Baby Bag

ვის არ უნდა გაუკეთდეს აცრა? - ალერგოლოგი ბიძინა კოლუმბეგოვი

ბიძინა კოლუმბეგოვი „იმედის დღეში“ ვაქცინაციით გამოწვეულ ალერგიულ რეაქციებზე საუბრობს და განმარტავს, ვისთვის არ შეიძლება ვაქცინის გაკეთება:

„მოდი, სწორად ჩამოვაყალიბოთ, ვის არ უნდა გაუკეთდეს აცრა. კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ ანაფილაქსიური რეაქციები ყველაზე იშვიათი არის სწორედ ვაქცინებზე. მილიონი დოზიდან მხოლოდ ერთი იწვევს მსგავს რეაქციას, ეს არის ძალიან მცირე სტატისტიკა. თუ ანაფილაქსია დაფიქსირდა, ვაქცინაცია წყდება ასეთ პაციენტთან. ​ალერგოლოგი მერე ეხმარება ოჯახს და მშობელს. შეიძლება ისეთი ვითარება იყოს, როდესაც ძაღლმა დაგიკბინათ ან კატამ გაგიკაწრათ ბავშვი და აუცილებლობის წინაშე დადექით, რომ ცოფის ვაქცინა გაუკეთოთ ბავშვს. თუ რაიმე ვაქცინაზე ბავშვს ჰქონდა ალერგიული რეაქცია, ასეთ შემთხვევაში აუცილებელია ალერგოლოგის კონსულტაცია. თუ რეაქცია სხვა ვაქცინაზე იყო, ცოფის ვაქცინა შეიძლება გაკეთდეს, რა თქმა უნდა.“

ბიძინა კოლუმბეგოვის თქმით, ადამიანებს ყველაზე ხშირად ალერგიული რეაქცია ვაქცინაში შემავალ კომპონენტებზე უვლინდებათ:

„ ყველაზე ხშირი ალერგიული რეაქცია არის ​ვაქცინაში შემავალ კომპონენტებზე, იმ შემავსებლებზე, რომლებიც ვაქცინებშია. ყველაზე ხშირი შემავსებელი არის კვერცხის ოვალბუმინი. წიწილის ემბრიონზე იზრდება წითელას, წითურას და ყბაყურას ვირუსი, გრიპის ვირუსის კულტივირებაც სწორედ წიწილის ემბრიონზე ხდება. მას მოაქვს ვაქცინაში მინიმალური რაოდენობის კვერცხის კომპონენტი. თუ თქვენს შვილს აქვს კვერცხის მიმართ ალერგია, კვერცხი მიეცით და ლოყა გაუწითლდა, გამოაყარა, ამ შემთხვევაში ალერგოლოგის კონსულტაციის გარეშე ამ ტიპის ვაქცინის გაკეთება მაღალი რისკის შემცველია. გვაქვს ბევრი შემთხვევა, როდესაც ბავშვს დაუდასტურდა ალერგია, მაგრამ წითელა, წითურა, ყბაყურის ვაქცინა მაინც გაუკეთდა. ალერგოლოგიური წესების დაცვით მაინც გაკეთდა ვაქცინა. ორი, სამი და ოთხი თვის ასაკში კეთდება ის ვაქცინები, რომლებშიც კვერცხის კომპონენტი საერთოდ არ შედის. კვერცხის კომპონენტი შედის წითელა, წითურა, ყბაყურას აცრაში.“

ბიძინა კოლუმბეგოვის თქმით, კვერცხის კომპონენტი დიდი რაოდენობით გვხვდება გრიპის ვაქცინაშიც:

„ახლა სეზონში ვართ, ყველა გვეკითხება ​გრიპის ვაქცინა გავაკეთოთ თუ არა. გრიპის ვაქცინაშიც არის კვერცხის კომპონენტი მაღალი. ბევრ ვაქცინაში სტაბილიზატორად გამოიყენება ცხოველური წაროშობის ცილა - ჟელატინი. ჟელატინიც შეიძლება იყოს ალერგიის ერთ-ერთი მიზეზი. თუ თქვენ ამ ტიპის ტკბილეულზე თქვენს შვილს ალერგიას ამჩნევთ, ხუთი წლის ასაკში ვაქცინის გაკეთებისას, გაიარეთ ალერგოლოგის კონსულტაცია. შეიძლება ადამიანებს ჰქონდეთ საფუარის ალერგია. საფუარი შედის ორი აცრის კომპონენტში: B ჰეპატიტი და პაპილომა ვირუსის აცრა. ტეტანუსი-დიფტერიისა და დიფტერია-ტეტანუსის აცრაში არის კაზეინის ნარჩენის წილი. ჩვენ გვყავს საახლობლოში ადამიანები, ვისაც მაღალი სენსიბილიზაცია აქვთ რძის მიმართ. რძის მიმართ ალერგიის მქონე პაციენტს ამ ვაქცინის გაკეთებისას სიფრთხილზე სჭირდება. ჩვენ შეიძლება რეაქცია ვაქცინას მივაწეროთ, ამ დროს რეაქცია არის მასში შემავალი კომპონენტის მიმართ.“

„ვაქცინაციის კალენდრის დარღვევა არ ნიშნავს, რომ ​ვაქცინა წყალში ჩაიყარა. ვაქცინის არც ერთი დოზა არ იკარგება. მთავარი ისაა, რომ 2-3-4 თვის ასაკში გაკეთებული აცრით იმუნიტეტი მიუახლოვდება 90 %-ს, წლი-ნახევრისას რომ გაუმეორდება, გახდება 97 %-ს. ხუთი წლის ასაკში 99,9 გახდება ეს მაჩვენებელი,“ - აღნიშნავს ბიძინა კოლუმბეგოვი.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არის თუ არა საშიში ვაქცინა? ეს მნიშვნელოვანი კითხვაა,“ - პროფესორი ივანე ჩხაიძე
​პროფესორი ივანე ჩხაიძე „პოსტ ალიონში“ ბავშვებისთვის გრიპის ვაქცინაციის აუცილებლობაზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ გრიპი პატარების ჯანმრთელობისთვის გაცილებით სახიფათოა, ვიდრე კორონავირუსი:„კორონავირუსი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის და როგორ დავეხმაროთ მათ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა.

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის?

შიში ისეთივე მნიშვნელოვანი ემოციაა, როგორც სიხარული, ბრაზი და ა.შ. ხშირად სამუშაო პროცესში ვხვდები დამოკიდებულებას, რომ შიში ცუდი ემოციაა და სირცხვილთანაც აკავშირებენ. ზოგადად, ემოციებთან და მათ შორის, შიშთანაც, არასწორი შეფასებაა - ცუდი ან კარგი. სინამდვილეში შიშს დიდი როლი აქვს ადამიანის ცხოვრებაში, გვიცავს აღქმული საფრთხეებისგან.

შიშს ყველა ბავშვი გრძნობს ბავშვობაში, ეს ბუნებრივი და ნორმალურია. ჩვეულებრივ, პირველად 3-დან 6 წლამდე ასაკში ჩნდება. ამ ასაკში ბავშვებს უჭირთ გამიჯნონ ფანტაზია და რეალობა, ამიტომ საწოლის ქვეშ ან კარადაში შესაძლოა წარმოიდგინონ სხვადასხვა პერსონაჟი.

- თუ პრობლემას ყურადღებას არ მივაქცევთ, შესაძლებელია თუ არა მომავალში გართულდეს?

ისეთი ფრაზები, როგორიც არის „არაფერია საშიში”, „ნუ გეშინია”, „ამხელა ბიჭს/გოგოს როგორ გეშინია, სირცხვილია” - დაუშვებელია. ბავშვის ემოციის იგნორით, გაბრაზებით, შერცხვენით ან გაუფასურებით, მას ვერ ვეხმარებით, პირიქით, უკიდურესი შედეგები შეიძლება მივიღოთ.

- როგორ დავეხმაროთ და ავუხსნათ პატარას, რომ არაფერია საშიში?

სიბნელის შიში არ არის მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელის შიში. ეს შიში გულისხმობს სიბნელეში რაიმე საფრთხის არსებობის და მისი ვერ დანახვის შიშს. აქედან გამომდინარე, ფანტაზიის დახმარებით ბავშვისთვის ჩრდილი ბნელ კუთხეში შეიძლება მონსტრად გადაიქცეს. მაშინ, როდესაც ბავშვს აქვს ძლიერი შიში, რომ საწოლის ქვეშ მონსტრია და ჩვენ ვუხსნით რომ საწოლის ქვეშ საფრთხე არ არის, მაგრამ მას ისევ ეშინია, ამ დროს, შესაძლოა მშობელი გაღიზიანდეს, გაბრაზდეს ან საკუთარი თავი დაადანაშაულოს რომ საკმარისად კარგად ვერ უხსნის. მნიშვნელოვანია, გავიხსენოთ ასაკობრივი თავისებურება, ბავშვს აღნიშნულ ასაკში უჭირს ფანტაზიის და რეალობის გამიჯვნა, აქედან გამომდინარე, შესაძლოა თქვენ გისმენდეთ, მაგრამ ამან გავლენა არ იქონიოს და კიდევ უფრო მეტად დატვირთოს ბავშვის ემოციური მდგომარეობა.

- რა გზები არსებობს შიშის დასაძლევად?

რეკომენდაციები:

- მნიშვნელოვანია, ამოვიცნოთ და ვაღიაროთ ბავშვის შიში, ვალიდურად მივიღოთ და არავითარ შემთხვევაში არ გავაუფასუროთ. ასევე, არ არის რეკომენდებული ისეთი სქემების მიწოდება, როგორიც არის „კარგ ბავშვებს არ ეშინიათ”, „კარგ ბავშვებთან მონსტრები არ მოდიან”.

როგორც აღვნიშვნე, მნიშვნელოვანია ვალიდაცია მივცეთ ბავშვს, ვაგრძნობინოთ თანაგანცდა, რომ მარტო არ არის ამ შიშთან და გვსურს მისი დახმარება. თუ ჩვენ ვალიდურად მივიღებთ მის შიშს, დავეხმარებით ამ შიშის გამოკვლევაში და შესწავლაში, ბავშვი მნიშვნელოვან გამოცდილებას მიიღებს და აუცილებლად გაუმკლავდება.

თუ ბავშვს ეშინია ბნელ ოთახში მარტო დარჩენის და დაძინების, ამ შემთხვევაში, შეგვიძლია ხშირად გავატაროთ დრო ერთად ბნელ ოთახში. მაგალითად, ჩაბნელებულ ოთახში მოვაწყოთ ფანრებით განძის ძიება ან კედელზე ჩრდილებით ვითამაშოთ. რაც უფრო მეტ დროს გავატარებთ მხიარულად სიბნელეში, ბავშვი უფრო უსაფრთხოდ იგრძნობს თავს და ისწავლის როგორ გამოიკვლიოს შიში, არსებული გარემო. ასევე, შესაძლოა დაეხმაროს ძილის მეგობარი, სათამაშო, რომელიც თავს უსაფრთხოდ აგრძნობინებს.

შეგვიძლია ძილის წინა რიტუალის შემდეგ ერთად ფანრით გამოვიკვლიოთ ოთახის კუთხეები, საწოლის ქვეშ არსებული სივრცე და ეს ფანარიც დავუტოვოთ ბავშვს, რათა საჭიროების შემთხვევაში მარტომაც გააგრძელოს გამოკვლევა.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად