Baby Bag

„მინდა დავამშვიდო ყველა, ეს არ არის დაავადება, რომელიც წამიერად კლავს ადამიანს,“ - ინფექციონისტი მაია ზალდასტანიშვილი

​​ინფექციონისტი მაია ზალდასტანიშვილი კორონავირუსის დიაგნოსტირებისას ტესტის შესაძლო ცდომილების შესახებ საუბრობს და ადამიანებს ურჩევს, ტესტირება ნაადრევად არ ჩაიტარონ:

„თუ ოჯახის წევრებიდან ერთს უდასტურდება კორონავირუსი, მეორეს კი არა, სავარაუდოდ, ორივეს აქვს კორონავირუსული ინფექცია. ერთთან არ მოხდა ვირუსის იდენტიფიცირება და მეორესთან მოხდა. ძალიან მნიშვნელოვანია, როდის ვიღებთ ტესტს. დაავადების დაწყებისთანავე თუ ხდება ტესტირება, შესაძლებელია, რომ მან არ აჩვენოს სწორი პასუხი. ყველას ვთხოვ, სიმპტომების დაწყებისთანავე ნუ ჩაიტარებენ ტესტირებას. პირველი ორი-სამი დღე მათ სიცოცხლეს საფრთხე არ ემუქრება. ​მინდა დავამშვიდო ყველა, ეს არ არის დაავადება, რომელიც წამიერად კლავს ადამიანს. ორი დღე დაიცადეთ, შეხედეთ თქვენს მდგომარეობას და ამის შემდეგ ჩაიტარეთ ტესტირება. ამ შემთხვევაში უფრო მეტად სარწმუნოა ტესტირების პასუხი. ასე რომ, მსგავს შემთხვევებში აუცილებლად ორივეს აქვს კორონავირუსი.“

მაია ზალდასტანიშვილის თქმით, ზოგჯერ ვირუსი ცხვირ-ხახაში საერთოდ არ გვხვდება, თუმცა ის ორგანიზმში არის:

„არის შემთხვევები, რომ ცხვირ-ხახაში საერთოდ ვერ ვიჭერთ​ ვირუსს. ის შეიძლება იყოს ფილტვიდან ამონაღებ ლავაში, თუ პირდაპირ ფილტვში მოხვდა ვირუსი. იშვიათ შემთხვევაში, ვირუსი შეიძლება მოხვდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში და განავალში მოხდეს ვირუსის იდენტიფიცირება. თუ განმეორებით ტესტირებას ჩაიტარებს პაციენტი, ამ შემთხვევაში უკვე გამოჩნდება.“

„ექიმებს გვიჭირს პასუხის გაცემა, შესაძლებელია თუ არა ადამიანის მეორედ დაინფიცირება. იმედი გვაქვს, რომ კოვიდის გადატანიდან მომდევნო ექვსი თვე ადამიანი არ დაინფიცირდება. ამის შემდეგ უკვე რა იქნება, ამას ვერ გეტყვით. აღწერილია ექვსი თუ შვიდი შემთხვევა, როდესაც განმეორებითი დაინფიცირება მოხდა. ​ძალიან ხშირად ვირუსის ნარჩენები რჩება ცხვირ-ხახაში. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ვირუსი ცოცხალია, მაგრამ ტესტმა შეიძლება აჩვენოს დადებითი პასუხი. ეს არც ისე იშვიათია. ტესტი არის ძალიან მგრძნობიარე. ვირუსის მკვდარი ნარჩენები ხანგრძლივად რჩება ცხვირ-ხახაში. სწორედ ამიტომ, შეიძლება მიიღოთ დადებითი პასუხი. თუ ადამიანი გახდა ავად, მას აქვს ხველა, სიცხე, სხვა რესპირატორული სიმპტომები, შესაძლოა, საქმე გვქონდეს სხვა ვირუსულ ინფექციასთანაც. სხვა ვირუსები ჯერჯერობით არ გამქრალა. ჩვენ ახლა ძირითადად აქცენტირება გვაქვს კორონავირუსზე, მაგრამ სხვა ვირუსებიც არის. მე მყავდა პაციენტი, რომელსაც ჰქონდა გახანგრძლივებული ცხელება და მას დაუდასტურდა ინფექციური მონონუკლეოზი,“ - აღნიშნავს მაია ზალდასტანიშვილი.

წყარო: ​დილა უქმეებზე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ყველა არ ხდება ავად, ზოგს აქვს თანდაყოლილი იმუნიტეტი ამ დაავადების მიმართ, ზოგს კი შეძენი...
​​ინფექციური საავადმყოფოს დირექტორი თენგიზ ცერცვაძე საქართველოში არსებული ეპიდვითარების შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ კორონავირუსით ყველა ადამიანი არ ავადდება. თენგიზ ცერცვაძის თქმით, ზოგიერთ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად