Baby Bag

რატომ არის ყურსასმენები საშიში მოზარდებისთვის? - ოტორინოლარინგოლოგი მელანო ჯანხოთელი აქტუალური პრობლემის შესახებ

ოტორინოლარინგოლოგი მელანო ჯანხოთელი „პოსტ ალიონში“ ყურსასმენების გამოყენების ნეგატიურ ასპექტებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სასმენი აპარატების გამოყენების გამო ახალგაზრდებს სმენის პრობლემები ხშირად ექმნებათ:

„დღეს ყურსასმენები ჩვენი მოზარდების ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. მათი მოხმარების გახშირება ონლაინ სწავლების მოთხოვნამაც გამოიწვია. ყურსასმენებს არამხოლოდ თინეიჯერები და ახალგაზრდები, ზრდასრულებიც იყენებენ აუდიო წიგნების გამოსვლის გამო. ყველა მოწინავე ქვეყნის წამყვანი მეცნიერების კვლევებით დადასტურებულია, რომ ახალგაზრდებსა და მოზარდებში სმენის პრობლემების 2/3 სწორედ ყურსასმენების გამოყენებით არის გამოწვეული. ეს უზარმაზარი პროცენტია, ძალიან დიდი. საერთოდ იმის უარყოფა, რომ ყურსასმენები კომფორტულია, კომფორტულია საყვარელი მუსიკის მოსმენა, ძალიან ძნელია, მაგრამ ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, როგორ გავაკეთოთ ეს სწორად. როგორ მოვიქცეთ ისე, რომ არ დავიზიანოთ სმენა.“

მელანო ჯანხოთელის თქმით, მუსიკის ხმამაღლა მოსმენა არც ისე უწყინარი გართობაა, როგორც ეს ერთი შეხედვით ჩანს:

„თითქოს უწყინარი გართობაა ხმამაღლა მუსიკის მოსმენა, მაგრამ ხმაური სმენისთვის ძალიან საშიშია. საერთოდ ხმაური დეციბილებში იზომება. 10-15 დეციბილი არის ნიავი, მსუბუქი ფოთლების შრიალი, 20-25 დეციბილით იზომება ჩურჩულის დონე, 30-35 დეციბილი ჩვეულებრივი ხმაურის დონეა, 60 დეციბილი არის უკვე ყვირილის დონე და ის უკვე დისკომფორტს გვიქმნის. საერთოდ სმენისთვის ძირითადად საშიშია 85-90 დეციბილიდან ზემოთ ბგერები, რომელსაც ნებისმიერი სასმენი აპარატი ძალიან მარტივად გამოსცემს, იმგვარად არის ისინი შექმნილი.“

მელანო ჯანხოთელი აცხადებს, რომ ახალგაზრდები ძირითადად ხმაურიან მუსიკას უსმენენ:

„ახალგაზრდებს ძალიან მოსწონთ როკ-ჯგუფების სიმღერები, მეც ძალიან მიყვარდა ახალგაზრდობაში და ვუსმენდი, რა თქმა უნდა, ხმამაღლა, მაგრამ მაშინ არ იყო ასეთი ყურსასმენები და ამიტომ ჩვენს თაობას მსგავსი პრობლემები არ აწუხებდა. როკ-ჯგუფის კონცერტის ხმიანობა შეესაბამება 100-120 დეციბილის დონეს. ეს იგივეა, რომ რეაქტიული ძრავის ხმაური თქვენგან ათ მეტრში მოისმინოთ.“

„ჩვენ გვაქვს მიმღები და თავის ტვინის ცენტრალური ნაწილი, რომელიც ახდენს გარედან მოსმენილი ბგერების აღქმას და დიფერენცირებას. არსებობს სხვადასხვა სახის სასმენი აპარატები, ზოგიერთი იდგმება ყურში და ზოგი გარედან კეთდება. განსაკუთრებით საშიშია ყურში ჩასადები ყურსასმენები. გარდა იმისა, რომ ის გარეთა სასმენი მილის კანს აღიზიანებს, მისი გამოყენებისას ბგერა პირდაპირ, დამუშავების გარეშე ეცემა დაფის აპკზე. როგორც ყველაფერ სხვას, დაფის აპკის მუშაობასაც აქვს თავისი სარზღვრები. ის გათვლილია ბუნებრივ ხმაურზე, რომელიც გარედან უნდა მიიღოს და არა ხელოვნურზე. როდესაც ახალგაზრდა ყურსასმენებში ძალიან უწევს ხმას, ის დამანგრეველ ზემოქმედებას ახდენს სმენაზე,“ - აღნიშნავს მელანო ჯანხოთელი.

წყარო:​ პოსტ ალიონი

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ
​​გამოცდილი მშობლებიარასდროს ყიდულობენ ისეთ საბავშვო პროდუქტებს, რომლებიც ბავშვებისთვის უსაფრთხო არ არის. ჩვენს სტატიაში სწორედ იმ პროდუქტებს გაგაცნობთ, რომელთა შეძენისგან თავი მაქსიმალურად უნდა შეიკა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბევრი მშობელი თავის შვილს ენობრივ უნარებს ასე უვითარებს და ძალიან ეფექტიანად,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ძალიან ბევრი მშობელი თავის შვილს ენობრივ უნარებს ასე უვითარებს და ძალიან ეფექტიანად,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ენობრივი უნარების განვითარებისთვის ეფექტიანი მეთოდების შესახებ ისაუბრა:

„მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვთან დააწესონ წესი კომპიუტერსა და ტელევიზორზე და შეზღუდონ მაქსიმალურად. თუ ეს იქნება წესი და რუტინა ბავშვი ამას მიეჩვევა. მშობლებმა ეს უნდა ჩაანაცვლონ და თვითონ ელაპარაკონ. ბავშვს, რომელსაც აქვს ენობრივი განვითარების პრობლემები, სულ ერთია, ვინ დაელაპარაკება თანატოლი თუ მშობელი. აუცილებელია დიალოგური ენა, აუცილებელია სიუჟეტიანი სურათები, აუცილებელია ხატოვანი წიგნები. მათ აიტერესებთ ფერადი წიგნები. ფერადი ილუსტრაციების მიხედვით ვუყვებით, მერე კითხვებს ვუსვამთ. თვითონ უნდა გიპასუხოს ბავშვმა. ეს არის ერთი აქტივობა.

მეორე აქტივობა არის ის, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია თამაში ბავშვთან. სიუჟეტური თამაშები აუცილებელია 5 წლის ასაკის ბავშვთან. ბავშვს უნდა ვეთამაშოთ ის თამაში, რაც თვითონ მოსწონს: ექიმობანა, პოლიციელობანა, ომობანა. მას უნდა ვეთამაშოთ დიალოგებით და დიალოგები თვითონ შეგვაქვს ჩვენ. როგორ ვაკეთებთ ამას? მაგალითად, მძღოლობანას თამაშის დროს, ვცდილობთ, რომ დიალოგზე გამოვიწვიოთ. ვეუბნებით: აი, ბენზინგასამართ სადგურთან მოვედით. ნეტავ რა ღირს ბენზინი? გიპასუხებს: არ ვიცი. შენ ეუბნები: აბა კითხე გამყიდველს რა ღირს. აი, ამ ტიპის დიალოგებში შევდივართ ბავშვთან და „ვაიძულებთ,“ რომ ჩაერთოს. ჩვენ ვაძლევთ მაგალითს. მთავარია თამაში და სიუჟეტური, ხატოვანი წიგნი. ძალიან ბევრი მშობელი ასე უვითარებს თავის შვილს ენობრივ უნარებს და ძალიან ეფექიანადაც,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად