Baby Bag

რატომ არის ყურსასმენები საშიში მოზარდებისთვის? - ოტორინოლარინგოლოგი მელანო ჯანხოთელი აქტუალური პრობლემის შესახებ

ოტორინოლარინგოლოგი მელანო ჯანხოთელი „პოსტ ალიონში“ ყურსასმენების გამოყენების ნეგატიურ ასპექტებზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ სასმენი აპარატების გამოყენების გამო ახალგაზრდებს სმენის პრობლემები ხშირად ექმნებათ:

„დღეს ყურსასმენები ჩვენი მოზარდების ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. მათი მოხმარების გახშირება ონლაინ სწავლების მოთხოვნამაც გამოიწვია. ყურსასმენებს არამხოლოდ თინეიჯერები და ახალგაზრდები, ზრდასრულებიც იყენებენ აუდიო წიგნების გამოსვლის გამო. ყველა მოწინავე ქვეყნის წამყვანი მეცნიერების კვლევებით დადასტურებულია, რომ ახალგაზრდებსა და მოზარდებში სმენის პრობლემების 2/3 სწორედ ყურსასმენების გამოყენებით არის გამოწვეული. ეს უზარმაზარი პროცენტია, ძალიან დიდი. საერთოდ იმის უარყოფა, რომ ყურსასმენები კომფორტულია, კომფორტულია საყვარელი მუსიკის მოსმენა, ძალიან ძნელია, მაგრამ ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, როგორ გავაკეთოთ ეს სწორად. როგორ მოვიქცეთ ისე, რომ არ დავიზიანოთ სმენა.“

მელანო ჯანხოთელის თქმით, მუსიკის ხმამაღლა მოსმენა არც ისე უწყინარი გართობაა, როგორც ეს ერთი შეხედვით ჩანს:

„თითქოს უწყინარი გართობაა ხმამაღლა მუსიკის მოსმენა, მაგრამ ხმაური სმენისთვის ძალიან საშიშია. საერთოდ ხმაური დეციბილებში იზომება. 10-15 დეციბილი არის ნიავი, მსუბუქი ფოთლების შრიალი, 20-25 დეციბილით იზომება ჩურჩულის დონე, 30-35 დეციბილი ჩვეულებრივი ხმაურის დონეა, 60 დეციბილი არის უკვე ყვირილის დონე და ის უკვე დისკომფორტს გვიქმნის. საერთოდ სმენისთვის ძირითადად საშიშია 85-90 დეციბილიდან ზემოთ ბგერები, რომელსაც ნებისმიერი სასმენი აპარატი ძალიან მარტივად გამოსცემს, იმგვარად არის ისინი შექმნილი.“

მელანო ჯანხოთელი აცხადებს, რომ ახალგაზრდები ძირითადად ხმაურიან მუსიკას უსმენენ:

„ახალგაზრდებს ძალიან მოსწონთ როკ-ჯგუფების სიმღერები, მეც ძალიან მიყვარდა ახალგაზრდობაში და ვუსმენდი, რა თქმა უნდა, ხმამაღლა, მაგრამ მაშინ არ იყო ასეთი ყურსასმენები და ამიტომ ჩვენს თაობას მსგავსი პრობლემები არ აწუხებდა. როკ-ჯგუფის კონცერტის ხმიანობა შეესაბამება 100-120 დეციბილის დონეს. ეს იგივეა, რომ რეაქტიული ძრავის ხმაური თქვენგან ათ მეტრში მოისმინოთ.“

„ჩვენ გვაქვს მიმღები და თავის ტვინის ცენტრალური ნაწილი, რომელიც ახდენს გარედან მოსმენილი ბგერების აღქმას და დიფერენცირებას. არსებობს სხვადასხვა სახის სასმენი აპარატები, ზოგიერთი იდგმება ყურში და ზოგი გარედან კეთდება. განსაკუთრებით საშიშია ყურში ჩასადები ყურსასმენები. გარდა იმისა, რომ ის გარეთა სასმენი მილის კანს აღიზიანებს, მისი გამოყენებისას ბგერა პირდაპირ, დამუშავების გარეშე ეცემა დაფის აპკზე. როგორც ყველაფერ სხვას, დაფის აპკის მუშაობასაც აქვს თავისი სარზღვრები. ის გათვლილია ბუნებრივ ხმაურზე, რომელიც გარედან უნდა მიიღოს და არა ხელოვნურზე. როდესაც ახალგაზრდა ყურსასმენებში ძალიან უწევს ხმას, ის დამანგრეველ ზემოქმედებას ახდენს სმენაზე,“ - აღნიშნავს მელანო ჯანხოთელი.

წყარო:​ პოსტ ალიონი

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ
​​გამოცდილი მშობლებიარასდროს ყიდულობენ ისეთ საბავშვო პროდუქტებს, რომლებიც ბავშვებისთვის უსაფრთხო არ არის. ჩვენს სტატიაში სწორედ იმ პროდუქტებს გაგაცნობთ, რომელთა შეძენისგან თავი მაქსიმალურად უნდა შეიკა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა" - თამარ გაგოშიძე

,,​თანამედროვე ბავშვს სჭირდება, რომ საკუთარი თავი დაინახოს ძალიან დიდი რაოდენობის, ზღვა ინფორმაციაში. როდესაც ტვინი გადაწყვის პროცესშია, უბრალოდ, იკეტება და მერე მშობელი გვეუბნება, რომ ბავშვს არაფერი აინტერესებს, არაფერი უნდა. მას სურს, გამოჰყოს პრიორიტეტები, გააკეთოს ანალიზი და ამისთვის სჭირდება დახმარება. მშობელი არ ეხმარება", - ამის შესახებ ნეიროფსიქოლოგმა, თამარ გაგოშიძემ გადაცემაში ,,შუადღე" ისაუბრა. 

,,ჩვენ არ ვუყურებთ არც ერთმანეთს და არც ჩვენს შვილებს. მშობლისთვის მტკივნეულია, როცა აღმოაჩენს, რომ შვილს, რომელიც უნდოდა, მუსიკოსი გამოსულიყო, ნიჭი არ აღმოაჩნდა. ის მაინც ცდილობს, რაღაცნაირად, მაინც ავარჯიშოს ამ მიმართულებით. რისი ნიჭი აქვს, რა აინტერესებს, აი, ამას უნდა დააკვირდე და ამ მხრივ უნდა შეუწყო ხელი. ბედნიერება სწორედ ეს არის, რომ ადამიანს შეუძლია რეალიზაცია, შეუძლია საკუთარი თავის უნარების დანახვა და, ასევე,  მინუსების დანახვა. 

ჩვენ პატარაობიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს დაბრკოლებების გადალახვა, მათ ბამბებში ვერ გავზრდით. ჩვენ ვცხოვრობთ ამ რეალობაში და ბავშვობიდანვე უნდა ჩამოყალიბდეს მდგრადობა. პატარების ნერვული სისტემა  უნდა მიეჩვიოს, რომ როგორც კი იმედგაცრუება ექნება, ეს როგორ გადალახოს მისაღები გზით, ისე  - რომ გამოხატოს ემოცია, სხვისი ემოციაც გაიგოს, მაგრამ თან გაითვალისწინოს სხვა ადამიანი. ამას სჭირდება ყოველდღიური ვარჯიში", - აღნიშნავს გაგოშიძე და საუბრობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი მაშინ, როდესაც საკუთარი შვილის ყოველდღიურობაში სპეციალისტის ჩარევაა საჭირო. ის ამბობს, რომ ამისთვის ბავშვი წინასწარ უნდა შევამზადოთ. 

,,სწორი მიდგომა, მაგალითად, ასეთია - ბავშვს ეუბნები, რომ არ მოგწონს, როდესაც მეცადინეობასთან დაკავშირებით მუდმივად გაქვთ კონფლიქტი. ან თუ ემოციურ პრობლემებთან გვაქვს საქმე, ეუბნები, რომ ვერ იგებ, როგორ უნდა დაეხმარო და არ გაქვს სურვილი, ყოველთვის კამათობდეთ - ,,მინდა, რომ მხარი დაგიჭირო, მაგრამ არ ვიცი, როგორ". ღიად ეუბნები, რომ საჭიროა სპეციალისტთან საუბარი. სინამდვილეში, ეს მშობელსაც სჭირდება. არ უნდა შეგრცხვეს, რომ ბავშვთან აღიარო არცოდნა, ხანდახან ბოდიშიც უნდა მოუხადო და ამით ასწავლო, რომ შეიძლება, ადამიანს რაიმე შეეშალოს და შემდგომ ბოდიში მოიხადოს. ვუხსნით, რომ ეს თავად გვჭირდება, სპეციალისტმა აგვიხსნას, როგორ დავეხმაროთ ჩვენს შვილს - კარგი იქნება, თუ წავალთ ორივე, ორივეს დაგველაპარაკება, რაღაცებს გაგვაკეთებინებს... ანუ, წინასწარ ვამზადებთ ბავშვს. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი იმიტომ, რომ გაურკვევლობას ვერც უფროსები ვიტანთ", - ამბობს თამარ გაგოშიძე.

წყარო: ,​,შუადღე"

წაიკითხეთ სრულად