Baby Bag

„მინდა დავამშვიდო ყველა, ეს არ არის დაავადება, რომელიც წამიერად კლავს ადამიანს,“ - ინფექციონისტი მაია ზალდასტანიშვილი

​​ინფექციონისტი მაია ზალდასტანიშვილი კორონავირუსის დიაგნოსტირებისას ტესტის შესაძლო ცდომილების შესახებ საუბრობს და ადამიანებს ურჩევს, ტესტირება ნაადრევად არ ჩაიტარონ:

„თუ ოჯახის წევრებიდან ერთს უდასტურდება კორონავირუსი, მეორეს კი არა, სავარაუდოდ, ორივეს აქვს კორონავირუსული ინფექცია. ერთთან არ მოხდა ვირუსის იდენტიფიცირება და მეორესთან მოხდა. ძალიან მნიშვნელოვანია, როდის ვიღებთ ტესტს. დაავადების დაწყებისთანავე თუ ხდება ტესტირება, შესაძლებელია, რომ მან არ აჩვენოს სწორი პასუხი. ყველას ვთხოვ, სიმპტომების დაწყებისთანავე ნუ ჩაიტარებენ ტესტირებას. პირველი ორი-სამი დღე მათ სიცოცხლეს საფრთხე არ ემუქრება. ​მინდა დავამშვიდო ყველა, ეს არ არის დაავადება, რომელიც წამიერად კლავს ადამიანს. ორი დღე დაიცადეთ, შეხედეთ თქვენს მდგომარეობას და ამის შემდეგ ჩაიტარეთ ტესტირება. ამ შემთხვევაში უფრო მეტად სარწმუნოა ტესტირების პასუხი. ასე რომ, მსგავს შემთხვევებში აუცილებლად ორივეს აქვს კორონავირუსი.“

მაია ზალდასტანიშვილის თქმით, ზოგჯერ ვირუსი ცხვირ-ხახაში საერთოდ არ გვხვდება, თუმცა ის ორგანიზმში არის:

„არის შემთხვევები, რომ ცხვირ-ხახაში საერთოდ ვერ ვიჭერთ​ ვირუსს. ის შეიძლება იყოს ფილტვიდან ამონაღებ ლავაში, თუ პირდაპირ ფილტვში მოხვდა ვირუსი. იშვიათ შემთხვევაში, ვირუსი შეიძლება მოხვდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში და განავალში მოხდეს ვირუსის იდენტიფიცირება. თუ განმეორებით ტესტირებას ჩაიტარებს პაციენტი, ამ შემთხვევაში უკვე გამოჩნდება.“

„ექიმებს გვიჭირს პასუხის გაცემა, შესაძლებელია თუ არა ადამიანის მეორედ დაინფიცირება. იმედი გვაქვს, რომ კოვიდის გადატანიდან მომდევნო ექვსი თვე ადამიანი არ დაინფიცირდება. ამის შემდეგ უკვე რა იქნება, ამას ვერ გეტყვით. აღწერილია ექვსი თუ შვიდი შემთხვევა, როდესაც განმეორებითი დაინფიცირება მოხდა. ​ძალიან ხშირად ვირუსის ნარჩენები რჩება ცხვირ-ხახაში. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ვირუსი ცოცხალია, მაგრამ ტესტმა შეიძლება აჩვენოს დადებითი პასუხი. ეს არც ისე იშვიათია. ტესტი არის ძალიან მგრძნობიარე. ვირუსის მკვდარი ნარჩენები ხანგრძლივად რჩება ცხვირ-ხახაში. სწორედ ამიტომ, შეიძლება მიიღოთ დადებითი პასუხი. თუ ადამიანი გახდა ავად, მას აქვს ხველა, სიცხე, სხვა რესპირატორული სიმპტომები, შესაძლოა, საქმე გვქონდეს სხვა ვირუსულ ინფექციასთანაც. სხვა ვირუსები ჯერჯერობით არ გამქრალა. ჩვენ ახლა ძირითადად აქცენტირება გვაქვს კორონავირუსზე, მაგრამ სხვა ვირუსებიც არის. მე მყავდა პაციენტი, რომელსაც ჰქონდა გახანგრძლივებული ცხელება და მას დაუდასტურდა ინფექციური მონონუკლეოზი,“ - აღნიშნავს მაია ზალდასტანიშვილი.

წყარო: ​დილა უქმეებზე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ყველა არ ხდება ავად, ზოგს აქვს თანდაყოლილი იმუნიტეტი ამ დაავადების მიმართ, ზოგს კი შეძენი...
​​ინფექციური საავადმყოფოს დირექტორი თენგიზ ცერცვაძე საქართველოში არსებული ეპიდვითარების შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ კორონავირუსით ყველა ადამიანი არ ავადდება. თენგიზ ცერცვაძის თქმით, ზოგიერთ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად