Baby Bag

„ცხრათავიანი მითი არის მაღალი ტემპერატურის დროს ძმრიანი წინდების გამოყენება და სპირტით დაზელვა,“ - თერაპევტი ლანა ლაგვილავა

თერაპევტი ლანა ლაგვილავა ცნობილი სამედიცინო მითების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ვირუსების მოკვლის მიზნით ადამიანისთვის მაღალი ტემპერატურის შენარჩუნება დაუშვებელია. ლანა ლაგვილავას თქმით, ბევრი მშობელი ბავშვს ტემპერატურას არ უგდებს, რადგან ვირუსის დამარცხებას ამ მეთოდით ცდილობს, რაც კატეგორიულად მიუღებელია:

„ბავშვებს და ადამიანებს აწამებენ მაღალი სიცხით, რადგან ითვლება, რომ მაღალ ტემპერატურაზე ყველა ვირუსი უნდა მოკვდეს. პაციენტს ისედაც მისი გაჭირვება აქვს, როდესაც ცუდად არის და უფრო ტანჯავენ. ჩემთვის გასაოცარია, რომ ბავშვებთან მიმართებაშიც იყენებენ ამ მიდგომას. დაახლოებით 41 გრადუსი უნდა იყოს ტემპერატურა, რომ ვირუსების გარკვეული კატეგორია მოკვდეს, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ მაღალი ტემპერატურა სხვა პრობლემებს არ იწვევს. მაღალი ტემპერატურა ძალიან საშიშია, გულზე დატვირთვა ორჯერ იზრდება. 42 გრადუსზე ცილები განიცდის დენატურაციას და სავალალო შედეგამდე მივდივართ. ამიტომ 38,5 არის ტემპერატურის ის მაქსიმუმი, რომელიც უნდა ავიტანოთ.“

ლანა ლაგვილავა აღნიშნავს, რომ მითებს შორის ყველაზე მეტად გავრცელებული ტემპერატურის დროს ძმრიანი წინდების გამოყენებაა. მისი თქმით, მშობლებმა აღნიშნული მეთოდი არ უნდა გამოიყენონ, რადგან ის ჯანმრთელობის რისკებს შეიცავს:

„მითების დედოფალი და ცხრათავიანი მითი არის მაღალი ტემპერატურის დროს ძმრიანი წინდების გამოყენება და სპირტით დაზელვა. ეს მეთოდი ყველა ოჯახში აქვთ გამოყენებული. პედიატრები ნამდვილად არ გვირჩევენ ამის გაკეთებას. ეს შეიძლება იყოს ალერგიული რეაქციის მიზეზი, შესაძლოა, იქცეს დამწვრობის მიზეზად, რომელიც ძმრით არის გამოწვეული. ალკოჰოლით ჩვილი ბავშვის დაზელვა არ არის მიზანშეწონილი. კანიდან გარკვეული რაოდენობა მაინც შეიწოვება. გარწმუნებთ, ბავშვი ჩვეულებრივად ნელთბილი წყლით პირსახოცით რომ დავზილოთ, იმავე ეფექტს მივიღებთ, თან ეს იქნება უსაფრთხო ჯანმრთელობისთვის.“

ლანა ლაგვილავას თქმით, ადამიანებს არასწორად ჰგონიათ, რომ სიმსივნის პრევენცია შეუძლებელია. ესეც ერთ-ერთი მითია, რომელიც უნდა დავამსხვრიოთ:

„სიმსივნის პრევენცია შესაძლებელია და აუცილებელიცაა. მნიშვნელოვანია, ვიცხოვროთ სწორად, ავირიდოთ კარცენოგენები, უარი ვთქვათ მოწევაზე, დავიცვათ ჯანსაღი ცხოვრების წესი და რა თქმა უნდა, დროულად ჩავიტაროთ პროფილაქტიკური გამოკვლევები, რათა გამოვიკვლიოთ ე.წ. კიბოსწინარე დაავადებები. კიბოსწინარე დაავადებები სხვადასხვაა, გააჩნია, რომელ ორგანოზე ვსაუბრობთ. მათი დიაგნოსტირება შესაძლებელია, აუცილებელია და ბევრ პრობლემას აგვარიდებს თავიდან."

წყარო: ​შუადღე GDS​

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ხველის დროს შეზელვები, ბავშვისთვის თაფლიანი რძის მიცემა არანაირად არ არის ეფექტიანი,“ - პ...
​პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ იმ შეცდომების შესახებ საუბრობს, რომლებსაც მშობლები ბავშვის ხველის მკურნალობისას უშვებენ. თამარ ჩაჩიბაიას თქმით, შინაურული მეთოდების გამოყენება და ე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად