Baby Bag

„განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება,“ - ივანე ჩხაიძე

„განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა  ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ მულტისისტემური ანთებითი სინდრომის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ამ დროს პროცესში რამდენიმე სისტემა ერთროულად არის ჩართული:

„მულტისისტემური თვითონ მიუთითებს, რომ ​რამდენიმე სისტემა არის ჩართული ამ პროცესში. ეს იმას ნიშნავს, რომ ძალიან მცირე პროცენტში კორონავირუსის გადატანის შემდეგ განვითარდეს გართულება, რომელიც მოიცავს რამდენიმე სისტემის ერთდროულად ანთებას. რაც მთავარია, ყველაფერი ეს მიმდინარეობს გახანგრძლივებული მაღალი ტემპერატურის ფონზე. მაღალი ტემპერატურა ეს არის 38 და მეტი. ამ სინდრომის შესახებ პირველი ცნობები გამოჩნდა მაისში დიდ ბრიტანეთში, სადაც აღწერილი იქნა რვა ბავშვი მძიმე მიმდინარეობით. ყველა ამ შემთხვევაში ბავშვებს აღენიშნებოდათ მაღალი ტემპერატურა, გულის დაზიანება, კანზე გამონაყარი, სხვადასხვა ორგანოს ჩართულობა ამ პროცესში.“

ივანე ჩხაიძე აღნიშნავს, რომ ახალი სინდრომი კორონავირუსის გადატანიდან 2-6 კვირის შემდეგ ვლინდება:

„ეს არ არის უშუალოდ ​კორონავირუსის მწვავე პერიოდში გამოვლენილი გართულება. ის ვითარდება კორონავირუსის გადატანიდან 2-6 კვირის შემდეგ. იმ პაციენტების მშობლებმა, რომლებიც ჩვენთან მკურნალობენ, საერთოდ არ იცოდნენ, რომ მათ შვილებს გადატანილი ჰქონდათ ვირუსი. მსგავსი სინდრომი კორონავირუსის მიმდინარეობის დროსაც ფიქსირდება, მაგრამ შედარებით ნაკლებად. მოზრდილებში ერთეული შემთხვევებია აღწერილი. საშუალო ასაკად რვიდან თერთმეტ წლამდე ითვლება. ჩვენთან უმეტესად ოთხიდან თორმეტ წლამდე ბავშვები მკურნალობენ.“

ივანე ჩხაიძის თქმით, თავდაპირველად ყველა შემთხვევა მძიმედ მიმდინარეობდა, შემდეგ კი მსუბუქი და საშუალო მიმდინარეობის შემთხვევებიც გამოჩნდა:

„თავიდან, როდესაც პირველად აღწერეს ეს სინდრომი, ​ყველა ბავშვთან მიმდინარეობა იყო მძიმე. შემდეგ დადგინდა, რომ ეს არ არის მხოლოდ მძიმე მიმდინარეობის. უმრავლეს შემთხვევაში ის საშუალო და მძიმეა, თუმცა, შესაძლოა, მიმდინარეობდეს მსუბუქადაც. მულტისისტემური ანთება აუცილებლად მოითხოვს მულტიდისციპლინური გუნდის მუშაობასაც. ამ ბავშვებს არ ჰყოფნით მხოლოდ პედიატრის კონსულტაცია. უნდა იყოს პედიატრი, რევმატოლოგი, ნევროლოგი, კარდიოლოგი და ა.შ. ყველაზე ხშირი გამოვლინება არის ნაწლავთა მოქმედების გახშირება და ღებინება.“

„სიმპტომებია კანზე გამონაყარი, ლორწოვანის დაზიანება, ხველა, შესაძლებელია საშარდე სისტემა იყოს ჩართული და ა.შ. განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. ​სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა უკვე ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება. თუ არის ტემპერატურა და კანზე გამონაყარი, ტემპერატურა და ხველა, ნიშნავს რომ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია. დიაგნოსტირებას მხოლოდ კლინიკური ნიშნები არ ჰყოფნის. ჩვენ გვჭირდება ლაბორატორიული დადასტურება,“ - აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილის შოუ“


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„დამძიმების რისკი ჩვილებში ყველაზე მეტია, თუმცა წლამდე ასაკის ბავშვებში ავადობა იშვიათია,“...
​​ალერგოლოგ-იმუნოლოგი ბიძინა კულუმბეგოვი ბავშვებში კოვიდ-19-ით ინფიცირების სიხშირესა და შესაძლო რისკებზე საუბრობს:„ამერიკის შეერთებული შტატების მონაცემებით, საერთო ავადობაში ბავშვების წილი 10-12%...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად