Baby Bag

პრემენსტრუალური სინდრომი ეს ის მდგომარეობაა, რომელიც მოქმედებს ქალის ემოციურ მდგომარეობაზე, ფიზიკურ ჯანმრთელობასა და ქალის ქცევაზე უშუალოდ მენსტრუალური ციკლის დაწყებამდე

პრემენსტრუალური სინდრომი ეს ის მდგომარეობაა, რომელიც მოქმედებს ქალის ემოციურ მდგომარეობაზე, ფიზიკურ ჯანმრთელობასა და ქალის ქცევაზე უშუალოდ მენსტრუალური ციკლის დაწყებამდე

დღეს ხუთშაბათია და მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. პმს ანუ პრემენსტრუალური სინდრომი - დღეს მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია ამ თემაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას. 

პრემენსტრუალური სინდრომი ეს ის მდგომარეობაა, რომელიც მოქმედებს ქალის ემოციურ მდგომარეობაზე, ფიზიკურ ჯანმრთელობასა და ქალის ქცევაზე უშუალოდ მენსტრუალური ციკლის დაწყებამდე.

სიმპტომები იწყება ციკლის დაწყებამდე 5-10 დღით ადრე და როგორც წესი სრულდება ციკლის დაწყებისას. გამომწვევი მიზეზი უცნობია თუმცა თვლიან, რომ გამომწვევი მიზეზია სასქესო ჰორმონებისა და სეროტონინის დონის ცვლილება.

ესტროგენისა და პროგესტერონის დონის მატებამ შესაძლოა გამოიწვიოს გუნება განწყობის ცვლილება, მოუსვენრობა და გაღიზიანებადობა. სეროტონინის დონე განსაზღვრავს ხასიათს, ემოციებსა და აზრებს.

რა სიმპტომები ახასიათებს პრემენსტრუალური სინდრომს ? ( პმს-ს)


28-დღიანი ციკლის დროს პრემენსტრუალური სინდრომის სიმპტომები შესაძლოა, დაიწყოს ოვულაციის დღიდან შემდეგი მენსტრუალური ციკლის დაწყებამდე. 

სიმპტომები ძირითადად მსუბუქი ან ზომიერი ხასიათისაა:
  • მუცლის შებერილობა
  • ყრუ ხასიათის ტკვილი მუცლის ქვედა არეში
  • სარძევე ჯირკვლების ტკივილი
  • გამონაყარი სახეზე
  • მომატებული მადა
  • მოთხოვნილება ტკბილზე
  • ყაბზობა
  • ფაღარათი
  • თავის ტკივილი
  • მგრძნობელობა სინათლის მიმართ
  • დაღლილობა
  • გაღიზიანებადობა
  • შფოთვა
  • მოუსვენრობა
  • დეპრესია
  • ძილის დარღვევა
როდის უნდა მივამრთოთ ექიმს?
მიმართეთ ექიმს მაშინ, როდესაც ზემოთ აღნიშნული სიმპტომიდან გაქვთ რამდენიმე სიმპტომი ერთად, რომლებიც ხელს უშლიან თქვენს ყოველდღიურ ცხოვერბას.
ასევე ექიმმა უნდა მოახდინოს დიფერენციალური დიაგნოსტიკა ისეთი დაავადებებისგან, როგორიცაა:
  • ანემია
  • ენდომეტრიოზი
  • ფარისებრი ჯირკვლის პათოლოგია
  • რევმატოიდული დაავადებები
  • გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი
  • ქრონიკული დაღლილობა
როგორ ვუმკურნალოთ პმს-ს?
პმს-ის მკურნალობა არ ხდება, თუმცა შეგვიძლია ჩავატაროთ ღონისძებები, რომ შევამსუბუქოთ სიმპტომები.
თუ გაქვთ მსუბუქი ან საშუალო ხარისხის პმს, საჭიროა:
  • მიიღოთ ბევრი წყალი
  • მუცლის შებერილობის მოსახსნელად დააბალანსოთ კვება
  • მიირთვით ბევრი რაოდენობით ხილი და ბოსტნეული
  • შეამცირეთ მარილის, შაქრის, კოფეინისა და ალკოჰოლის რაოდენობა
  • ხასიათის ცვალებადობის შესამცირებლად მიიღეთ ფოლიუის მჟავა, B- ვიტამინი, კალციუმი და მაგნიუმი.
  • იძინეთ მინიმუმ 8 სთ- ღამის განმავლობაში რომ შეამციროთ დაღლილობა
  • ასევე შეგიძლიათ გამოიყენოთ ტკივილგამაყუჩებელი საჭიროების დროს
მძიმე ხარისხის პმს-ი გვხვდება ძალიან იშვიათად და ასოცირებულია ფსიქიკურ დარღვევებთან. სიმპტომებია:
  • დეპრესია
  • აზრები სუიციდის თაობაზე
  • პანიკური შეტევები
  • შფოთვა
  • გაბრაზება
  • ტირილი
  • გულგრილობა გარშემომ მიმდინარე პროცესებთან დაკავშირებით
  • უძილობა
  • კონცენტრაციის უნარის დაქვეითება
მძიმე ხარისხის პმს-ის დროს შესაძლოა ექიმმა ჩაგიტაროთ დამატებითი კვლევები და ასევე ფსიქიატრის კონსულტაცია, რათა საჭიროების შემთხვევაში მოხდეს შესაბამისი ანტიდეპრესანტის და დამატებითი მედიკამენტის დანიშვნა.

გისურვებთ ჯანმრთელობას!

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდის არის ბავშვის ფეხის წვერებზე სიარული საშიში და რა შემთხვევაში უნდა მივმართოთ ექიმს?

როდის არის ბავშვის ფეხის წვერებზე სიარული საშიში და რა შემთხვევაში უნდა მივმართოთ ექიმს?

ბავშვები სიარულის სწავლისას ფეხის წვერებზე ხშირად დადიან. მოგვიანებით, როდესაც ისინი დამოუკიდებლად გადაადგილებას ახერხებენ, მიწაზე ტერფს სრულად დგამენ და თავისუფლად მოძრაობენ. მცირეწლოვანი ბავშვების უდიდესი ნაწილი იატაკზე ფეხის სრულფასოვნად დადგმას 3 წლის ასაკიდან იწყებს. მანამდე ისინი გადაადგილებისას ტერფს მთლიანად არ იყენებენ. თუ ბავშვი სამი წლის ხდება, მაგრამ ის მაინც ვერ ახერხებს სრულფასოვნად სიარულს და ტერფის მიწაზე დადგმას, მშობელმა დახმარებისთვის პედიატრს უნდა მიმართოს.

თითის წვერებზე სიარული, შესაძლოა, სხვადასხვა მიზეზით იყოს გამოწვეული. ერთ-ერთია ნევროლოგიური დაზიანებები, მაგ. ცერებრული დამბლა ან კუნთოვანი დისტროფია, რომელიც გენის მუტაციის შედეგად ვითარდება. როდესაც ბავშვს მსგავსი ტიპის დარღვევები აქვს, ის ვერ ახერხებს, რომ ტერფი გადაადგილებისთვის გამოიყენოს, რის გამოც იძულებულია თითის წვერებს დაებჯინოს და ისე იმოძრაოს.

ფეხის წვერებზე სიარულს ხშირად ორთოპედიული დეფექტებიც იწვევს, მაგ. ტერფის დეფორმაცია ან კალკანუსის აპოფიზიტი. ფეხის არეში სტრუქტურული ცვლილებები ბავშვს ხელს უშლის, რომ ფეხი მიწაზე ბოლომდე დადგას, რადგან ეს მისთვის ძალიან მტკივნეულია.

ზოგიერთი ბავშვი, რომელსაც ფიზიოლოგიურად შეუძლია ფეხი იატაკს ბოლომდე დააბჯინოს, ამჯობინებს, რომ თითის წვერებზე იაროს. როგორც წესი, ასეთ ბავშვებს სხვადასხვა ქცევითი თავისებურებაც ახასიათებთ. შესაძლოა, ისინი რიტუალურ ქცევას ხშირად ახორციელებდნენ ან გამოწვევებთან გამკლავებას უფრთხოდნენ. ასეთ შემთხვევაში, შესაძლოა, თითის წვერებზე სიარული აუტიზმის ან განვითარების დარღვევის მანიშნებელიც იყოს.

ხშირად ჯანმრთელი ბავშვებიც, რომლებსაც სამედიცინო ჩვენება არ აქვთ, ფეხის წვერებზე დადიან. ეს ჩვევაა და არა დაავადება. როდესაც ექიმი თითის წვერებზე სიარულის გამომწვევ ყველა შესაძლო სამედიცინო პრობლემას გამორიცხავს, ის აუცილებლად გეტყვით, რომ ბავშვს ჩვევაში აქვს ფეხის წვერებზე სიარული. ზოგიერთი კვლევით დგინდება, რომ ბავშვები სიარულის მსგავს ჩვევას მემკვიდრეობითაც იძენენ. აღმოჩნდა, რომ იმ ჯანმრთელი ბავშვების მშობლების დიდი ნაწილი, რომლებსაც თითის წვერებით გადაადგილება მოსწონთ, მცირეწლოვან ასაკში თავადაც ფეხის წვერებზე დადიოდა.

ჯანმრთელი ბავშვების 5-12 %-ს ფეხის წვერებზე სიარული ახასიათებს, თუმცა მედიკოსები გადაადგილების თავისებურების მიზეზის დადგენას დღემდე ვერ ახერხებენ. შესაძლოა, მიზეზი გენეტიკური იყოს. რამდენიმე კვლევით ასევე დადგინდა, რომ ბავშვებს, რომლებსაც ფეხის ტერფის იატაკზე დადგმა უჭირთ, მეტყველების პრობლემებიც აქვთ, მათ მოტორული და სენსორული უნარების განვითარებაც უძნელდებათ.

ბავშვებს, რომლებსაც ჩვევაში აქვთ ფეხის წვერებზე სიარული წვივის კუნთები ეჭიმებათ. მათ დროსთან ერთად უფრო უჭირთ ქუსლის მიწაზე დადგმა და სპორტული აქტივობებით დაკავებისას ფიზიკურ ტკივილს განიცდიან.

ბავშვის იდიოპათიური სიარული, როდესაც მას ჩვევაში აქვს ფეხის წვერებზე დგომა, კონკრეტული საშუალებებით არ იკურნება. ამ შემთხვევაში საუკეთესო მკურნალი დროა. ბავშვი დროსთან ერთად დამძიმდება, მისი სხეულის მასა მოიმატებს, რის გამოც მას გაუჭირდება გადაადგილების ჩვეული სტილის ერთგულება.

ბავშვს ხშირად შეახსენეთ, რომ ტერფი სრულად დადგას იატაკზე, მას გაწელვის ვარჯიშები შეასრულებინეთ, ეცადეთ, შვილს შედარებით მძიმე ფეხსაცმელი ჩააცვათ, კარგია, თუ პატარას ორთოპედიული ფეხსაცმლით ატარებთ. როდესაც ბავშვს წვივის კუნთები მეტისმეტად ეძაბება და მას გადაადგილება უჭირს, შესაძლოა, ქირურგიული ჩარევა გახდეს საჭირო. არსებობს შემთხვევები, როდესაც ბავშვები ქირურგიული ჩარევის შემდეგ 13 წლის მანძილზე აგრძელებდნენ ფეხის წვერებზე სიარულს.

ფეხის წვერებზე მოსიარულე ბავშვების მშობლებისთვის მკურნალობის მეთოდებთან დაკავშირებით რჩევის მიცემა ექიმებსაც უჭირთ. მთავარია, რომ სამ წლამდე ასაკის ბავშვი, რომელიც თითის წვერებზე დადის, პროფესიონალს დროულად აჩვენოთ, რათა მკურნალობა და დახმარება დაგვიანებული არ აღმოჩნდეს.

მომზადებულია ​theconversation.com- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად