Baby Bag

„ასეთ პაციენტებს ნაკლები სიმძიმის კოვიდი ემართებათ,“ - ამერიკაში მოღვაწე ქართველი ექიმი თიმ გურჩი

„ასეთ პაციენტებს ნაკლები სიმძიმის კოვიდი ემართებათ,“ - ამერიკაში მოღვაწე ქართველი ექიმი თიმ გურჩი

ამერიკაში მოღვაწე ქართველი ექიმი თიმ გურჩი პაციენტებში კოვიდ 19-ის მძიმე და მსუბუქი მიმდინარეობის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, ჯანმრთელ ადამიანებში ვირუსი მარტივად მიმდინარეობს:

„კვლევები ჯერჯერობით არ ჩატარებულა, მაგრამ ემპირიულ გამოცდილებაზე დაყრდნობით ბევრი სპეციალისტი მივიდა დასკვნამდე, რომ თუ მოსახლეობა არის მომზადებული, არის ჯანმრთელად, თუ მათ თანმხლები დაავადებები აქვთ კომპენსირებადი, ​არ აქვთ გართულებები, დიაბეტი არის კარგად მართული, კარგად აქვთ ნამკურნალები ჰიპერტონიული, იშემიური დაავადებები, არიან ოჯახის ექიმის ან პირველადი ჯაჭვის ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, აქვთ ხშირი და სწორი ვიზიტები, დანიშნულებისადმი დამყოლები არიან, ასეთ პაციენტებს ნაკლები სიმძიმის კოვიდი ემართებათ.“

თიმ გურჩი აღნიშნავს, რომ კორონავირუსით გარდაცვალების რიცხვი მაღალია ეკონომიკურად შეჭირვებულ და არაკომპენსირებული თანმხლები დაავადებების მქონე პაციენტებში:

„კოვიდის დაავადებით უფრო ხშირად კვდებიან ის პაციენტები, რომლებსაც აქვთ მრავალი თანმხლები დაავადება, რომლებიც არ არის კომპენსირებული. მათ აქვთ ნუტრიციული პრობლემები, ეკონომიკურად არიან ისეთ მდგომარეობაში, რომ არ აქვთ საშუალება მიმართონ ჯანმრთელობის ქსელს. თუ ჩვენ გვინდა ჩვენი მოსახლეობა მოვამზადოთ მძიმე დაავადებისთვის, ის უნდა იყოს რაც შეიძლება მეტად ჯანმრთელი, რომ რაც შეიძლება ჯანმრთელად შეხვდეს ნებისმიერ გამოწვევას, იქნება ეს ინფექციური თუ არაინფექციური დაავადება. თუ პაციენტი იყო მძიმე მდგომარეობაში, ხელოვნურ ვენტილაციაზე, მრავალი თანმხლები მძიმე დაავადებით, ​ასეთ პაციენტში მოსალოდნელია გახანგრძლივებული გამოჯანმრთელება. არ არის გამორიცხული, რომ ამ პაციენტებს განუვითარდეთ პერმანენტული ცვლილებები ფილტვებში, ნერვულ სისტემაში. ნებისმიერი პაციენტი, რომელიც იყო მძიმე ან საშუალოდ მძიმე მდგომარეობაში, უნდა იყოს ხანგრძლივი დაკვირვების ქვეშ.“

„ერთი ჯგუფი მინდა გამოვყო. ეს დაახლოებით 10 %-ია ამ პაციენტების, რომლებსაც მრავალსისტემური არასპეციფიკური სიმპტომები უჭიანურდება მრავალი კვირისა და თვეების განმავლობაში. ეს პაციენტები ხშირად უჩივიან დაღლილობას, მთელი სხეულის ტკივილს, კოგნიტური დისფუნქციები და უძილობები აქვთ. მათ ობიექტურად არ უვლინდებათ ორგანოების დაზიანება. ცნობილია ასევე პოსტვირუსული სისუსტის სინდრომი და ქრონიკული დაღლილობის სინდრომი. ამ პაცინეტთა მკურნალობა არის ძალიან ძნელი. ​უბრალოდ შეუძლებელია გრძელვადიანი პროგნოზის გაკეთება, მოხდება თუ არა მათი მთლიანად განკურნება. უმეტესად ეს არის სინდრომული და სიმპტომური თერაპია. 80 %-ს არავითარი კვალი არ რჩება კოვიდის გადატანის შემდეგ. ის 20 % მოითხოვს ძალიან ყურადღებიან სიმპტომების მართვას,“ - აღნიშნულ საკითხზე თიმ გურჩი საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ საუბრობს.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,მაღალი ტემპერატურა არ ნიშნავს, რომ კოვიდი მძიმედ მიმდინარეობს''
,,მაღალი სიცხე კოვიდის ერთ-ერთი ჩვეულებრივი სიმპტომია და ეს არ ნიშნავს, რომ დაავადება მძიმედ მიმდინარეობს. ხშირად პაციენტებს სიცხის ხანგრძლივობაც (7-10 დღე) აშინებთ. თუმცა ესეც არ ნიშნავს, რომ და...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

წაიკითხეთ სრულად