანდიის'' გვერდს - ​https://www.facebook.com/virlandia1​

R.

შეიძლება დაინტერესდეთ

ზარმაცი ბავშვები არ არსებობენ, არსებობენ უფროსები, რომლებსაც მათი მოტივირება ეზარებათ

ზარმაცი ბავშვები არ არსებობენ, არსებობენ უფროსები, რომლებსაც მათი მოტივირება ეზარებათ

ზარმაცი ბავშვები არ არსებობენ. მშობლები და მასწავლებლები ხშირად აღნიშნავენ, რომ ბავშვები ზარმაცობენ, ისინი საშინაო დავალებებს არ ასრულებენ ან ოთახს არ ალაგებენ. მშობელს თუ ვკითხავთ, რატომ უნდა შეასრულოს ბავშვმა საშინაო დავალება, ის გვიპასუხებს, რომ ამის გაკეთება ძალიან მნიშვნელოვანია. თუმცა, არ დააკონკრეტებს, ვისთვის არის მნიშვნელოვანი საშინაო დავალების შესრულება, ბავშვისთვის თუ უფროსებისთვის.

ზრდასრულ ადამიანს თუ ჰკითხავთ, რატომ დადის დარბაზში სავარჯიშოდ, ის გიპასუხებთ, რომ მას ჯანსაღი ცხოვრების წესი მოსწონს, ან გახდომა სურს. უფროსების ქცევა ყოველთვის გარკვეული მოტივატორით არის განპირობებული. ბავშვები, რომლებიც არ აკეთებენ იმას, რასაც მათგან მშობლები და მასწავლებლები ითხოვენ, მოტივირებულები არ არიან. უფროსებიც იშვიათად აკეთებენ იმას, რისი მოტივაციაც არ აქვთ. თუ თქვენ აბაზანის გაწმენდა არ გსურთ, ასე არ მოიქცევით. ზრდასრული ადამიანი ხშირად ისე იქცევა, როგორც არ სურს, რადგან აცნობიერებს, რომ მას ეს ქცევა გარკვეულ სარგებელს მოუტანს. ბავშვებს მსგავსი მიზეზ-შედეგობრივი კავშირების დადგენა უჭირთ. ამის გასაცნობიერებლად მათ საკმაოდ დიდი დრო სჭირდებათ.

ბავშვს ზარმაცის იარლიყს თუ მიაკრავთ, ამით მას შეურაცხყოფას მიაყენებთ. იმის გამო, რომ ბავშვის მოტივირებაში სათანადო შრომას არ დებთ, მას ზარმაცი არ უნდა უწოდოთ. პატარების მოტივირებას შრომა და მონდომება სჭირდება, რაც უფროსებს ხშირად უძნელდებათ. თუ გსურთ, რომ ბავშვმა თქვენი მითითებები შეასრულოს, უფროსებისთვის სასურველი ქმედებები მისთვის მოსაწონი უნდა გახადოთ. გარეგანი მოტივაციის ზრდაზე მეტად გირჩევთ ბავშვის შინაგანი მოტივაციის ამაღლებაზე იზრუნოთ. თუ ბავშვის შინაგან მოტივაციას გაზრდით, ის თქვენთვის მოსაწონ ქცევას საკუთარი სურვილით განახორციელებს, რადგან მისი დადებითი მნიშვნელობა გააზრებული ექნება.

ბავშვი აქტიური და მოტივირებული რომ გახდეს, ყოველდღიური, რუტინული აქტივობები მრავალფეროვანი და საინტერესო უნდა გახადოთ. ბავშვის გარეგანი მოტივაციის ამაღლება არასდროს ამართლებს. თუ თქვენი შვილი დასჯის შიშით გარკვეულ ქცევაზე უარს ამბობს და წახალისების მიზნით კონკრეტულ ქცევას ახორციელებს, მისი ქმედება გარეგანი მოტივატორებით არის განპირობებული. გარეგანი მოტივაცია დროებითია, ის გძელვადიან შედეგს არ იძლევა და საბოლოოდ ბავშვის დემოტივაციას იწვევს.

ბავშვის მოტივაციის გაზრდა თუ გსურთ, დაივიწყეთ მოსაზრება, რომ ბავშვი ზარმაცია. ამის ნაცვლად მისი პასიურობის მიზეზების შესწავლა დაიწყეთ. შესაძლოა, ბავშვის ქცევა მოტივაციის ნაკლებობით, კონკრეტული ქცევის ღირებულების გაუცნობიერებლობით ან თქვენი მოთხოვნების ბუნდოვანი ხასიათით იყოს განპირობებული.

ბავშვებს ოთახის დალაგება ნაკლებად უყვართ. თუ გსურთ, რომ შვილს სისუფთავე შეაყვაროთ, მას ჭკუის დარიგებას ნუ დაუწყებთ. ამის ნაცვლად ბავშვს აგრძნობინეთ, რომ წესრიგი გიყვართ. თავად ყოველთვის მოწესრიგებული იყავით და სახლი ხშირად დაალაგეთ. ბავშვი სისუფთავის მნიშვნელობას ასე უფრო გაიგებს. თუ მას ეტყვით, რომ ოთახი უნდა დაალაგოს, შესაძლოა, თქვენ შორის დისტანცია გაჩნდეს, ბავშვმა ჩათვალოს, რომ ის საკმარისად კარგი არ არის, რაც მის დემოტივაციას შეუწყობს ხელს.

მასწავლებლებმა და მშობლებმა დავალება ბავშვისთვის საინტერესო და მრავალფეროვანი უნდა გახადონ, რათა მისი დაინტერესება შეძლონ. მნიშვნელოვანია, რომ უფროსებმა ბავშვის გონებრივი შესაძლებლობები და ინტერესები გაითვალისწინონ, როდესაც მისგან კონკრეტული დავალების შესრულებას ელიან. მასწავლებელი დავალების მიცემისას მშობლებზე შთაბეჭდილების მოხდენას არ უნდა ცდილობდეს, ის ბავშვების სურვილებსა და ინტერესებს უნდა ითვალისწინებდეს.

მოტივაციის ნაკლებობა ბავშვებს მხოლოდ სწავლის ან დალაგების საკითხებთან დაკავშირებით არ აქვთ. პატარები პარკში ძალიან კარგად ერთობიან, როდესაც მშობლებთან ერთად დარბიან და თამაშობენ, მაგრამ თუ მშობლები თავად პასიურები არიან და ბუნებაში ყოფნისას სკამზე უძრავად სხედან, ბავშვების აქტივობაც იკლებს.

მნიშვნელოვანია, რომ მშობლებმა ბავშვის სიზარმაცის შესახებ მითი დაამსხვრიონ და გააცნობიერონ, რომ შვილის მოტივირებისთვის ძალიან ბევრი შრომაა საჭირო.

მომზადებულია​ indianlink.com.au - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

წაიკითხეთ სრულად