Baby Bag

„როდესაც კოვიდ-19 პირდაპირ იწყება მაღალი ცხელებით, ეს ნიშნავს იმას, რომ თავიდანვე აქვს ორგანიზმს საკმაოდ მძლავრი და შედეგიანი რეაქცია,“ - თერაპევტი ლიზა გოდერძიშვილი

„როდესაც  კოვიდ-19  პირდაპირ იწყება მაღალი  ცხელებით, ეს ნიშნავს იმას, რომ თავიდანვე აქვს ორგანიზმს საკმაოდ მძლავრი და შედეგიანი რეაქცია,“ - თერაპევტი ლიზა გოდერძიშვილი

თერაპევტი ლიზა გოდერძიშვილი კოვიდ-19 ით ინფიცირებულ პაციენტებში საწყის სიმპტომად მაღალი ტემპერატურის გამოვლენის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ეს ორგანიზმის მძლავრ რეაქციაზე მიანიშნებს:

„როდესაც​ კოვიდ-19 პირდაპირ იწყება მაღალი ცხელებით, ეს ნიშნავს იმას, რომ თავიდანვე აქვს ორგანიზმს საკმაოდ მძლავრი და შედეგიანი რეაქცია. ეს დასკვნა არსებულ ვითარებაზე დაკვირვებით გამოგვაქვს. არ განვითარებულა ცხელება, არ განვითარებულა სხვა გართულება, სუნთქავს ადამიანი კარგად, არ აქვს სუნთვის უკმარისობა, შესაძლოა, იყოს ხველა, როგორც ზედა სასუნთქი გზების დაზიანების ნიშანი. მხოლოდ ​ზედა სასუნთქი გზების დაზიანებაც კი საკმაოდ შეტევითი და მძლავრი ხველით მიდის. თუ შემდეგ ამ ყველაფერმა გაიარა და დატოვა ტემპერატურა 37,5-მდე, ეს არ არის საგანგაშო ნიშნული. ეს ზოგჯერ ნორმადაც განიხილება. თუ ადამიანს მანამდე არ ჰქონდა მსგავსი ტემპერატურა, ეს განიხილება ინფექციის კუდად. კუდს ვეძახით ამას. ჩვეულებრივი ამბავია ეს, სხვა რესპირატორულ ინფექციებსაც შეიძლება ჰქონდეს. კორონავირუსული ინფექციების დროს საკმაოდ ხშირად არსებობს.“

ლიზა გოდერძიშვილის თქმით, კოვიდი ძალიან ბევრ ნარჩენ მოვლენას ტოვებს, რასაც პაციენტის მხრიდან ყურადღებიანი დამოკიდებულება სჭირდება:

„ამ დროს არამხოლოდ ტემპერატურის მატებაა, ხველაც დიდხანს რჩება, არის საერთო სისუსტეც. ​ეს არის ინფექციის ნარჩენი მოვლენები. ამ პერიოდში ყოჩაღი დამოკიდებულება მართებს პაციენტს, კუნთების გააქტიურება, მეტი მოძრაობა, მეტი სითხის მიღება, ცილოვანი კვება, რომ რეგენერაციას და რეაბილიტაციას შეუწყოს ხელი. ორგანიზმმა ძალიან დიდი ძალისხმევა დახარჯა ინფექციასთან ბრძოლაში.“

“ბრონქიტის ​გამწვავების ერთ-ერთ მაპროვოცირებელ მიზეზებს შორის მოიაზრება ე.წ. ხახის უკანა ჩამონაწვეთი, რომელიც სინუსებიდან ჩამოდის და ხველის ერთ-ერთი უტყუარი მიზეზია. თუ ბროქნიტის წარმოშობას არ აქვს სხვა მიზეზი, მწეველობა, უკვე არსებული ქრონიკული ბრონქიტი, ამ შემთხვევაში გამწვავება ნაკლებად სავარაუდოა. ორგანიზმს აქვს თავისი საკმაოდ მძლავრი ბარიერები, რომ გარეთა სასუნთქი გზებიდან ინფექცია არ შეუშვას შიდა სასუნთქ გზებში,”- ლიზა გოდერძიშვილმა აღნიშნულ საკითხებზე პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა. 

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,თავიდან მსუბუქი მიმდინარეობა არ ნიშნავს, რომ დაავადება ბოლომდე ასე წარიმართება'' - მერამ...
კოვიდის სიმპტომების და მართვის თემაზე ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი სოციალურ ქსელში წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:კოვიდის სიმპტომების და მართვის შესახებ ძალიან ბევრი დაიწერა და ითქვა, მაგ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად