Baby Bag

„მითია, რომ სუპინატორი ტერფის ფორმას აყალიბებს ან ცვლის,“ - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი ბავშვის ფეხსაცმელში სუპინატორის გამოყენების გავრცელებულ წესზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ის ფეხსაცმლის აუცილებელ ატრიბუტს არ წარმოადგენს:

„სუპინატორის შესახებ მშობლები ხშირად მეკითხებიან. მათ აინტერესებთ, რამდენად აუცილებელია სუპინატორის გამოყენება ბავშვის ფეხსაცმელში. პირველ რიგში, გავარკვიოთ, თუ რა არის სუპინატორი. მშობლები ხშირად იყენებენ სიტყვას „სუპინატორი.“ მიუხედავად ამისა, მათ ამ სიტყვის მნიშვნელობა არ ესმით. სუპინატორი ფეხსაცმლის შიდა ძირის ასამაღლებლად ან კედლის გასამაგრებლად გამოიყენება.“

ევგენი კომაროვსკის თქმით, მშობლებს სუპინატორებზე არასწორი წარმოდგენა აქვთ, რის გამოც მასზე მოთხოვნა ძალიან დიდია. ეს ყოველივე კი ფეხსაცმლის მწარმოებლებს სუპინატორების აქტიური წარმოებისკენ უბიძგებს:

„ყველას საიდანღაც აქვს გაგებული, ყველამ იცის, რომ სუპინატორი ფეხსაცმლის განუყოფელი და აუცილებელი ატრიბუტია, რის გამოს მწარმოებლები იძულებულები არიან, რომ ფეხსაცმელში სუპინატორი გამოიყენონ. სინამდვილეში ამის რეალური საჭიროება საერთოდ არ არსებობს.“

ევგენი კომაროვსკი ამტკიცებს, რომ სუპინატორი ტერფის ფორმას არ ცვლის და მითია, თითქოს ის ფეხის ფორმის ჩამოყალიბებაში დიდ როლს ასრულებს:

„მითია, რომ სუპინატორი ტერფის ფორმას აყალიბებს ან ცვლის. ქუდი თავის ფორმას ვერ აყალიბებს, ისევე, როგორც ხელთათმანი არ აყალიბებს ხელის ფორმას. სუპინატორი და ზოგადად ფეხსაცმელი ფეხის ფორმას არ ცვლის.“

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ნიღაბი ჯანმრთელ ადამიანს ვირუსისგან ვერ დაიცავს“ - ევგენი კომაროვსკი
​ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი საზოგადოებას პირბადეების დანიშნულების შესახებ საინტერესო ცნობებს აწვდის და აცხადებს, რომ ნიღაბს ჯანმრთელი ადამიანის ვირუსისგან დაცვა არ შეუძლია. მისი თქმით, ნიღაბი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად