Baby Bag

„ცრუ სტერეოტიპია გავრცელებული ჩვენს საზოგადოებაში, თუ დაუბუჟდათ ხელი, პირველ რიგში კარდიოლოგს მიმართავენ,“ - ნევროლოგი მადონა სეხნიაშვილი

„ცრუ სტერეოტიპია გავრცელებული ჩვენს საზოგადოებაში, თუ დაუბუჟდათ ხელი, პირველ რიგში კარდიოლოგს მიმართავენ,“ - ნევროლოგი მადონა სეხნიაშვილი

​​ნევროლ​ოგი მადონა სეხნიაშვილი ხელების დაბუჟების პრობლემაზე საუბრობს. მისი თქმით, აღნიშნული სიმპტომი უმეტესად ნერვის პრობლემებზე მიგვანიშნებს:

„ტკივილს და დაბუჟებას აქვს დამცველობითი ფუნქცია. ის გვაფრთხილებს, რომ გარკვეულ პოზიციაში ნერვი არ არის კომფორტულად. ასეთ დროს უნდა შევიცვალოთ პოზიცია. ხელების დაბუჟება უხშირესად ნერვის ბრალია. ხელების დაბუჟება არის შეგრძნება, რომელსაც ნერვული კაბელი აღიქვამს. დაბუჟების მიზეზი შეიძლება იყოს სხვადასხვა, მაგრამ უხშირესად ეს უნდა იყოს ნერვის პრობლემა. ცრუ სტერეოტიპია გავრცელებული ჩვენს საზოგადოებაში, თუ დაუბუჟდათ ხელი, მიმართავენ პირველ რიგში კარდიოლოგს, ​აკონტროლებენ სისხლის ​შედედების პრობლემას. თუ ეს სისხლის შედედების პრობლემაა, რატომ არის მხოლოდ ერთი ხელისთვის ეს სისხლი ბლანტი და რატომ არ არის მეორე კიდურისთვის? უფრო კრიტიკულად თუ მივუდგებით, ცალ მხარეს, კონკრეტულად რომელიმე ადგილში დაბუჟება ყოველთვის ასოცირდება ნერვის რაიმე სახის პათოლოგიასთან.“

მადონა სეხნიაშვილის თქმით, დაბუჟებას უხერხულ პოზაში ხანგრძილვად ყოფნა იწვევს:

„თუ მთელი ხელის დაბუჟებაზეა საუბარი, ამ შემთხვევაში მხრის წნულის პრობლემაა. სავარაუდოდ ხდება მხრის წნულის მოჭყლეტვა. დღის განმავლობაში ჩვენ თუ ​უხერხულ პოზიციაში გვიდევს ხელი და დაგვიბუჟდა, რა თქმა უნდა, შევიცვლით პოზიციას. ძილის დროს ამას ვერ ვაკონტროლებთ. შესაბამისად, ძილის პროცესში კიდური შეიძლება ხანგრძლივად იყოს კომპრესირებული. ამ დროს ნერვს უფერხდება სისხლის მიმოქცევა, ის განიცდის იშემიას, სისხლნაკლებობას. ეს საკმაოდ უსიამოვნოა, თუმცა საშიშს ვერ დავარქმევთ. მნიშვნელოვანია იშემიის ხანგრძლივობა, ანუ რამდენ ხანს იყო ნერვი სისხლის მიმოქცევის გარეშე.“

მადონა სეხნიაშვილი თანამედროვე სამყაროში ყველაზე გავრცელებული ნეიროპათიის, მაჯის არხის სინდრომის შესახებ საუბრობს:

„დაბუჟებული ხელის სინდრომს სხვაგვარად შეყვარებულთა დამბლასაც ეძახიან. როდესაც შეყვარებულები ჩახუტებულები წვანან, პარტნიორის თავმა, შესაძლოა, მიაჭყლიტოს ნერვი მეორე პარტნიორის მხარზე. მსგავს ნეიროპათიებს შორის ყველაზე ხშირი არის მაჯის არხის სინდრომი. ამ დროს შუათანა ნერვი იჭყლიტება მაჯის გვირაბის მონაკვეთზე. ეს მდგომარეობა ასოცირებულია თითების განმეორებად მოძრაობასთან, მაგ. კომპიუტერთან ხანგრძლივად ბეჭდავთ, ქსოვთ. ამ დროს მაჯის მონაკვეთზე ზიანდება ნერვი. მაჯის გვირაბის დროს პაციენტებს ვურჩევთ ძილის განმავლობაში მაჯის ფიქსატორის გამოყენებას.“

„ნერვის მოჭყლეტვაზე ეჭვი უნდა მივიტანოთ იმ შემთხვევაში, თუ ჩივილები არის დაბუჟებასა და სისუსტეზე. პირველ რიგში ​ტკივილი იჩენს ხოლმე თავს და მოგვიანებით ერთვება დაბუჟება,“ - აღნიშნავს მადონა სეხნიაშვილი.

წყარო:​ სხვა შუადღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დ​ედების ჯგუფი“)

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირე...
​​პედიატრი ია გოგებაშვილი იმ ცნობილი მითების შესახებ საუბრობს, რომლებიც ბავშვის მოვლის შესახებ ფართოდ არის გავრცელებული. ია გოგებაშვილის თქმით, ჩვილი ბავშვის დაჯდომა 5-6 თვის ასაკიდან შესაძლებელ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად