Baby Bag

ხერხემლის დეფორმაციები ბავშვებში - როგორ ხდება მკურნალობა „ნიუ ჰოსპიტალსში''? - ინტერვიუ ქირურგ ტრისტან ნიშნიანიძესთან

ხერხემლის დეფორმაციები ბავშვებში - როგორ ხდება მკურნალობა „ნიუ ჰოსპიტალსში''? - ინტერვიუ ქირურგ ტრისტან ნიშნიანიძესთან

ხერხემლის დეფორმაციები განსაკუთრებით საყურადღებოა ბავშვთა ასაკში, რომ თავიდან ავირიდოთ გარკვეული რისკები. ხერხემლის ანომალიებს აქვს განვითარების ეტაპები, რომელზე დაკვირვებაც მნიშვნელოვნად შეუწყობს ხელს პრობლემის ადრეულ ეტაპზე გამოვლენას.

ქვეყნის მასშტაბით „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ორთოპედიისა და ტრავმატოლოგიის ცენტრი არის თანამედროვე ინფრასტრუქტურის მქონე და დაკომპლექტებულია პროფესიონალებით. „ნიუ ჰოსპტიალსის“ გუნდს ხერხემლის საუკეთესო ქირურგი, ტრისტან ნიშნიანიძე შეუერთდა.

MomsEdu.ge „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ტრავმატოლოგ-ორთოპედს, ხერხემლის ქირურგს ტრისტან ნიშნიანიძესეწვია და ბავშვებში ხერხემლის დეფორმაციებთან დაკავშირებით ესაუბრა.

  • ხერხემლის რა დეფორმაციები არსებობს ბავშვებში?

ტრისტან ნიშნიანიძე: თავდაპირველად, უნდა ვისაუბროთ ხერხემლის ანატომიაზე. პირდაპირ პროექციაში ხერხემალი უნდა იყოს სწორი, ხოლო როდესაც ხდება მისი გადახრა, საქმე გვაქვს სქოლიოზთან. გვერდით პროექციაში გვაქვს ორი გამრუდება - ლორდოზი (წელის არეში) და კიფოზი (გულმკერდისა და კისრის არეში).

თუ ჩვენ აღგვენიშნება ჰიპერკიფოზი, ესეც დაავადებაა, თუმცა, უნდა გამოვყოთ პოსტულარული კიფოზი და შერმანის დაავადება, რომელიც ძვლოვანი პათოლოგიითაა გამოწვეული, რაც პრობლემას წარმოადგენს.ხერხემლის ნაწილია კისრის სეგმენტიც, სადაც ჩვენ შეიძლება შევხვდეთ ორი ტიპის პრობლემას -კისერმრუდობა, რომელსაც ტორტიკოლის ვეძახით ან „კიპერფეილის“ დაავადება, ასევე, კისრის სეგმენტში არსებული ანომალიებით.

სქოლიოზი არსებობს სინდრომული (ცერებრული დამბლა, ართროგრიპოზი და სხვა), თანდაყოლილი, რომელიც არის სხეულში არსებული მალის პათოლოგიით და მოზარდთა იდიოპათიური, ანუ ხერხემლის მალები არის აბსოლუტურად ჯანსაღი, ხერხემალი მრუდდება და მიზეზი არ ვიცით.

სქოლიოზის სტატისტიკას რაც შეეხება, მოზარდების 4%-ს აქვს. გოგონებში უფრო ხშირია, ვიდრე ბიჭებში.

  • რამდენად შესაძლებელია დეფორმაციის ადრეული გამოვლენა და რა ნიშნებით შეიძლება მივხვდეთ, რომ ხერხემლის დეფორმაციასთან გვაქვს საქმე?

ტრისტან ნიშნიანიძე: რასაკვირველია, შესაძლებელია. ჩვენს ქვეყანაში, სამწუხაროდ, სასკოლო სკრინინგი არ გვაქვს, ამიტომმშობელსა და პედიატრზეა ყველაფერი დამოკიდებული.

დეფორმაცია ვლინდება შემდეგი ნიშნებით: მხრების, თეძოს მთების და მენჯის ასიმეტრია. ძალიან მნიშვნელოვანია ადამსის ტესტი, როდესაც ხერხემალს წინ გადახრი და ნახულობ, რომ სრულად სწორი არ არის, ერთი მხარე ამოწეულია, განსაკუთრებით, მარჯვენა - ეს იმის მიმანიშნებელია, რომ სქოლიოზთან გვაქვს საქმე.

  • რა რისკები ახლავს თან ხერხემლის დეფორმაციას? რა შეიძლება გამოიწვიოს?

ტრისტან ნიშნიანიძე: ხერხემლის დეფორმაციას განვითარების სამი ეტაპი აქვს: მსუბუქი, საშუალო და მძიმე. როდესაც ვხედავთ ხერხემლის 10 გრადუსამდე გადახრას, ვამბობთ, რომ ეს ასიმეტრიაა და არა დაავადება. 10-დან 25 გრადუსამდე -მსუბუქი სქოლიოზი,25-დან 45-მდე საშუალო სქოლიოზი, ხოლო 45-ზე ზემოთ უკვე მძიმე სქოლიოზი. რისკები შემოდის მძიმე სქოლიოზის შემთხვევაში. პრობლემა იქმნება სასუნთქ ორგანოებზე, გულსისხლძარღვთა სისტემაზე, პაციენტს აღენიშნება ძლიერი წელის ტკივილები და ა.შ.

  • როგორ ხდება მკურნალობა?

ტრისტან ნიშნიანიძე: მკურნალობის ორი გზა არსებობს - ოპერაციული და არაოპერაციული. როგორც უკვე ვახსენე, თუ ადამიანს მსუბუქი და საშუალო სქოლიოზი აღენიშნება, ასეთ დროს ვარჯიში, მასაჟებიდა დაკვირვება (6 თვეში ერთხელ რენტგენის გადაღება) საკმარისია. თუ დეფორმაცია მივიდა 25 გრადუსამდე და საცდელი ზონები ისევ ღიაა და აქსელერაციის ფაზაში იმყოფება ბავშვი, მაშინ აუცილებელია კორსეტით მკურნალობა. არსებობს ე.წ. მილივოლკის კორსეტი, ორთეზი უნდა იყოს პლასტმასის და ინდივიდუალური. კორსეტით მკურნალობის დროსხერხემლის დეფორმაციას გავაჩერებთ (აქ არ არის საუბარი გასწორებაზე), მისი ეფექტურობა არის დაახლოებით 70%. არსებობს შემთხვევები, როდესაც კორსეტი არ არის საკმარისი, დეფორმაცია აგრესიულია და 45 გრადუსს თუ გადაცდა, ინიშნება ოპერაცია.

  • რა შემთხვევაში ინიშნება ქირურგიული მკურნალობა და ვისთვის არის რეკომენდებული?

ტრისტან ნიშნიანიძე: როგორც ზემოთ აღვნიშნე, ოპერაცია რეკომენდებულია, თუ გადახრა45 გრადუსზე მეტია, თუმცა იმ ასაკობრივ ჯგუფში, როდესაც ბავშვი არის პუბერტატულ პერიოდში და განაგრძობს ზრდას.

  • როგორ მიმდინარეობს ქირურგიული ჩარევის შემდგომი რეაბილიტაცია?

ტრისტან ნიშნიანიძე: ქირურგიული ჩარევიდან მეორე დღეს პაციენტი უკვე ფეხზე დგება, მეხუთე დღეს კლინიკიდან ეწერება, სამ კვირაში თავის საქმიანობას უბრუნდება და სრული ადაპტაციური პერიოდი გრძელდება დაახლოებით 6 თვე.

  • რა შესაძლებლობებია „ნიუ-ჰოსპიტალსში“?

ტრისტან ნიშნიანიძე: „ნიუ ჰოსპიტალსში“ არის ექიმების, პედიატრების, ანესთეზიოლოგების, პოსტოპერაციული მოვლისა და მართვის მულტიდისციპლინარული ჯგუფი. ოპერაცია ხორციელდება ნეირომონიტორინგის კონტროლის ქვეშ, რაც ნევროლოგიურ გართულებებს პრაქტიკულად გამორიცხავს. საოპერაციო ბლოკი აღჭურვილია ყველა იმ ტექნიკური ბაზით, რომელიც საჭიროა ოპერაციის ჩასატარებლად.

R. 

გულის მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია „ნიუ ჰოსპიტალსში“ უკვე ხელმისაწვდომია
​გულის და კარდიოლოგიური დაავადებების ულტრათანამედროვე რადიოლოგიური კვლევა - კარდიო MRI, იგივე გულის მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია „ნიუ ჰოსპიტალსში“ უკვე ხელმისაწვდომია კვლევა ტარდება Siemens-ის უახლ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

როგორ აისახება ბავშვის ფსიქიკასა და თვითშეფასებაზე დაცინვა, დაშინება, შევიწროვება?-  ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე.

- როგორ აიახება ბავშვის ფსიქიკაზე დაცინვა და რა ზიანი შეიძლება მიაყენოს სამომავლოდ ამ გამოცდილებამ?

- დაცინვამ, დაშინებამ, შევიწროვებამ, რასაც ყველა უკვე ბულინგს ვეძახით, შესაძლოა ძალიან სერიოზულად იმოქმედოს ბავშვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, ადამიანის კეთილდღეობაზე.

ჩვენ ყურადღება უნდა გამოვიჩინოთ არა მხოლოდ იმ ბავშვების მიმართ, რომლებსაც დასცინიან, ავიწროვებენ, აშინებენ, არამედ მჩაგვრელების მიმართაც, ვინაიდან დიდი რისკია იმისა, რომ მათი ანტისოციალური ქცევა, დროსთან ერთად, უფრო ინტენსიური გახდება, მოიმატებს აგრესიაც. ისინი, ჩაგრული ბავშვების მსგავსად, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით და შფოთვით. ასევე აღსანიშნავია, ბავშვები, რომლებიც დამკვირვებლების როლში არიან. არ აქვს მნიშვნელობა რომელ მხარეს იჭერენ, შფოთვის მიზეზი შესაძლოა შიში იყოს, მათაც არ დასცინონ, ან განცდა იმისა, რომ თანატოლის დახმარება უნდოდათ და ვერ მოახერხეს.

ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები. ეს ყველაფერი შეიძლება აისახოს არა მარტო დაბალ აკადემიურ მოსწრებაზე, არამედ მომავალში მეგობრებთან, პარტნიორებთან, სანდო და ჯანსაღი ურთიერთობის დამყარებაზე.

- როგორ აისახება თვითშეფასებაზე?

- თვითშეფასება დიდ გავლენას ახდენს ადამიანის კეთილდღეობაზე, ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაზე, ხოლო თვითშეფასების ჩამოყალიბებაზე უამრავი რამ ახდენს ზეგავლენას, მათ შორის ცხოვრების ისტორია, გამოცდილება, სოციალური გარემოებები და სხვების რეაქციები ჩვენზე. შესაბამისად, დაცინვა, დაშინება ცუდად აისახება მათ თვითშეფასებაზე. ბავშვს შეიძლება ეგონოს, რომ რადგან დასცინიან, რაღაც პრობლემა აქვს, ე.ი. არ არის საკმარისად კარგი.
მახსოვს, სკოლაში რამდენიმე ბავშვმა კომენტარი გამიკეთა სიმაღლესთან დაკავშირებით. ვერ ვიტყვი, რომ ინტენსიურად დამცინოდნენ ან მავიწროვებდნენ, ეს იყო რამდენიმე უწყინარი ხუმრობა ჩემს სიმაღლეზე, თუმცა აღარ მინდოდა სკოლაში სიარული, მეგობრების ნახვა, ვიგონებდი მიზეზებს, ოღონდ სახლიდან არ გავსულიყავი. როდესაც გარეთ მიწევდა გასვლა, მეწყებოდა შფოთვა, იმის გამო, რომ ვინმე კიდევ დამცინებდა. ბავშვები ძალიან მგრძნობიარეები არიან, ერთმა სიტყვამაც შეიძლება იმოქმედოს მათ თვითშეფასებაზე და ქცევაზე.
- რა რეკომენდაციას მისცემდით მშობლებს?
- როდესაც მშობელი, მასწავლებელი ან უბრალოდ მზრუნველი პირი შენიშნავს, რომ ბავშვი დაძაბული, შეშინებული, გაღიზიანებულია, თავს არიდებს გარეთ გასვლას ან ისეთ აქტივობებში ჩართვას, რაც ადრე სიამოვნებდა, იწყებს სხვების დაცინვას ან შეშინებას, უნდა დავიწყოთ მიზეზების გარკვევა.
არ უნდა მივცეთ პირდაპირი მითითებები და რჩევები. საუბრის დროს ბავშვს უნდა შევუქმნათ მშვიდი და უსაფრთხო გარემო, უნდა გავგრძნობინოთ, რომ მას არ განვსჯით. ბავშვებს ხშირად უჭირთ მათთვის მტკივნეულ თემაზე საუბარი, ამიტომ მოთმინება გვმართებს! როდესაც ის დაიწყებს ისტორიის მოყოლას, არასდროს არ შევაწყვეტინოთ, მოუსმინეთ ბოლომდე და ეცადე ყველაფერი გაიგოთ სიტუაციაზე. მიზეზების გარკვევის შემდეგ უნდა განისაზღვროს დამცავი სტრატეგიები, რაც მომავალში დაეხმაარება ბავშვს.
საჭიროა მშობლების და მასწავლებლების ჩართულობა. კონფლიქტის მოგვარების სტრატეგიები არის აუცილებელი უნარ-ჩვევები, რომლებიც ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლებოდეს, როგორც ოჯახში, ასევე სკოლაში. ბავშვებმა უნდა ისწავლონ ნებისმიერი საკითხის ჯანსაღად გადაწყვეტა, უნდა იცოდნენ საკუთარი უფლებები, ჰქონდეთ სხვის მიმართ თანაგრძნობის გამოხატვის უნარი. როგორც ყოველთვის, ახლაც ვიტყვი, რომ საუკეთესო სწავლების მეთოდი მაგალითის მიცემაა და ამ შემთხვევაში, მშობელმა ბავშვს უნდა მისცეს პოზიტიური მაგალითი.
მშობლებს, ბაღს, სკოლას ძალიან დიდი როლი აქვს. ერთობლივი და დროული ჩართულობით, ფსიქოლოგის რეკომენდაციების გათვალისწინებით, შეგვიძლია ბავშვებს შევუქმნათ ჯანსაღი გარემო, რათა მჩაგვრელი არ დარჩეს მჩაგვრელად და მსხვერპლი მსხვერპლად ცხოვრების ბოლომდე.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად