Baby Bag

„ბავშვისთვის პირბადის ტარება არის აბსოლუტურად უსაფრთხო. მთავარია, პირბადე სწორად ჰქონდეს გამოყენებული ბავშვს,“ - თემურ მიქელაძე

„ბავშვისთვის პირბადის ტარება არის აბსოლუტურად უსაფრთხო. მთავარია, პირბადე  სწორად ჰქონდეს გამოყენებული ბავშვს,“ - თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ სკოლის მოსწავლეების მიერ პირბადის ტარების აუცილებლობის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ნიღაბი ბავშვის ჯანმრთელობისთვის საფრთხეს არ წარმოადგენს და მისი ტარება პატარებს ინფექციისგან იცავს:

„საფრთხე არ არის, რა თქმა უნდა. ეს უკვე ყველასთვის ნაცნობია. ​როდესაც ვიზიტზე მოდის ბავშვი, ორი წლის ბავშვსაც უკეთია პირბადე. გვაქვს ეპიდემია, პანდემიაა. იმისთვის, რომ თავიდან ავიცილოთ ეს შეზღუდვები და შეზღუდვებისგან გამოწვეული მავნე ზემოქმედებები ბავშვებზე, უნდა დავიცვათ ელემენტარული ჰიგიენური ნორმები. თუ გვექნება პირბადის 95 %-იანი ტარება, არ გვექნება ასეთი ჩაკეტვები. მე ვთვლი, რომ მესამე კლასელმაც შეიძლება უპრობლემოდ გამოიყენოს პირბადე. აუცილებლად მას სჭირდება მეთვალყურეობა, სკოლამდე მშობლის, სკოლაში სკოლის ადმინისტრაციის და მასწავლებლის.“

თემურ მიქელაძემ აღნიშნა, რომ ხელახალ ჩაკეტვებს მხოლოდ იმ შემთხვევაში გადავურჩებით, თუ ყველა რეკომენდაციას შევასრულებთ:

„შეიძლება გავხსნათ და ​ეპიდემიოლოგიური სიტუაცია ისევ გაუარესდეს. როგორც ხდება ევროპის ქვეყნებში, იხსნება ორი კვირა, იკეტება ერთი თვე, ეს ეხება იგივე გერმანიას, დიდ ბრიტანეთს და ა.შ. ხუთჯერ გაიხსნა, ხუთჯერ დაიკეტა. თუ ყველა რეკომენდაციას შევასრულებთ, წერტილოვან თუ ფართომასშტაბიან შეზღუდვებს თავიდან ავიცილებთ.“

თემურ მიქელაძის თქმით, პირბადის ტარებასთან ერთად მნიშვნელოვანია ნაკადების სწორად მართვაც:

„პირბადის ტარება არის აბსოლუტურად უსაფრთხო. მთავარია, პირბადე ჰქონდეს სწორად გამოყენებული ბავშვს. არ უნდა მოიხსნას, არ უნდა დაბინძურდეს, მოხსნის შემდეგ უნდა გამოიცვალოს. კლასში როდესაც არის 30-40 ბავშვი, ეს არის საკმაოდ ძნელი სამართავი. ​გარდა პირბადისა, აუცილებელია ნაკადების მართვა. სასურველია, რომ ასეთი კლასები გაიყოს ორად. ოცმა ბავშვმა იაროს ერთ დღეს, ოცმა მეორე დღეს. რაღაც გამოსავალი უნდა მოვძებნოთ. სკოლას შეუძლია დამოუკიდებლად მიიღოს ეს გადაწყვეტილება.“

„თუ ფიზიკური აქტივობით დავკავდებით, იქნება ფიზკულტურის გაკვეთილები, მაშინ არ უნდა გავუკეთოთ ბავშვს პირბადე. ფიზიკური აქტივობისას სუნთქვა გახშირებულია. გახშირებული სუნთქვის დროს, შესაძლოა, ბავშვს შეექმნას დისკომფორტი, ზოგ შემთხვევაში ჰაერის უკმარისობაც შეიძლება განვითარდეს. ეს რაღაც კატასტროფასთან არ არის კავშირში. ​აქ​ედან არანაირი ჟანგბადის კონცენტრაციის ნაკლებობა არ არის. ეს ყველაფერი არის თითიდან გამოწოვილი, აბსოლუტურად არასწორი ინფორმაციები. პირბადის ტარება უსაფრთხოა, სწორად გამოვიყენოთ, რომ არამარტო კოვიდისგან, სხვა ინფექციებისგანაც დავიცვათ თავი,“ - თემურ მიქელაძემ აღნიშნულ საკითხზე Euronews Georgia-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ Euronews Georgia


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედების​თვის“)

„მოზღვავება მოხდა პაციენტების, ბევრი პაციენტი მოვიდა შეშინებული,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძ...
​პედიატრმა თემურ მიქელაძემ იმ პანიკის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საზოგადოებაში ახალი სინდრომთან დაკავშირებით ინფორმაციის გავრცელებამ გამოიწვია. მისი თქმით, სადღესასწაულო პერიოდში ხშირია ნაწლავური ინფექც...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად