Baby Bag

„ტრაგედია არ არის, რომ ბავშვმა ხორცი არ ჭამოს, მაგრამ მაინც სასურველია მისი ზომიერად მიღება,“ - პედიატრი ყარამან ფაღავა

პედიატრი ყარამან ფაღავა გადაცემაში „პირადი ექიმი“ მცირეწლოვანი ბავშვებისა და მოზარდებისთვის ხორცისა და შოკოლადის მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ წითელი ხორცი და შოკოლადი წარმატებით ებრძვის დეპრესიას, თუმცა ეს უკანასკნელი სამ წლამდე ასაკის ბავშვებს არ უნდა მივცეთ:

„წითელ ხორცს თავისი პლიუსები აქვს, იგივე დეპრესიის საწინააღმდეგოდ. სხვათა შორის, სიტყვამ მოიტანა და მე არ ვარ მომხრე შოკოლადის გამოყენების. შოკოლადი ძირითადად ალპინისტებმა უნდა გამოიყენონ. მაღლა ადიან, კალორაჟი სჭირდებათ და მძიმე წონაც არ უნდა იყოს. ცნობილია, რომ შავი შოკოლადი, მცირე დოზით, ანტიდეპრესანტის როლსაც ასრულებს. ცხადია, შოკოლადი ბავშვს არ უნდა მივცეთ სამ წლამდე. რაც შეეხება ხორცს, პატარას წავიხუმრებ. ბიჭი მოჰყავთ ხოლმე ჩემთან. ვეკითხები ხოლმე დიეტას, რას მიირთმევს, მე საერთოდ მიყვარს საყოველთაო, სრული გამოკვლევა. ზოგიერთი მეუბნება, შოკოლადი უყვარს და კანფეტი უყვარსო, დაიბადა თუ არა შოკოლადი უნდოდაო. მე ვეუბნები, თქვენ შეაჩვიეთ-მეთქი და ეს ზედმეტია.“

ყარამან ფაღავა აღნიშნავს, რომ ხორცის მიღების აუცილებლობა ზაფხულში არ დგას, თუმცა სასურველია, რომ ბავშვები ხორცს იღებდნენ:

„მე ყოველთვის ვამბობ ხოლმე, რომ ბიჭმა უნდა ჭამოს კაცის საჭმელი. უკვირთ ხოლმე, ვერ იგებენ რას ვგულისხმობ. ეს იმას ნიშნავს, რომ ბიჭმა უნდა ჭამოს ხორცი, ვაშლი და ხაჭაპური. ხაჭაპური თავისთავად, ვაშლი იმიტომ, რომ ხილი აუცილებელია. რაც შეეხება ხორცს, ისევ ვიმეორებ, რომ პრინციპში შეიძლება უხორცოდ. ზაფხულში, მაგალითად, ხორცის ისეთი დიდი აუცილებლობა არ არის. მაინც სასურველია, რომ ბავშვმა ხორცი მიიღოს თანდათანობით.“

„ძალიან მნიშვნელოვანია მამის როლი. ბავშვი მამასთან ერთად როცა ჭამს, ძალიან კარგია. დღეში ერთხელაც რომ ჭამოს მამასთან ერთად, ეს მნიშვნელოვანია. განსაკუთრებით კარგია ეს ვაჟებისთვის. პატარა ბიჭს დედა რომ გაუშლის მაგიდას, ეტყვის: „ჩემი კაცები ახლა შეჭამენ.“ ტრაგედია არ არის, რომ ბავშვმა ხორცი არ ჭამოს, მაგრამ მაინც სასურველია მისი ზომიერად მიღება,“ - აცხადებს ყარამან ფაღავა.

წყარო: ​პირადი ექიმი - მარი მალაზონია 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„თუ ბავშვი იტყვის „დავიღალე“, შეიძლება, კატასტროფულ მდგომარეობასთან გვაქვს საქმე...“
სეზონური სისუსტე ბავშვებში - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი, თსსუ-ს პროფესორი ყარამან ფაღავა საუბრობს

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად