Baby Bag

ქალის ყოველდღიური საფენი - შეიძლება თუ არა მისი ყოველდღიურად გამოყენება?

ქალის ყოველდღიური საფენი - შეიძლება თუ არა მისი ყოველდღიურად გამოყენება?
ქალბატონები მსუბუქი მენსტრუალური ან სხვა სახის გამონადენის არსებობის შემთხვევაში ქვედა საცვლების სისუფთავის დაცვის მიზნით ყოველდღიურ საფენებს ხშირად იყენებენ. მათი დიდი ნაწილი კი მეტი კომფორტისა და სიმშვიდისთვის ჰიგიენურ საფენს ყოველდღიურად მოიხმარს. ქალბატონები ნაკლებად ინტერესდებიან, თუ რამდენად უსაფრთხოა საფენების ყოველდღიური გამოყენება. შესაძლოა, იმ ქალბატონებს, რომლებიც ჰიგიენური მიზნებიდან გამომდინარე საფენებს რეგულარულად მოიხმარენ, საკუთარი ორგანიზმისთვის იმაზე მეტი ზიანი მოაქვთ, ვიდრე სარგებელი. შეცდომების დაშვებისგან არავინაა დაზღვეული. სტატიის გაცნობის შემდეგ, თუ ჩათვლით, რომ ჰიგიენურ საფენებს მეტისმეტად ხშირად მოიხმარდით, პანიკაში ნუ ჩავარდებით. ეცადეთ ამ მავნე ჩვევაზე უარი თქვათ და მისგან გათავისუფლდეთ, რათა თქვენი ორგანიზმის სიჯანსაღეზე ზრუნვა შეძლოთ.

ექსპერტების თქმით, ჰიგიენური საფენის ხშირმა მოხმარებამ, შესაძლოა, ქალის გარე სასქესო ორგანოების კანი მეტისმეტად გააღიზიანოს, განსაკუთრებით მაშინ, თუ საფენები სურნელოვანია. როდესაც მსგავსი ტიპის საფენებს იყენებთ, სასქესო ორგანოების კანი ტენიანდება, რის გამოც ის ისეთ გამაღიზიანებლებზე, როგორიცაა გარკვეული ტიპის არომატიზატორი, ნეგატიურად რეაგირებს. კანის ძლიერი ტენიანობის გამო გენიტალიების არეში გამონაყარი ჩნდება, კანი წითლდება, ღიზიანდება, საშოს არეში მტკივნეული შეგრძნებები გაწუხებთ. შესაძლოა, ჭარბმა ტენიანობამ ქავილიც გამოიწვიოს. მიუხედავად იმისა, რომ ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომები ძალიან უსიამოვნოა, ჰიგიენური საფენების რეგულარულმა მოხმარებამ, შეიძლება, გაცილებით სერიოზული და რთული პრობლემებიც შეგიქმნათ.

• იწვევს თუ არა ჰიგიენური საფენების რეგულარული მოხმარება ინფექციური დაავადებების განვითარებას?

ჰიგიენური საფენების რეგულარულმა მოხმარებამ, შესაძლოა, ვაგინალური სოკოვანი ინფექციის განვითარებას შეუწყოს ხელი. იმ შემთხვევაში, თუ საშოს მიდამოებში ქავილი, გამონაყარი ან წვის შეგრძნება ადრეც გაწუხებდათ, ჰიგიენური საფენების მოხმარებით აღნიშნულ მდგომარეობას კიდევ უფრო გაამძაფრებთ. ექსპერტები გირჩევენ, რომ მენსტრუალური ციკლის დროსაც ჰიგიენური საფენები ხშირად გამოიცვალოთ, რათა სოკოვანი დაავადების განვითარება თავიდან აიცილოთ. უმჯობესია, თუ ჰიგიენურ საფენებს მხოლოდ მენსტრუალური ციკლის დროს მოიხმართ, ხოლო ჩვეულებრივ დღეებში მათ გარეშე ცხოვრებას ისწავლით. ეს ინფექციური დაავადებების პრევენციაში ძალიან დაგეხმარებათ. თუ საშოდან ძლიერი გამონადენი ყოველდღიურად გაწუხებთ და ჰიგიენური საფენების გარეშე ერთ დღესაც ვერ ძლებთ, შესაძლოა, ინფექცია უკვე განგივითარდათ, რის გამოც ექიმთან ვიზიტი აუცილებელია.

მართალია, ჩვენ მიერ მოწოდებული ინფორმაცია საყურადღებოა, მაგრამ ეს იმას სულაც არ ნიშნავს, რომ თქვენი ჰიგიენური საფენები უნდა გადაყაროთ და მათი არსებობა სამუდამოდ დაივიწყოთ. გახსოვდეთ, რომ ქალის ჰიგიენური საფენები ჯანმრთელობისთვის პოტენციურ საფრთხეს მხოლოდ მაშინ წარმოადგენს, როდესაც მათ ჭარბად მოიხმარენ. თუ საფენების ზომიერ მოხმარებას ისწავლით, ინფექციური დაავადებების განვითარების საფრთხე ნაკლებად დაგემუქრებათ. ექსპერტები გირჩევენ, რომ როგორც კი გარე სასქესო ორგანოების კანის დატენიანებას იგრძნობთ, საფენი დაუყოვნებლივ გამოიცვალოთ. არავითარ შემთხვევაში არ ატაროთ ერთი და იგივე ჰიგიენური საფენი ერთ დღეზე მეტ ხანს. დაძინებამდე საფენის გამოცვლა აუცილებელია.

• რა ტიპის ჰიგიენური საფენების გამოყენებას გირჩევენ ექსპერტები?

ქალბატონებს, რომლებსაც ჰიგიენურ საფენებთან გამოთხოვებაც არ სურთ და არც საკუთარი ჯანმრთელობისთვის ზიანის მიყენება უნდათ, ექსპერტები ურჩევენ ორგანული ბამბისგან დამზადებული საფენები შეიძინონ. მსგავსი ტიპის ჰიგიენური საფენი ნაკლებად საზიანოა. ის კანს არ აღიზიანებს და ინფექციების განვითარებისთვის კომფორტულ გარემოს არ ქმნის. ისეთი ჰიგიენური საფენები, რომლებიც ტოქსიკურ და ქიმიურ ნივთიერებებს არ შეიცავს, თქვენს ჯანმრთელობას საფრთხეს ნაკლებად უქმნის. გარდა ამისა, ზოგიერთი მათგანი მრავალჯერადი გამოყენებისაა. მთავარია, მსგავსი ტიპის საფენი ყოველი მოხმარების შემდეგ კარგად გარეცხოთ. უპირატესობა მიანიჭეთ ჰიპოალერგიულ, სწრაფი შეწოვის მქონე საფენებს. მეტი კომფორტისთვის, ეცადეთ მსუბუქი საფენები გამოიყენოთ. კანის გაღიზიანების თავიდან ასაცილებლად სურნელოვანი საფენების გამოყენებისგან თავი შეიკავეთ.

მომზადებულია ​womansworld.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რას იწვევს D ვიტამინის ნაკლებობა, ან პირიქით სიჭარბე? - ექიმის რჩევები მშობლებს, რომელთა შვილებსაც ეს პრობლემა აწუხებთ

​რას იწვევს D ვიტამინის ნაკლებობა, ან პირიქით სიჭარბე? - ექიმის რჩევები მშობლებს, რომელთა შვილებსაც ეს პრობლემა აწუხებთ

რას იწვევს D ვიტამინის ნაკლებობა, ან პირიქით სიჭარბე? - რჩევები მშობლებს, რომელთა შვილებსაც ეს პრობლემა აწუხებთ. ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე.

- ქალბატონო ნანა, რას უზრუნველყოფს ბავშვის ორგანიზმში D ვიტამინი?

​- თავდაპირველად განვიხილოთ, რას წარმოადგენს D ვიტამინი. ვიტამინი D ერთდროულად წარმოადგენს ჰორმონს და ცხიმში ხსნად ვიტამინს. „მზის ვიტამინი“ 1963 წელს გამოყოფილ იქნა თევზის ქონიდან.

​არჩევენ ვიტამინ D-ს ორ აქტიურ ფორმას. ვიტამინ D2 მცენარეული წარმოშობის სინთეზური ვიტამინი, რომელიც წარმოიქმნება ზოგიერთ საფუარა სოკოზე ულტრაიისფერი სხივების ზემოქმედების შედეგად, მისი პროვიტამინია ერგოსტერონი. ვიტამინ D2-ით ამდიდრებენ საკვებს და ბიოლოგიურად აქტიურ დანამატებს. ვიტამინი D3 (მეორე სახელი „ნატურალური“) გვხვდება ცხოველური წარმოშობის საკვებში, ადამიანის ორგანიზმისთვის იგი უფრო ოპტიმალურად ითვლება. ეს ფორმები თირკმელებსა და ღვიძლში გარდაიქმნება ჰორმონ კალციტრიოლად, იგი ვიტამინ D-ს აქტიურ ფორმად, რომელიც მოქმედებს კუნთების, თირკმელების, ნაწლავების უჯრედებზე. ნაწლავებში იგი ხელს უწყობს კალციუმის გადამტანი ცილის წარმოქმნას, ხოლო კუნთებსა და თირკმელებში - თავისუფალი კალციუმის უკუშეწოვას.

​რაციონში D ვიტამინის ნაკლებობა, მზეზე ბავშვის არასაკმარისად ყოფნასთან ერთად, ჩვილ და ადრეული ასაკის ბავშვებში იწვევს კალციუმისა და ფოსფორის ცვლის მოშლას, რის შედეგადაც ირღვევა ძვლოვანი ქსოვილის წარმოქმნა და მინერალიზაცია. ამ დაავადებას ბავშვებში რაქიტი, მოზრდილებში კი ოსტეომალაცია (ძვლების დარბილება) ეწოდება.

​- როგორ ვლინდება რაქიტი, ანუ როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რომ ბავშვს D ვიტამინის ნაკლებობა აქვს?

​- ძირითადად, რაქიტი ბავშვის სიცოცხლის პირველ და მეორე თვეზევე იჩენს თავს, ხოლო სრულად დაავადება 4–დან 6 თვემდე ასაკში ვლინდება. რაქიტის გამოვლენის პირველი ნიშნებია:

  • ​ჭირვეულობა, ხშირი ტირილი, ბავშვი შეიძლება იყოს, როგორც აგზნებული, ისე მივარდნილი;
  • უძილობა, ფრთხილი ძილი, კრთომები (ძილშიც და სიფხიზლეშიც);
  • ცუდი მადა;
  • ოფლიანობის მომატება, განსაკუთრებით კეფის არეში. ბალიშზე ოფლიანი კეფის ხშირი ხახუნის გამო, ამ არეში გამელოტება ვითარდება, ე.წ. კეფის სიქაჩლე.
  • ძვლების არასაკმარისი მინერალიზაციის გამო ყიფლიბანდის დროული დახურვა არ ხდება, ყიფლიბანდი დიდი ზომისაა, რბილდება დიდი ყიფლიბანდის კიდეები, ასევე კეფის ძვალი( ამას კრანიოტაბესი ეწოდება).

​თუ დეფიციტი გაგრძელდა, შემდგომში დაავადება კიდევ უფრო შეიძლება გაღრმავდეს და გამოვლინდეს.

  • თავის დეფორმაცია: კეფის გაბრტყელება, დიდი ყიფლიბანდის გვიანი დახურვა, გამოკვეთილი შუბლის ბორცვები, კვადრატული ფორმის თავი.
  • კბილების გვიანი ამოსვლა.
  • გულმკერდის დეფორმაცია: მკერდის ძვალთან ნეკნების ბოლოების შემსხვილება - „რაქიტული კრიალოსანი“, ლავიწების დეფორმაცია, მკერდის ძვლის დეფორმაცია - ჩაზნექილი ან გამოზნექილი მკერდი, „მეწაღის გულმკერდი“ ან „ქათმის გულმკერდი“.
  • კიდურების დეფორმაციები: ხელებზე სხივ-მაჯის სახსრის შემსხვილება - რაქიტული სამაჯურები. როდესაც ბავშვი სიარულს დაიწყებს, ფეხებზე გარეთ გაზნექილი O-ს მაგვარი, ან მუხლის არეში შიგნით შედრეკილი და ერთმანეთთან მიახლოებული X-ს მაგვარი ფეხები.
  • კუნთთა ტონუსის დაქვეითება: დიდი ბაყაყისებური მუცელი, ხოხვისა და სიარულის დაგვიანება, იხვისებური სიარული.
  •  ყაბზობა და ფაღარათი.

​რაქიტის დიაგნოზს პედიატრი სვამს გასინჯვისას, მაგრამ ზოგჯერ დამატებითი კვლევების ჩატარებაა საჭირო. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ დედებმა დაავადების ზემოთ ჩამოთვლილი პირველი ნიშნების გამოვლენისთანავე მიმართონ პედიატრს.

​- რა რჩევებს მისცემდით მშობლებს მანამ, სანამ ექიმს მიმართავდნენ და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

​- ძალიან მნიშვნელოვანია რაქიტის პროფილაქტიკა, რადგან ასე თავიდან ავიცილებთ ყველა გართულებასა და ნარჩენ მოვლენას, რაც ამ დაავადებას სდევს თან. რაქიტის პროფილაქტიკა გულისხმობს ბავშვის მოვლისა და კვების რეჟიმის სწორ ორგანიზებას. უმჯობესია, ბავშვი იკვებებოდეს ძუძუთი, მაგრამ თუ ბავშვი გარკვეული მიზეზებით ხელოვნურ კვებაზეა, აუცილებლად უნდა იღებდეს ადაპტირებულ ნარევს, (ასაკის შესაბამის ფორმულას), დროულად უნდა მიეცეს დამატებითი საკვები, ყოველდღიურად უნდა ასეირნებდნენ სუფთა ჰაერზე, უტარებდნენ გამაკაჟებელ პროცედურებს, ვარჯიშებს ასაკის შესაბამისად. მნიშვნელოვანია, ბავშვმა მიიღოს საპროფილაქტიკოდ ვიტამინი D, ხოლო მედიკამენტის დოზა, მიღების წესი და ხანგრძლივობა უნდა განსაზღვროს პედიატრმა.

​რაქიტის ნიშნების შემჩნევისთანავე დედამ უნდა მიმართოს პედიატრს, არ შეიძლება რაქიტის მკურნალობა ექიმის კონსულტაციის გარეშე.

​ორიოდე სიტყვით შევჩერდები ისეთ გართულებაზე, როგორიცაა D ჰიპერვიტამინოზი.

​ზოგჯერ დედებს აქვთ ინფორმაცია D ვიტამინის ნაკლებობის შედეგად გამოწვეული რაქიტის შესახებ და ცდილობენ, პატარას მიაღებინონ აღნიშნული ვიტამინი, ხშირად ექიმის დანიშნულების გარეშეც. ასეთ შემთხვევაში დედამ ადვილი შესაძლებელია, ვერ განსაზღვროს ოპტიმალური დოზა მისი პატარასთვის, დაეყრდნოს მხოლოდ ანოტაციაში მითითებულ ინფორმაციას და ბავშვმა მიიღოს მედიკამენტის ჭარბი დოზა, განვითარდეს D ჰიპერვიტამინოზი. ამ ვიტამინის ზედმეტი დოზები აზიანებს ენდოკრინულ, კერძოდ ფარისებრ, ფარისებრახლო და მკერდუკანა ჯირკვლებს. კალციუმი ლაგდება ყველა ორგანოში და არღვევს მათ ფუნქციას. D ჰიპერვიტამინოზის შორეული შედეგებია თირკმელების ფუნქციის დარღვევა (კალციუმის ჩალაგების გამო) მკერდუკანა (თიმუსის) და პარათირეოიდული ჯირკვლების ფუნქციის დარღვევა, იმუნიტეტის დაქვეითება, შემდგომში მეორადი ბაქტერიული ინფექციების (პნევმონიის, პიელონეფრიტი) განვითარებით.

​თუ პატარას დედის მიერ ანოტაციით შერჩეული დოზით, ვიტამინ D-ს მიღების პროცესში გამოუვლინდება მადის დაქვეითება, შესაძლებელია, სრულ უმადობამდე, პირღებინება, წყურვილი, ძილიანობა, მოდუნება, დეფეკაციის დარღვევები - დიარეისა და ყაბზობის მონაცვლეობით, მშობელმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს პედიატრს შესაბამისი კვლევისა და საჭირო მკურნალობისთვის.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად