Baby Bag

მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენი საშოდან - რა შეიძლება იყოს მიზეზი?

მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენი საშოდან - რა შეიძლება იყოს მიზეზი?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენი საშოდან - მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია დღეს ამ თემაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

როდის უნდა ჩავთვალოთ, რომ გვაქვს მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენი საშოდან?


ნორმაში მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენი არ უნდა იყოს, არ აქვს მნიშვნელობა მცირე ინტენსივობითაა თუ ჭარბი რაოდენობით. მენსტრუალური შუალედი (ციკლიდან ციკლამდე) საშუალოდ არის 21-35 დღე. თვითონ მენსტრუალური გამონადენის ხანგრძლივობა კი 2 დან -7 დღემდე გრძელდება. ნებისმიერი სისხლიანი გამონადენი, რომელიც არ ჯდება ზემოთ აღნიშნულ ნორმის ფარგლებში, წარმოადგენს პათოლოგიურ მდგომარეობას და გამოწვეულია სხვა და სხვა ფაქტორებით.

რა იწვევს მენსტრუაციათა შორის სისხლიან გამონადენს?


მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენის რამდენიმე მიზეზი არსებობს:

1. ჰორმონული დისბალანსი: ესტროგენი და პროგესტერონი - ეს ორი ჰორმონი არეგულირებს მენსტრუალურ ციკლს. თუ არის ამ ჰორმონების ნორმიდან გადახრა, შესაბამისად იქნება მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, მესტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენის არსებობა.

გარდა ამისა თქვენს ჰორმონულ დისბალანსზე გავლენას ახდენს:

  • ფარისებრი ჯირკვლის პათოლოგია
  • ჩასახვის საწინააღმდეგო ორალური კონტრაცეპტივის დაწყება ან დასრულება
  • საშვილოსნოს შიდა კონტრაცეტივის- სპირალის გამოყენება
  • ჩასახვის საჭინააღმდეგო პლასტირის ან იმპლანტის გამოყენება
2. საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა - კეტილთვისებიანი ჰორმონდამოკიდებული წარმონაქმნი, რომელიც შესაძლებელია იყოს მრავლობით ან ერთი, მცირე ზომის ან დიდი ზომის, როგორც საშვილოსნოს კუნთში, ასევე საშვილოსნოს რუში და იწვევდეს როგორც ჭარბ, ასევე გახანგრძლივებულ მენსტრუაციას და სისხლიან გამონადენს მენსტრუაციებს შორის.

3. ინფექციური პორცესები - რეპროდუქციული სისტემის ინფექციური დაავადებები, მცირე მნჯის ღრუშ ინფექციის არსებობა, ასევე სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებები.

4. საშვილოსნოს ტანის ან საშვილოსნოს ყელის პოლიპს შეუძლია გამოიწვიოს მენსტრუაციათა შოირს სისხლოვანი გამონადენი. საშვილოსნოს ტანისა და საშილოსნოს ყელის პოლიპი არის კეთილთვისებიანი წარმონაქმნი.

5. მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენის გამომწვევი მიზეზია: საშოს, საშვილოსნოს, საშვილოსნოს ყელის და საკვერცხის კიბო.

6. იშვიათ შემთხვევებში ზემოთ ხსენებული სისხლიანი გამონადენის მიზეზი შეიძლება იყოს შაქრიანი დიაბეტი, წონის მნიშვნელოვანი მატება ან კლება.

ნებისმიერი ინტენსივობისა და რაოდენობის მენსტრუაციათა შორის სისხლიანი გამონადენის და გახანგრძლივებული ჭარბი მენსტრუაციის დროს აუცილებლად უნდა მიმართოთ გინეკოლოგს, ჩაგიტარდებათ ექოსკოპიური კვლევა და საჭიროების შემთხვევაში დამატებითი კლინიკო-ლაბორატორიული კვლევები.

გისურვებთ ჯანმრთელობას! 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა ასაკიდან შევიყვანოთ ბავშვი სპორტზე და რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას გადავწყვეტთ? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი ამირან შარაბიძე ესაუბრა

რა ასაკიდან შევიყვანოთ ბავშვი სპორტზე და რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას გადავწყვეტთ? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი ამირან შარაბიძე ესაუბრა
რა ასაკიდან შევიყვანოთ ბავშვი სპორტზე და რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას გადავწყვეტთ? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი ამირან შარაბიძე ესაუბრა. 

- ფიზიკური აქტივობა აუცილებელა ბავშვებისთვის. რა ასაკიდან დავაწყებინოთ სპორტული ცხოვრება?

- ფიზიკური აქტივობა, მით უმეტეს 21-ე საუკუნეში, როდესაც გავრცელდა ცხოვრების პასიური წესი, აუცლებელია ბავშვის ნორმალური ზრდა-განვითარებისთვის. სპორტი არ არის მხოლოდ ფიზიკური აქტივობის საშუალება, ის დიდ როლს თამაშობს პიროვნების მენტალური ჩამოყალიბების პროცესშიც. სპორტთან ერთად ბავშვი ხდება სოციალურად მეტად აქტიური, იძენს მეგობრებს, სწავლობს სირთულეების გადალახვას, სხვების პატივისცემას და ა.შ.

სპორტული აქტივობის დაწყება თეორიულად ნებისმიერი ასაკიდან შეიძლება. ამის ნათელი მაგალითია ცურვა, რომელსაც ბავშვები 1 წლამდე სწავლობენ, თუმცა სპორტის არსის გათავისება მხოლოდ 5-6 წლიდან იწყება, ამ დროისთვის ასევე იხვეწება ნეირო-მოტორული შესაძლებლობები. მანამდე სპორტზე სიარულსაც აქვს აზრი, მაგრამ არა სპორტული, უფრო გარემოსთან შეგუების თვალსაზრისით. ზოგადად, სპორტული ცხორების დაწყების ოპტიმალურ ვადებად მიჩნეულია 4-8 წლები.

- კონკრეტულად, რომელ ასაკში, რომელ სპორტს ურჩევდით მშობლებს, რომლებსაც ვერ გადაუწყვეტიათ, რაზე შეიყვანონ შვილი?

- პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ბავშვი უკვე პიროვნებაა, მას აუცილებლად უნდა მივცეთ არჩევანის საშუალება, უნდა დავუსვათ კითხვები, გავიგოთ მისი ინტერესების შესახებ და ამის შემდეგ შევთავაზოთ რამდენიმე ვარიანტი, რათა მისთვის უინტერესო სახეობის გამო საერთოდ არ გაუქრეს სპორტის მიმართ ინტერესი.

ზოგად რჩევებს რაც შეეხება, გასათვალიწინებელია ბავშვის ასაკი, კონსტიტუციური აგებულება, ფსიქო-ემოციური მდგომარეობა. 

მაგალითად, ჰიპერაქტიური ბავშვებისთვის სასურველია რომელიმე საბრძოლო ხელოვნება, სადაც ენერგიას დახარჯავენ, საუკეთესო ვარიანტად ბევრის აზრით მიჩნეულია ძიუდო. 

მათთვის ვისაც ბუნება უყვარს-ცხენოსნობა, კლდეზე ცოცვა. 

ინტროვერტი ბავშვებისთვის სპორტის გუნდური სახეობები, სადაც გაიხსნებიან და სხვებთან ურთიერთობას მიეჩვევიან. 

ცოტა მოუქნელებისთვის კალათბურთი, რომელიც მოტორიკას ანვითარებს. 

თუმცა, თუ უნდა დავასახელოთ ერთი უნივერსალური სახეობა, რომელსაც ყველასთვის მეტ-ნაკლებად შეუძლია სარგებლის მოტანა, ესაა ცურვა, რადგან წყალში გრავიტაციის ძალა 2-ჯერ ნაკლებია, ვიდრე ზედაპირზე, ძვალ- სახსროვანი სისტემა ნაკლებადაა დატვირთული, ხოლო იმის გამო, რომ წყლის სიმკვრივე მეტია ჰაერისაზე, ერთი და იგივე მოძრაობის განხორცილებისთვის კუნთს წყალში უწევს დაახლოებით 4-ჯერ მეტი სამუშაოს შესრულება, ეს ორი მოცემულობა იძლევა საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის განვითარებისთვის ოტიმალურ პირობებს. გარდა ამისა, ცურვის დროს კარგად ვითარდება კარდიო-ვასკულური და რესპირატორული სისტემები, მენტალური თვალსაზრისით კი ბავშვი იძენს თავდაჯერებულობას.

- მშობლებს ხშირად აწუხებთ ბავშვის სიმაღლის საკითხი, ასეთ შემთხვევაში, არის თუ არა რომელიმე სპორტის სახეობა ეფექტური სიმაღლეში ზრდისთვის და რომელს მიანიჭებდით უპირატესობას?

- საყოველთაოდ გარცელებული შეხედულების თანახმად, კალათბურთი ხელს უწყობს სიმაღლეში ზრდას, ხოლო ათლეტიზმი და ჭიდაობა პირიქით, ხელს უშლის. დღესდღეობით, არ არსებობს არც ერთი სარწმუნო მეცნიერული კვლევა, რომელიც ამ მოსაზრებას ცალსახად დაადასტურებდა, თუმცა დადგენილია, რომ კვირაში დაახლოებით 18 საათით ინტენსიური ვარჯიშის პირობებში ხდება ზოგიერთი ჰორმონის სეკრეციის სტიმულირება, მათ შორის საინტერესოა Insulin-like growth factor 1 (IGF-1), რომელიც მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ორგანიზმის ზრდის პროცესში, მაგრამ აქ გასათვალისწინებელია მეორე ფაქტორი, სპორტული აქტივობით ბავშვის დატვირთვის ხანგრძლივობა ძლიერაა დამოკიდებული მის ასაკზე, ზედმეტი ვარჯიში ზრდის ტრავმის მიღების ალბათობას, ხოლო 18 საათი პუბერტამდელი (პუბერტული ანუ მომწიფების პერიოდი) ასაკისთვის ძალიან ბევრია.

ადამიანის ზრდის პროცესს არეგულირებს ენდოკრინული სისტემა, ამიტომ თუ მშობელს საფუძვლიანი კითხვები გააჩნია ამ მიმართულებით, უმჯობესია მიმართოს ენდოკრინოლოგს, რათა შეფასდეს ბავშვის ჰორმონალური ბალანსი და საჭიროების შემთხვევაში განხორციელდეს ადეკვატური ჩარევა.

- თუ ბავშვი სუსტი აღნაგობისაა ან პირიქით, სიმსუქნისკენ არის მიდრეკილი, რომელი სპორტია უკეთესი, ორივე შემთხვევაში?

- ჭარბი წონა ნიშნავს ძვალ-სახსროვანი სისტემის ჭარბ დატვირთვას, ამიტომ არაა სასურველი სპორტის სახეობები, რომლებიც დაკავშირებულია სხეულის ვერტიკალურ დატვირთვასთან, სირბილთან, ფეხზე დიდხანს დგომასთან. 
ზოგადად, ჭარბწონიანობა არაა მდგომარეობა, რომელიც „მარტო მოდის“, ძვალ-სახსროვანის გარდა მას ახასიათებს კარდიო-ვასკულარული, ედოკრინული, რესპირატორული, დიგესტიური სისტემის დაზიანებები, ამიტომ თუ ბავშვის სხეულის მასის ინდექსი სცილდება, ან მიახლოებულია მაქსიმალურ, ან მინიმალურ მაჩვენებლებთან, გირჩევდით მიგემართათ სპეციალისტისთვის. დროულად დაწყებული მკურნალობა შედეგის მისაღწევად უმნიშვნელოვანესი ფაქტორია.

- რა დროს არ შეიძლება ბავშვის სპორტით დაკავება და აუცილებელია თუ არა სანამ გადავწყვეტთ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას, მივმართოთ სპეციალისტს?

- თუ ბავშვს არ აქვს ისეთი ქრონიკული ან მწვავე დაავადება, რომელიც ფიზიკური აქტივობის შესაძლებლობას გამორიცხავს, სწორად შერჩეული სპორტის სახეობისგან თავის შეკავება საჭირო არაა.

წაიკითხეთ სრულად