Baby Bag

„ცხრათავიანი მითი არის მაღალი ტემპერატურის დროს ძმრიანი წინდების გამოყენება და სპირტით დაზელვა,“ - თერაპევტი ლანა ლაგვილავა

თერაპევტი ლანა ლაგვილავა ცნობილი სამედიცინო მითების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ვირუსების მოკვლის მიზნით ადამიანისთვის მაღალი ტემპერატურის შენარჩუნება დაუშვებელია. ლანა ლაგვილავას თქმით, ბევრი მშობელი ბავშვს ტემპერატურას არ უგდებს, რადგან ვირუსის დამარცხებას ამ მეთოდით ცდილობს, რაც კატეგორიულად მიუღებელია:

„ბავშვებს და ადამიანებს აწამებენ მაღალი სიცხით, რადგან ითვლება, რომ მაღალ ტემპერატურაზე ყველა ვირუსი უნდა მოკვდეს. პაციენტს ისედაც მისი გაჭირვება აქვს, როდესაც ცუდად არის და უფრო ტანჯავენ. ჩემთვის გასაოცარია, რომ ბავშვებთან მიმართებაშიც იყენებენ ამ მიდგომას. დაახლოებით 41 გრადუსი უნდა იყოს ტემპერატურა, რომ ვირუსების გარკვეული კატეგორია მოკვდეს, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ მაღალი ტემპერატურა სხვა პრობლემებს არ იწვევს. მაღალი ტემპერატურა ძალიან საშიშია, გულზე დატვირთვა ორჯერ იზრდება. 42 გრადუსზე ცილები განიცდის დენატურაციას და სავალალო შედეგამდე მივდივართ. ამიტომ 38,5 არის ტემპერატურის ის მაქსიმუმი, რომელიც უნდა ავიტანოთ.“

ლანა ლაგვილავა აღნიშნავს, რომ მითებს შორის ყველაზე მეტად გავრცელებული ტემპერატურის დროს ძმრიანი წინდების გამოყენებაა. მისი თქმით, მშობლებმა აღნიშნული მეთოდი არ უნდა გამოიყენონ, რადგან ის ჯანმრთელობის რისკებს შეიცავს:

„მითების დედოფალი და ცხრათავიანი მითი არის მაღალი ტემპერატურის დროს ძმრიანი წინდების გამოყენება და სპირტით დაზელვა. ეს მეთოდი ყველა ოჯახში აქვთ გამოყენებული. პედიატრები ნამდვილად არ გვირჩევენ ამის გაკეთებას. ეს შეიძლება იყოს ალერგიული რეაქციის მიზეზი, შესაძლოა, იქცეს დამწვრობის მიზეზად, რომელიც ძმრით არის გამოწვეული. ალკოჰოლით ჩვილი ბავშვის დაზელვა არ არის მიზანშეწონილი. კანიდან გარკვეული რაოდენობა მაინც შეიწოვება. გარწმუნებთ, ბავშვი ჩვეულებრივად ნელთბილი წყლით პირსახოცით რომ დავზილოთ, იმავე ეფექტს მივიღებთ, თან ეს იქნება უსაფრთხო ჯანმრთელობისთვის.“

ლანა ლაგვილავას თქმით, ადამიანებს არასწორად ჰგონიათ, რომ სიმსივნის პრევენცია შეუძლებელია. ესეც ერთ-ერთი მითია, რომელიც უნდა დავამსხვრიოთ:

„სიმსივნის პრევენცია შესაძლებელია და აუცილებელიცაა. მნიშვნელოვანია, ვიცხოვროთ სწორად, ავირიდოთ კარცენოგენები, უარი ვთქვათ მოწევაზე, დავიცვათ ჯანსაღი ცხოვრების წესი და რა თქმა უნდა, დროულად ჩავიტაროთ პროფილაქტიკური გამოკვლევები, რათა გამოვიკვლიოთ ე.წ. კიბოსწინარე დაავადებები. კიბოსწინარე დაავადებები სხვადასხვაა, გააჩნია, რომელ ორგანოზე ვსაუბრობთ. მათი დიაგნოსტირება შესაძლებელია, აუცილებელია და ბევრ პრობლემას აგვარიდებს თავიდან."

წყარო: ​შუადღე GDS​

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ხველის დროს შეზელვები, ბავშვისთვის თაფლიანი რძის მიცემა არანაირად არ არის ეფექტიანი,“ - პ...
​პედიატრი თამარ ჩაჩიბაია გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ იმ შეცდომების შესახებ საუბრობს, რომლებსაც მშობლები ბავშვის ხველის მკურნალობისას უშვებენ. თამარ ჩაჩიბაიას თქმით, შინაურული მეთოდების გამოყენება და ე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

ფსიქოლოგმა ნინო ელბაქიძემ დედასა და შვილს შორის ბავშვის ცხოვრების პირველ წლებში არსებული ურთიერთობების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დედა-შვილის ურთიერთობაში პირველ სამ წელს ფუნდამენტური მნიშვნელობა აქვს. ფსიქოანალიტიკოსები ამაში დაგვეთანხმებიან. ფსიქოანალიზი ამბობს, რომ დედა და ჩვილი სამ წლამდე ერთნი არიან. ​ბავშვი ასე აღიქვამს, რომ დედ​ა და ის ერთნი არიან.“

ნინო ელბაქიძის თქმით, სამი წლიდან ბავშვი ნელ-ნელა აცნობიერებს, რომ ის და დედა დამოუკიდებელი პიროვნებები არიან:

„სამი წლიდან ხდება გამოყოფა, რომ მე ცალკე ვარსებობ და დედა ცალკეა. როდესაც მე მინდა, რომ ბავშვს ვასწავლო საკუთარ ემოციებთან შეხვედრა, საკუთარ ემოციურ ნაწილთან კომუნიკაცია, მნიშვნელოვანია, რომ დასაწყისიდანვე ავირეკლო ემოციები. დედას თავად სჭირდება ემპათიის უნარი, რომ სწორად ამოიცნოს, რას გრძნობს ჩვილი ბავშვი და უპასუხოს იმავე ემოციით.“

​როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს. ამ პერიოდში სწორედ არავერბალური გაცვლა ხდება ინფორმაციის დედასა და შვილს შორის. მე თავიდანვე ვსწავლობ კომუნიკაციას ჩემს თავთან. თუ ვიცი მე სად ვარ, მარტივად შემიძლია გავარჩიო მე სად ვარ და სხვა სად არის. ჩვილობის ასაკში სწორედ დედა მეხმარება ჩემს ემოციებთან კომუნიკაციაში. როდესაც სხვა ადამიანში ვხედავ ჩემნაირ ემოციას, შეიძლება ამან კათარზისი გამოიწვიოს,“ - აღნიშნა ნინო ელბაქიძემ.

წყარო: „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად