Baby Bag

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?
ენურეზი გავრცელებული პრობლემაა, რაც მშობლებს და შვილებს ძალიან აწუხებთ, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ასაკის მატებასთან ერთად რჩება. როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ასეთ დროს და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სახის სამედიცინო პრობლემასთან? ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი მაკა ლომიძე.

​- ქალბატონო მაკა, რა შემთხვევაშია ენურეზი საყურადღებო 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სამედიცინო ან სხვა სახის პრობლემასთან?

​- ბავშვებში შარდის შეუკავებლობა ხშირი პრობლემაა. მოკლედ რომ განვიხილოთ: 4 წლისათვის ბავშვები უკვე სწავლობენ მოშარდვის კონტროლს დღის მანძილზე (ანუ სიფხიზლის დროს); ძილის დროს შარდის ბუშტის ნებითი კონტროლის უნარის გამომუშავებას კი უფრო ხანგრძლივი დრო სჭირდება და 5-7 წლის შუალედში ყალიბდება.

​5 წლის ასაკისათვის ბავშვების 90-95% თითქმის სრულად ახერხებს, დარჩეს მშრალი (ანუ შეუძლია ნებითად გააკონტროლოს შარდის შეკავების უნარი) დღის მანძილზე და 80-85%-ს ძილის დროსაც. ენურეზად განიხილება შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები მხოლოდ ძილის დროს და მხოლოდ იმ ბავშვებში, რომლებსაც უკვე შეუსრულდათ 5 წელი, რადგან ასაკის გათვალისწინებით მათ უკვე შეიძლება ჰქონდეთ მოშარდვის ნებითი კონტროლის უნარი.

​განარჩევენ პირველად (ენურეზის მქონე ბავშვთა 75-90%) ენურეზს, როცა ხანგრძლივი დროის მანძილზე (მინიმუმ 6 თვე) ბავშვი არასდროს ყოფილა მშრალი ძილის დროს და მეორად ენურეზს (10-25%), როცა ბავშვი რჩებოდა მშრალი ძილის დროს რამდენიმე თვე (მინიმუმ 6 თვე), ვიდრე კვლავ გამოვლინდა ენურეზი.

​მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ენურეზის მქონე ბავშვების 75%-ს პრობლემა აღენიშნება მხოლოდ ძილის დროს. ამ ბავშვებს, როგორც წესი, არ აქვთ, არც შარდის შეუკავებლობა დღის მანძილზე და არც ჯანმრთელობის სხვა პრობლემები. ეს ე.წ. მონოსიმპტომური ენურეზია და ენურეზის შემთხვევათა უმრავლესობა, სწორედ ამ ტიპისაა. პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი ორჯერ უფრო ხშირია ბიჭებში, ვიდრე გოგონებში და ყოველი წლის მატებასთან ერთად დაახლოებით 15%-ში თავისთავად გაივლის.

​ენურეზი საყურადღებოა, როცა შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები არის არა მარტო ძილის, არამედ სიფხიზლის დროსაც და/ან თან ახლავს, ქვედა საშარდე გზების მხრივ, სხვა სიმტომებიც - მოშარდვის უეცარი მოთხოვნილება, მოშარდვის სიხშირის ცვლილება, გაძნელებული (ჭინთვით) შარდვა, შარდის სუსტი ნაკადი, ტკივილი შარდვისას... ეს არამონოსიმპტომური ენურეზია. ასეთი დიფერენცირება გასათვალისწინებელია, რადგან სწორედ იმ ბავშვებს, რომლებსაც ენურეზთან ერთად აღენიშნებათ დღის შეუკავებლობა, სხვა ჩივილებთან ერთად მოსალოდნელია, ჰქონდეთ ქვედა საშარდე სისტემასთან დაკავშირებული პრობლემები და ასეთ შემთხვევებში ექიმთან მიმართვა აუცილებელია.

​დიაბეტი, საშარდე გზების ინფექციები, ყაბზობა, ენკოპრეზი (განავლის შეუკავებლობა), ენტერობიაზი („ჭიები“), თირკმლის ქრონკული დაავადება, გულყრა და ძილის დარღვევები (მაგ: ძილის აპნოე) ის სამედიცინო პრობლემებია, რომლებიც შეიძლება ხელს უწყობდეს ენურეზს. ამ მდგომარეობების იდენტიფიკაცია არ არის რთული და ცხადია, ასეთ დროს მთავარი ამოცანა ძირითადი მიზეზის სწორი მართვაა.

​ისიც გასათვალისწინებელია, რომ ენურეზი შეიძლება ასოცირებული იყოს ნეიროგანვითარების დარღვევებთანაც, მათ შორის: გონებრივი განვითარების შეფერხება, აუტიზმის სპექტრის დარღვევები, ყურადღების დეფიციტის და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

​ფიზიკური ან ემოციური პრობლემები იშვიათად ხდება პირველადი ენურეზის მიზეზი.

​- თუ ასაკის მატებასთან ერთად ენურეზი რჩება, რა უნდა გააკეთოს მშობელმა?

​- როგორც აღვნიშნეთ, 5 წლის ასაკის შემდეგ, ყოველი წლის მატებასთან ერთად, მოსალოდნელია პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი თავისთავად მოწესრიგდეს, მაგრამ თუ პრობლემა რჩება, ცხადია, ექიმის ჩარევა და სრულყოფილი შეფასება აუცილებელია. ექიმი გაარკვევს ჩივილის ისტორიას (ანამნეზი), გასინჯავს ბავშვს, შეაფასებს შარდის საერთო ანალიზს და აუცილებლად გირჩევთ ე.წ „მოშარდვის დღიურის“ (დღიურში უნდა დაფიქსირდეს დღის მანძილზე მოშარდვის დრო და სიხშირე, შარდის მოცულობა, ყოველი მოშარდვის დროს მიღებული სითხის ოდენობა, სხვა სიმტომების არსებობა: ჭინთვის საჭიროება შარდვის დროს, შარდის ნაკადი ხომ არ არის წყვეტილი? ცლის თუ არა ბოლომდე შარდის ბუშტს და სხვა) წარმოებას, რის საფუძველზეც გადაწყვეტს შემდეგი კვლევების და/ან მკურნალობის საჭიროებას.

​- ხშირად პატარები ისჯებიან ასეთ დროს. რამდენად მართებულია ეს მშობლების მხრიდან?

​- ენურეზი ემოციური სტრესია, როგორც ბავშვის, ისე მშობლების და ოჯახის სხვა წევრებისათვის. ბავშვებს სირცხვილის და განცდის გამო დაბალი თვითშეფასება უყალიბდებათ, რამაც შეიძლება, სავალალო გავლენა იქონიოს თანატოლებთან ან ოჯახის წევრებთან ურთიერთობებზე, ცხოვრების ხარისხზე, სწავლაზე. ბავშვები ერიდებიან და არ რჩებიან მეგობრებთან წვეულებებზე, ან რაიმე ტიპის შეკრებებზე, სადაც ღამით დარჩენა მოუწევთ.

​მშობლებს მუდმივად უწევთ სველი თეთრეულის შეცვლა, რეცხვა-მოწესრიგება, რამაც შეიძლება ისინი გააღიზინოს, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ენურეზი არ არის ბავშვის დანაშაული და მას არ შეუძლია ამის გაკონტროლება. ოჯახის წევრებმა და სხვა ახლობლებმა არასოდეს არ უნდა შეარცხვინონ ან დასაჯონ ბავშვი ენურეზის გამო. სწორი იქნება ექიმთან ერთად განიხილონ პრობლემა და სცადონ გააცნობიერონ მიზეზები (ასეთის არსებობის შემთხვევაში), დაგეგმონ და დასახონ დახმარების გზები.


​​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებ​ისთვის“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა იწვევს გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილს?

რა იწვევს გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილს?

დღეს ხუთშაბათია და მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას. 

რა იწვევს გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილს?
ვულვის ქავილი იწვევს გარეგანი სასქესო ორგანოების დაზიანებას. ქავილი შესაძლოა, დღის ნებისმიერ მონკვეთში დაიწყოს, თუმცა მეტად შესამჩნევია ღამის საათებში.
ვუვლვის ქავილის გამომწვევი ბევრი მიზეზი არსებობს. უნდა გავარკვიოთ გამომწვევი მიზეზი.
1. ერთ-ერთი ხშირი გამომწვევი მიზეზია სოკოვანი დაავადება - კანდიდოზი.
ქალების 20%-ში კანდიდოზი უსიმპტომოდ მიმდინარეობს. ზოგ შემთხვევაში კანდიდას ტიპის სოკო მრავლდება და იწვევს სოკოვან ინფექციას.
კანდიდას ტიპის სოკოვანი ინფექციები შესაძლოა, იწვევდეს შემდეგ ჩივილებს:

  • საშოსა და ვულვის ქავილი
  • ტკივილის შეგრძნება საშოში
  • ტკივილი სექსუალური აქტის დროს
  • ტკივილი შარდვისას
  • გამონადენი საშოდან

​2. ბაქტერიული ვაგინიტი
- ის უფრო ხშირად გვხვდება, ვიდრე კანდიდოზი. რის გამოც უფრო გავრცელებულია ვაგინალურ ინფექციებს შორის 15-45 წლის ასაკის ქალებში. ინფექცია იწყება მაშინ, როდესაც საშოში ჭარბი რაოდენობით არის გარკვეული ტიპის ბაქტერიები, უფრო ხშირია სქესობრივად აქტიურ ქალბატონებში. ბაქტერიული ვაგინიტი ხშირად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს, თუმცა მისთვის დამახასიათებელია შემდეგი ჩვილები:

  • თხიერი თეთრი ან ნაცრისფერი გამონადენი საშოდან
  • ვაგინალური ტკივილი
  • ქავილი საშოში ან გარეთა სასქესო ორგანოების არეში
  • ე.წ. თევზის სუნი
  • წვა შარდვისას

​3. სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციები - იწვევენ სხვადასხვა ჩივილს ვულვის ქავილის ჩათვლით.
ხშირად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს. ძირითადად ქავილს იწვევენ ტრიხამონიაზი და ბოქვენის ტილი. შესაძლოა, იყოს შემდეგი ჩივილები:

  • ვულვისა და საშოს ქავილი
  • არასასიამოვნო სუნის მქონე გამონადენი საშოდან
  • წვა გენიტალიების არეში
  • სიწითლე გენიტალიების არეში

​ბოქვენის ტილები იწვევენ ვულვის ქავილს, უპირატესად ღამით. მათი დანახვა თავადაც შეგიძლიათ. ამის არსებობის შემთხვევაში აუცილებელი ტილების მოშორება ტანსაცმლიდან, თეთრეულიდან. ასევე აუცილებელია მიმართოთ ექიმს.

​4. გაღიზიანება ან ალერგიული რეაქციები

​ზოგჯერ ვულვის ქავილს იწვევს გარე გამღიზიანებელი ან ალერგიული რეაქცია. სხვადასხვა ქიმიურ საშუალებას შეუძლია დააზიანოს ვულვის ზედაპირი, რაც შემდეგში გამოიწვევს მის ქავილს.
გამღიზიანებლებსა და ალერგენებში შედის:

  • საპონი
  • ქაფიანი აბაზანა
  • დასაბანი საშუალებები
  • ტანსაცმლის გარკვეული ტიპები
  • საშოს გამოსარეცხი საშუალებები
  • სპერმიციდები
  • ლუბრიკანტები
  • ტალკი
  • მედიკამენტები
  • საბავშვო სველი ხელსახოცები
  • პრეზერვატივი
  • საფენები (ყოველდღიური)
  • საცვლები

​თუ ახალი ჰიგიენური საშუალების გამოყენებისას დაგეწყოთ ვულვის ქავილი, უმჯობესია, რამდენიმე დღით შეწყვიტოთ მისი გამოყენება და დააკვირდეთ, გაუმჯობესდება თუ არა თქვენი მდგომარეობა!

​5. წითელი ბრტყელი ლიქენი
- მას შეუძლია სხეულის სხვადასხვა ადგილის დაზიანება: კანის, თმების, ფრჩხილების და ლორწოვანი გარსების.

​როდესაც დაავადება ვითარდება საშოში, საშოს ლორწოვანზე ჩნდება თეთრი ლაქები და წყლულები, რომლებიც შესაძლოა, იყოს მტკივნეული. თუ პროცესი ვითარდება ვულვაზე, იწვევს ქავილს და ვულვაზე ჩნდება ბრტყელი მუწუკები.

​ზემოთ აღნიშული ჩივილებიდან გამომდინარე უნდა მიმართოთ გინეკოლოგს, რომელიც გაგიწევთ კონსულტაციას, დაგათვალიერებთ სარკეებში, აგიღებთ საშოს ნაცხს და გადაწყვეტს თქვენი მკურნალობის ტაქტიკას.

​გისურვებთ ჯანმრთელობას!

წაიკითხეთ სრულად