Baby Bag

ეპილეფსია ბავშვებში - სიმპტომები, გამომწვევი მიზეზები, დიაგნოსტიკა და მკურნალობა

ეპილეფსია ბავშვებში - სიმპტომები, გამომწვევი მიზეზები, დიაგნოსტიკა და მკურნალობა
ეპილეფსიის დიაგნოზს ბავშვებს საკმაოდ ხშირად უსვამენ. პატარების დიდი ნაწილი აღნიშნული დაავადებისგან თინეიჯერობის ასაკამდე თავისუფლდება, წინააღმდეგ შემთხვევაში კი სწორი მკურნალობის წყალობით სრულფასოვნად ცხოვრებას ახერხებს. ჩვენს სტატიაში ეპილეფსიის ძირითად ნიშნებსა და სიმპტომებს, ასევე გულყრათა განსხვავებულ ტიპებს, სინდრომებსა და მკურნალობის ეფექტურ მეთოდებს გაგაცნობთ.

ეპილეფსიის ერთ-ერთი მთავარი მახასიათებელი გულყრაა, რომელიც თავის ტვინში მიმდინარე ანომალიური ელექტრონული აქტივობით არის გამოწვეული. დაავადებული ადამიანების საკმაოდ დიდი ნაწილი ბავშვია. ზრდასრულებს, რომლებსაც ეპილეფიის დიაგნოზს უსვამენ, როგორც წესი, პირველი შეტევა ბავშვობაში ან მოზარდობის პერიოდში ემართებათ. კვლევებით დგინდება, რომ ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვების 2/3-ს დაავადების სიმპტომები თინეიჯერობის ასაკამდე უქრება. ექიმი ბავშვს ეპილეფსიის დიაგნოზს იმ შემთხვევაში უსვამს, თუ მას ცხოვრებაში ერთი ან ორი ისეთი კრუნჩხვითი შეტევა მაინც დამართნია, რომელსაც სხვა გამომწვევი მიზეზი არ აქვს. როგორც წესი, ეპილეფსიით დაავადებულ პატარებს გულყრები სიცოცხლის პირველივე წელს უვლინდებათ.

ეპილეფსია თითოეულ ბავშვზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. ყველაფერი დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა სახის გულყრები აღენიშნება პატარას, როგორ რეაგირებს მისი ორგანიზმი მკურნალობაზე და ხომ არ აქვს მას დამატებით რაიმე ქრონიკული დაავადება. ზოგიერთ შემთხვევაში, მედიკამენტების დახმარებით კრუნჩხვითი შეტევების გაკონტროლება საკმაოდ მარტივია, თუმცა ბავშვების ნაწილს, მკურნალობის მიუხედავად, გულყრებთან გამკლავება ძალიან უძნელდება.

ეპილეფსიური გულყრის სახეები და სინდრომები

ეპილეფსიური გულყრა ორი სახისაა: ფოკალური და გენერალიზებული:

• ფოკალური გულყრა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ფოკალურ გულყრას სხვაგვარად პარციალურ გულყრასაც უწოდებენ. ფოკალური გულყრის გამომწვევი მიზეზია ტვინის ერთ კონკრეტულ უბანზე პათოლოგიური განმუხტვა. გულყრას წინ უძღვის წინასწარი პერიოდი, რომელსაც აურის სახელით ვიცნობთ. ბავშვს ეცვლება ხედვა, სმენა, ის გრძნობს განსხვავებულ სუნებს. შესაძლოა პატარა უცნაურმა შეგრძნებებმა ან შიშმა შეიპყროს, ეიფორია დაეუფლოს. ფოკალური გულყრა, როგორც წესი, გონების დაკარგვას არ იწვევს. ის კუნთების კონკრეტულ ჯგუფზე ზემოქმედებს, მაგ. ხელის ან ფეხის თითები. ფოკალური გულყრის დროს ადამიანი შეშდება. მას თქვენი საუბრის მოსმენის უნარი აქვს, თუმცა პასუხის გაცემა არ შეუძლია. ფოკალური გულყრის სხვა სიმპტომებია: გულისრევა, სხეულის დაბუჟება ან ჭარბი ოფლიანობა. დისკოგნიტურ ფოკალურ გულყრას ცნობიერების დაკარგვის გამოწვევა შეუძლია. მსგავსი ტიპის გულყრის დროს ბავშვი, შესაძლოა, უმიზეზოდ იცინოდეს, ტიროდეს, თვალებს აშტერებდეს ან ტუჩებს იკვნეტდეს.

• გენერალიზებული გულყრა
გენერალიზებული გულყრა თავის ტვინზე სრულად ვრცელდება და ცნობიერების დაკარგვას იწვევს. გენერალიზებური გულყრა სხვადასხვა ტიპისაა.

• ტონური გულყრები - ბავშვს კუნთები ეჭიმება და ეძაბება, რაც მოულოდნელად ხდება, რის შედეგადაც ის, შეიძლება, დაეცეს ან გაშეშდეს. როგორც წესი, ტონური გულყრები 15 წამზე ნაკლებ ხანს გრძელდება.

• აბსანსი - ცნობიერების ხანმოკლე დაბინდვას იწვევს. ბავშვი, შესაძლოა, გაშეშდეს, თვალები გააშტეროს ან სწრაფად ახამხამოს. აბსანსი ყველაზე ხშირად 4-14 წლის ბავშვებს ემართებათ. ის მაქსიმუმ 10 წამის მანძილზე გრძელდება.

• გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა - რამდენიმე ფაზას მოიცავს. ბავშვის სხეული და კიდურები თავდაპირველად იკუმშება, იძაბება, შემდეგ იშლება და კანკალი ვითარდება. კრუნჩხვების დასრულების შემდეგ ბავშვი დაღლილი და გამოფიტულია. გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა ადრეულ ასაკში ვლინდება და 3-4 წუთის მანძილზე გრძელდება.

• მიოკლონური გულყრა - მსგავსი ტიპის გულყრა კუნთების მოულოდნელი შეკრთომითა და ბიძგებით ხასიათდება. როგორც წესი, ის 1-2 წამის მანძილზე გრძელდება და გონების დაბინდვას არ იწვევს.

ეპილეფსიური სინდრომი ბავშვებში

ბავშვებს, რომლებსაც სპეციფიკური ნიშნები და სიმპტომები უვლინდებათ, ექიმები ეპილეფსიური სინდრომის დიაგნოზს უსვამენ. დიაგზონის დასმისას მედიკოსები გულყრის ტიპებს, შეტევის გამოვლენის ასაკს და ელექტროენცეფალოგრამის პასუხებს ეყრდნობიან. ბავშვებს განსხვავებულ ტიპის ეპილეფსიური სინდრომები უვითარდებათ.

• როლანდის ეპილეფსია - სინდრომი 3-დან 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში ვლინდება. ის ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვების 15 პროცენტს აწუხებს. როლანდის ეპილეფსიის მქონე პატარებს ღამის საათებში ფოკალური გულყრები აღენიშნებათ, რომელიც, შესაძლოა, გენერალიზებულ ტონურ-კლონურ გულყრაში გადაეზარდოთ. იშვიათ შემთხვევებში, სინდრომი უძილობის დროს ვლინდება. ბავშვებს სახისა და ენის კრუნჩხვები აღენიშნებათ. როგორც წესი, გულყრებისგან მოზარდების უმეტესობა 16 წლის ასაკში თავისუფლდება.

• აბსანსი (მცირე ეპილეფსია) - 16 წლამდე ასაკის ბავშვების 12 %-ს აღენიშნება. სინდრომი უმეტესად 4-დან 10 წლამდე ასაკის პატარებში ვლინდება. აღნიშნული სინდრომის მქონე ბავშვების 90 %-ს აბსანსი 12 წლის შემდეგ აღარ აღენიშნება. აბსანსი იმდენად უმნიშვნელო გულყრებს იწვევს, რომ ზოგჯერ მშობლები შეტევას ვერც კი ამჩნევენ.

• ინფანტილური სპაზმები - უმეტესად 1 წლის ასაკამდე ბავშვებში ვლინდება. სინდრომი სხეულის სხვადასხვა მონაკვეთზე ხანმოკლე სპაზმებს ან ბიძგებს იწვევს. მსგავსი ტიპის სპაზმები უმეტესად ტვინის გარკვეული დაზიანებების მქონე ჩვილებს აღენიშნებათ. ბავშვებს, რომლებსაც ინფანტილური სპაზმები აწუხებთ, დასწავლის პრობლემები აქვთ. ხშირად ინფანტილური სპაზმების მქონე ბავშვებს ლენოქს-გასტოს სინდრომიც უვითარდებათ.

• ლენოქს-გასტოს სინდრომი - უმეტესად 3-5 წლის ბავშვებს აქვთ. ზოგიერთ ადამიანს კი აღნიშნულ დიაგნოზს მხოლოდ მოზარდობის ასაკში უსვამენ. ლენოქს-გასტოს სინდრომი გულყრათა მრავალფეროვნებით ხასიათდება. ბავშვებს, რომლებსაც აღნიშნული სინდრომის დიაგნოზი აქვთ, ქცევითი და მეხსიერების პრობლემები აღენიშნებათ. ლენოქს-გასტოს სინდრომის მკურნალობა საკმაოდ რთულია და გულყრები მოზრდილ ასაკამდე გრძელდება.

• ლანდაუ-კლეფნერის სინდრომი - საკმაოდ იშვიათია და ძირითადად 3-7 წლამდე ასაკის ბავშვებს უვლინდებათ. ბავშვებს ენობრივი სიმბოლოების აღქმა უჭირთ და ვერბალური განვითარების პრობლემები აქვთ. მათ ქცევითი დარღვევებიც აღენიშნებათ. ბავშვების 70%-ს ფოკალური გულყრები აწუხებს.

როგორ ამოვიცნოთ ეპილეფსიური გულყრები?

ეპილეფსია თითოეულ ბავშვზე განსხვავებულად ზემოქმედებს. გულყრების ამოცნობა მშობლებისთვის საკმაოდ რთული გამოწვევაა, განსაკუთრებით მცირეწლოვან ბავშვებში, რომლებსაც საკუთარი მდგომარეობის ვერბალურად გადმოცემის უნარი არ აქვთ. აბსანსის იდენტიფიცირება ძალიან რთულია, მაშინ როდესაც გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა საკმაოდ მარტივი ამოსაცნობია. ყურადღება მიაქციეთ ბავშვს, რომელიც თამაშისას, ჭამისას ან საუბრისას მოულოდნელად შეშდება. უნებლიე კრუნჩხვითი მოძრაობები, თვალების გაშტერება ან გონების დაბინდვაც გულყრაზე მიგანიშნებთ. კუნთების ტონუსის დაკარგვა და დაცემაც ეპილეფსიური გულყრის ერთ-ერთი სიმპტომია.

ჩვილ ბავშვებში განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს ბავშვის სუნთქვის რიტმს, ასევე სახის მიმიკებს, მაგ. თვალებისა და პირის უცნაურ მოძრაობებს, კუნთების მოულოდნელ შეკრთომებს, კიდურების უჩვეულო მოძრაობებს. ეპილეფსიური გულყრის სიმპტომები ძალიან ჰგავს სხვა დაავადებების ზოგიერთ სიმპტომს, რის გამოც ზუსტი დიაგნოსტირებისთვის ექიმთან ვიზიტი აუცილებელია.

ეპილეფსიის გამომწვევი მიზეზები

ეპილეფსიის გამომწვევი პოტენციური მიზეზები შემდეგია:

• განვითარების დარღვევები, მაგ. აუტიზმი
• გენეტიკური ფაქტორები
• მაღალი ტემპერატურა, რომელმაც კრუნჩხვა გამოიწვია
• ინფექციური დაავადებები, მაგ. მენინგიტი
• ორსულობის ეტაპზე დედის ინფექციური დაავადებები
• ორსულობისას დედის მავნე კვებითი ჩვევები
• ჟანგბადის დეფიციტი მუცლად ყოფნის ან დაბადების დროს
• თავის ტრავმა
• თავის ტვინის სიმსივნე ან კისტა

ეპილეფსიის მქონე ბავშვებში გულყრების განვითარებას შემდეგი ფაქტორები უწყობს ხელს:

• აღფრთოვანება
• მოულოდნელი ნათება
• ძილის ნაკლებობა
• კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მედიკამენტების ნაკლებობა
• ხმამაღალი მუსიკა ან ხმაური
• საკვების დეფიციტი
• სტრესი

ეპილეფსიის დიაგნოსტირება

ეპილეფსიის ზოგიერთი ფორმის დიაგნოსტირება ძალიან რთულია, განსაკუთრებით ჩვილ ბავშვებში. ექიმს დიაგნოზის დასმაში ძალიან ეხმარება მშობლის მიერ მიწოდებული დეტალური ინფორმაცია გულყრის შესახებ. ამ მხრივ განსაკუთრებით ეფექტურია ეპილეფსიური შეტევის ვიდეო ჩანაწერი.

დიაგნოსტირებისთვის აუცილებელია:

• სრულფასოვანი სამედიცინო და ოჯახური ისტორია
• გულყრების დეტალური ანალიზი
• ფიზიკური შემოწმება
• სისხლის ანალიზი
• ელექტროენცეფალოგრამა, მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია, CT კვლევა.

ეპილეფსიის მკურნალობა

ბავშვებს, რომლებსაც ეპილეფსიის დიაგნოზს უსვამენ, უმეტესად ანტიეპილეფსიური მედიკამენტებით მკურნალობენ. აღნიშნულ პრეპარატებს გულყრების პრევენცია შეუძლია, თუმცა მათ ეპილეფსიისგან საბოლოოდ განკურნების უნარი არ აქვთ. ბავშვების დიდ ნაწილს, რომლებსაც ეპილეფსიური შეტევები აღარ აწუხებთ, მედიკამენტების მიცემა აღარ სჭირდებათ. დაუშვებელია მკურნალობის თვითნებური შეწყვეტა ექიმთან კონსულტაციის გარეშე, რადგან არსებობს გულყრების ხელახლა განვითარების რისკი.

ანტიეპილეფსიური მედიკამენტები ყველა ბავშვისთვის ეფექტური არ არის. აღნიშნულ შემთხვევაში მკურნალობის სხვა მეთოდები გამოიყენება:

• კეტოგენური დიეტა

ეპილეფსიით დაავადებული ბავშვებისთვის ძალიან ეფექტურია კეტოგენური დიეტა. კეტოგენური დიეტის დაწყებამდე აუცილებელია ექიმთან ან დიეტოლოგთან კონსულტაცია.

• ნეიროსტიმულაცია

ნეიროსტიმულაცია არამედიკამენტოზური, აპარატული მკურნალობის მეთოდია, რომელიც ტვინის ცალკეული უბნების სტიმულაციას ისახავს მიზნად.

• ქირურგიული ჩარევა

განსაკუთრებულ შემთხვევებში ეპილეფსიური გულყრების პრევენციის მიზნით ბავშვებს ქირურგიული ჩარევა ესაჭიროებათ.

ეპილეფსიით დაავადებულ ბავშვებს, რომლებსაც სასწავლო მასალის ათვისებისა და განვითარების პრობლემები აქვთ, განსაკუთრებული მზრუნველობა და ყურადღება სჭირდებათ. 

მომზადებულია ​medicalnewstoday.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

არ შეხვიდეთ სახლში საგარეო ფეხსაცმლით

არ შეხვიდეთ სახლში საგარეო ფეხსაცმლით

ადამიანების დიდი ნაწილი სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს ჩვეულებრივ მოვლენად განიხილავს, ზოგიერთ მათგანს კი ეს მავნე ჩვევად მიაჩნია. ადამიანებს, რომლებსაც აღიშნული ჩვევისგან გათავისუფლების სურვილი აქვთ, ახალ რეალობასთან შეგუება უძნელდებათ, რის გამოც მათ დიდ ნაწილს კვლავ ძველი წესებით ცხოვრება ურჩევნია. მართალია, წლების განმავლობაში განმტკიცებულ ჩვევებთან განშორება ძნელია, მაგრამ შეუძლებელი ნამდვილად არ არის. თუ სახლის ჭუჭყისა და ბაქტერიებისგან დაცვა გსურთ, მაგრამ საგარეო ფეხსაცმელთან გამომშვიდობება გიჭირთ, ჩვენს რჩევებს ყურადღებით გაეცანით. მათი დახმარებით სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს სამუდამოდ დაივიწყებთ, რითაც თქვენი ოჯახის ჯანმრთელობას და უსაფრთხოებას მნიშვნელოვნად განამტკიცებთ.

  • თავდაპირველად უმნიშვნელო ნაბიჯები გადადგით

ადამიანებს, რომლებსაც სახლში ფეხსაცმლით სიარული ჩვეულებრივ მოვლენად მიაჩნიათ, ცხოვრების ახალ წესთან შეგუება ნამდვილ განსაცდელად ეჩვენებათ. მსგავსი ცვლილებების განხორციელება ერთ ღამეში არ გამოგივათ. თავდაპირველად სახლში ფეხსაცმლით სიარული არ აკრძალოთ, მაგრამ ვიდრე საგარეო ფეხსაცმელს ატარებთ, ხალიჩაზე ფეხი არ დადგათ. ნელ-ნელა გაზარდეთ იმ ადგილების რიცხვი, რომლებსაც საგარეო ფეხსაცმლით არ უნდა მიუახლოვდეთ. როდესაც შეზღუდვები მეტისმეტად გართულდება, თავადვე გაგიჩნდებათ სურვილი, რომ საგარეო ფეხსაცმელი სახლში შემოსვლისთანავე გაიხადოთ.

  • მაქსიმალური კომფორტი შეიქმენით

საგარეო ფეხსაცმლისგან გათავისუფლებას თუ ცდილობთ, მაგრამ მისი შესანახი სივრცე სათანადოდ მოწესრიგებული არ გაქვთ, ახალი ცხოვრების სტილის ერთგულება გაგიჭირდებათ. ეცადეთ, შემოსასვლელში სპეციალური კალათა, ყუთი ან ფეხსაცმლის შესანახად განკუთვნილი თაროები მოათავსოთ, რათა თავი კომფორტულად და თავისუფლად იგრძნოთ.

  • ოჯახის წევრები და ახლობლები გააფრთხილეთ

ოჯახის წევრებისა და ახლობლების ინფორმირებას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. თქვენს მეგობრებსა და ნათესავებს აუხსენით, რომ სახლში ახალი წესები გაქვთ და საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს კატეგორიულად კრძალავთ. თქვენს გადაწყვეტილებაზე საუბრისას ეცადეთ, რომ ახლობლების მიმართ კეთილგანწყობილი და ყურადღებიანი იყოთ. თუ თქვენს მეგობრებსა და ნათესავებს ყველაფერი წინასწარ ეცოდინებათ, ისინი თქვენთან მომზადებულები მოვლენ, რაც ძალიან ბევრ უსიამოვნებას და უხერხულობას აგარიდებთ.

უსიამოვნებები, რომლებიც ცხოვრების ახალ წესზე გადასვლას ახლავს თან

სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულის აკრძალვა და ოჯახური გარემოს სისუფთავეზე ზრუნვა მარტივი არ არის. როდესაც სახლში ახალი წესების დამკვიდრებას გადაწყვეტთ, უსიამოვნებებისთვის მზად უნდა იყოთ. ახალ ჩვევებთან შეგუებას დრო და მოთმინება სჭირდება.

  • შიში, რომ ბავშვები თქვენს მოთხოვნებს არ გაითვალისწინებენ

ბავშვებს ახალი წესების ათვისება ნამდვილად გაუჭირდებათ. მთავარია, მოთმინება გამოიჩინოთ. თუ პატარებს ფეხსაცმლის შესანახად კომფორტულ სივრცეებს, საკუთარ ყუთს ან თაროს გამოუყოფთ, ისინი ცხოვრების ახალ წესზე გადასვლას უფრო სწრაფად შეძლებენ. შესაძლოა, თქვენს შვილებს სახლში საგარეო ფეხსაცმლის გარეშე სიარული თქვენზე მეტადაც მოეწონოთ, ამიტომ წინასწარ ნუ შეშინდებით.

  • თქვენს მეუღლეს ახალი წესები არ მოსწონს

თქვენი მეუღლე ახალი წესებით კმაყოფილი თუ არ არის, მათი დაცვა ძალიან გაგიჭირდებათ. თუ გრძნობთ, რომ ის სახლში საგარეო ფეხსაცმლის გარეშე სიარულს ეწინააღმდეგება, მის იძულებას არც უნდა ეცადოთ, რადგან ეს უარეს შედეგს გამოიღებს. აუცილებელია, რომ ჰიგიენაზე ზრუნვის საკითხებთან დაკავშირებით მეუღლეებს საერთო მოსაზრებები და შეხედულებები ჰქონდეთ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ცხოვრების ახალ წესზე გადასვლა გაგიჭირდებათ.

  • სტუმრების შეწუხებას ერიდებით

მართალია, ყველა სტუმარი ფეხსაცმლის გახდის მოთხოვნაზე ღიმილით არ გიპასუხებთ, მაგრამ ამის გამო არ უნდა აღელდეთ. სტუმრებს, შესაძლოა, თქვენი სასტუმრო ოთახის კედლის ფერი, ან ხალიჩაც არ მოეწონოთ, ამის გამო საყვარელ ნივთებსა და დეკორაციებზე უარს ხომ ვერ იტყვით?! თქვენს ოჯახში დამკვიდრებული წესები თქვენი სახლის განუყოფელი ნაწილია და შეგნებული სტუმრები ამას აუცილებლად დააფასებენ. თუ რომელიმე სტუმარს საგარეო ფეხსაცმლის გახდის იდეა არ მოსწონს, ის ამას ხმამაღლა არასდროს გეტყვით. მთავარია, რომ ახალი წესების შესახებ ისინი თქვენთან მოსვლამდე გააფრთხილოთ. ადამიანებს არ სიამოვნებთ, როდესაც გახეული ან ულამაზო წინდა აცვიათ, ამას კი სხვებიც ამჩნევენ. სტუმრებს შესაძლებლობა უნდა მისცეთ, რომ თქვენთან მოსვლამდე სათანადოდ მოემზადონ.

  • ფიქრობთ, რომ თქვენი შვილების მეგობრები ახალ წესებს არ დაემორჩილებიან

უცხო გარემოში ბავშვები წესებს უფროსებზე უკეთ ემორჩილებიან. შეგიძლიათ, მშვიდად იყოთ. თქვენი შვილების მეგობრები ფეხსაცმელს უპირობოდ გაიხდიან და თქვენი სახლის ჰიგიენაზეც სათანადოდ იზრუნებენ, იმაზე მეტადაც კი, ვიდრე თქვენი შვილები.

სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს თუ გადაეჩვევით, აუცილებლად შეამჩნევთ იმ ცვლილებებს, რომლებსაც ახალი წესების შემოღება გამოიწვევს. თუ იგრძნობთ, რომ სახლი უფრო სუფთაა, მისი დალაგება ნაკლები სიხშირით გიხდებათ, ჰიგიენის ხარისხმა მოიმატა და ოჯახის წევრებიც კმაყოფილი გყავთ, ცხოვრების ახალი წესის ერთგულება მეტად გაგიადვილდებათ. აუცილებლად გაითვალისწინეთ თქვენი ოჯახის წევრების მოსაზრებები და ნებისმიერი გადაწყვეტილება მეუღლესთან შეთანხმებით მიიღეთ, რათა ზედმეტი უსიამოვნებების თავიდან აცილება შეძლოთ.

მომზადებულია lelaburris.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა


წაიკითხეთ სრულად