„მამაკაცის ფაქტორით გამოწვეული უნაყოფობა თავისი პროცენტული მაჩვენებლით თითქმის უტოლდება ქალისმიერი ფაქტორით გამოწვეულ უნაყოფობას და საშუალოდ 40%-ს შეადგენს“
როდის ვსაუბრობთ მამაკაცისმიერი ფაქტორით გამოწვეულ უნაყოფობაზე, რა არის მიზეზები და ექვემდებარება თუ არა მკურნალობას? - ამ და სხვა საკითხებზე MomsEdu.ge-ს, საერთაშორისო რეკომენდაციებზე დაყრდნობით ესაუბრა რეპროდუქტოლოგი, მეან-გინეკოლოგი, თსუ-ის დოქტორანტი, ლელა ირემაძე.
- უნაყოფობის გამომწვევ მიზეზებს შორის, მამაკაცის ფაქტორი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი და წამყვანი გახლავთ, უფრო მეტიც, თავისი პროცენტული მაჩვენებლით თითქმის უტოლდება ქალისმიერი ფაქტორით გამოწვეულ უნაყოფობას და საშუალოდ 40%-ს შეადგენს.
დღეისათვის, მსოფლიოში ყოველი მე-7 რეპროდუქციული წყვილი უნაყოფოა, 2-3 წლის წინ ეს მაჩვენებელი 10-დან 1-ს შეადგენდა. აღნიშნული მიუთიუთებს პროცესის ზრდაზე. ხეშლემწყობ მიზეზებს შორის, მძიმე ეკოლოგიური ვითარება და არახელსაყრელი სოციალური ფაქტორები მოიაზრება. ამ მხრივ, ჩვენი ქვეყანაც არ არის გამონაკლისი.
- ძირითადად რა არის მამაკაცის უშვილობის მიზეზი?
- მამაკაცის უნაყოფობა არის მამაკაცის მიზეზით ქალის დაორსულების შეუძლებლობა. გამომწვევი მიზეზი მრავალია, მათ შორის წამყვანი გახლავთ:
იდიოპათიური;
გენეტიკური;
ენდოკრინული;
ვარიკოცელე;
იმუნოლოგიური;
შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები;
შარდ-სასქესო ორგანოების თანდაყოლილი ან შეძენილი პათოლოგიები და სხვა.
იდიოპათიური ანუ გაურკვეველი გენეზის ფაქტორი - ყველაზე ფართოდ გვხვდება სხვა მიზეზებს შორის და შემთხვევათა 40-50%-ს შეადგენს. ამ შემთხვევაში, გარდა სპერმოგრამისა, სხვა სისტემებში დარღვევა პრაქტიკულად არ არსებობს.
გენეტიკური ფაქტორი - მამაკაცისმიერი უნაყოფობის გამომწვევი მიზეზების შემთხვევაში 20-30-%-ში გვხვდება, იგი გულისხმობს ქრომოსომულ დარღვევას (რაოდენობრივი, სტრუქტურული), მონოგენური დაავადებების (ცისტური ფობროზი) არსებობას, მიტოქონდრიულ მუტაციებს, გენეტიკურად განპირობებულ ენდოკრინულ დარღვევებს.
ენდოკრინული ფაქტორი - მნიშვნელოვანი მიზეზია სხვა ფაქტორებს შორის, გვხდება 25-30%-ში. ენდოკრინული დარღვევებიდან ხშირია - ჰიპერპოლაქტინემია, ჰიპო/ჰიპერთირეოზი, ინსულინრეზისტენტობა ასოცირებული ჭარბ წონასთან/სიმსუქნესთან და სხვა.
ვარიკოცელე- ზოგად პოპულაციაში გვხვდება მამაკაცთა 15-16%-ში, ხოლო უნაყოფო მამაკაცების 30-35%-ში. უნაყოფობის შემთხვევაში ვარიკოცელეს მკურნალობის სტრატეგია (მედიკამენტური, ქირურგიული) დამოკიდებულია მის ხარისხზე და პაციენტის ჩივილებზე (ტკივილი, დისკომფორტი სათესლე ჯირკვლების პროექციაზე). მსუბუქი ხარისხის და/ან ასიმპტომური ვარიკოცელე არ საჭიროებს მკურნალობას.
სხვა მიზეზებს შორის მნიშვნელოვანია - ჭარბი ალკოჰოლის, თამბაქოს, ნარკოტიკული საშუალებების მოხმარება, ფიზიკური/სპორტული ზედატვირთვა, დღე-ღამური ბიორიტმის (ძილ-ღვიძილის საათები) დარღვევა, ანამნეზში ჩატარებული ქიმიოთერაპია და სხვა.
- რა კვლევებია საჭირო მამაკაცის შემთხვევაში?
- პირველი რიგის კვლევა გახლავთ სპერმოგრამა (სპერმოგრამა - ეაკულატის (სათესლე სითხის) გამოკვლევაა), რომლის ჩატარებას, მიღებული შედეგის სწორად შეფასებას დიდი მნიშვნელობა აქვს.
ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მიერ მოწოდებული ბოლო რეკომენდაციის მიხედვით, ნორმალური სპერმოგრამის პარამეტრებია:
- საჭიროა თუ არა ანალიზისთვის სპეციალური მომზადება?
- დიახ, საჭიროა სპეციალური მომზადება. ამ შემთხვევაში მამაკაცმა სქესობრივი ცხოვრებისა და მასტურბაციისგან <2 და >5 დღის განმავლობაში თავი უნდა შეიკავოს. ამ პერიოდში რეკომენდებულია შეიზღუდოს ჭარბი ალკოჰოლი, სპეციფიკური მედიკამენტები.
სპერმოგრამის შედეგის მიხედვით განისაზღვრება სხვა დამატებითი კვლევების საჭიროება, როგორებიცაა: სათესლე ჯირკვლების ულტრასონოგრაფია, ჰორმონული ანალიზები, კარიოტიპირება, შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები და სხვა.
- შესაძლებელია თუ არა მკურნალობა და რამდენად ეფექტურია?
- მკურნალობის მენეჯმენტი (მედიკამენტური, ქირურგიული) დამოკიდებულია უნაყოფობის გამომწვევ მიზეზებზე, ამდენად, გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება პაციენტის სწორ და დროულ დიაგნოსტიკას. ხშირად მსუბუქი დარღვევების დროული გასწორების შემდეგ, მოკლე დროში, წყვილი ბუნებრივი გზით იღებს ორსულობას. საჭიროების შემთხვევაში მოწოდებულია ინ ვიტრო განაყოფიერება (IVF/ICSI), როდესაც სახეზეა: საშუალო ან მძიმე დარღევა სპერმოგრამაში, ობსტრუქციული ან არაობსტრუქციული აზოოსპერმია, ანამნეზი წარუმატებელი მედიკამენტური თერაპია, წარუმატებელი საშვილოსნოსშიდა ინსემინაციები და სხვა.
დღეისათვის, რეპროდუქტოლოგიის განვითარებამ პრაქტიკულად გადაწყვიტა წყვილის უნაყოფობის პრობლემა. თითქმის არ არსებობს გამოუვალი მდგომარეობები, მათ შორის მამაკაცთა უნაყოფობის თვალსაზრისით. მძიმე დარღვევების არსებობისას ინ ვიტრო (IVF/ICSI) განაყოფიერების ტექნოლოგიის გზით შესაძლებელია წყვილმა იყოლიოს საკუთრი გენეტიკური შვილი.
პროგნოზი განისაზღვრება რამდენიმე მნიშვნელოვანი ფაქტორით, მათ შორის წამყვანია:
სპერმოგრამის დარღვევის ტიპი (მსუბუქი, საშუალო, მძიმე); უნაყოფობის ხანგრძლივობა); უნაყოფობის ტიპი (პირველადი, მეორადი); პარტნიორის (ქალი) ასაკი, მისი ფერტილიზაციის სტატუსი.
ექიმის მიერ პროგნოზის სწორად განსაზღვრას დიდი მნიშვნელობა ენიჭება წყვილის წარმატებაში.
ამჟამად მამაკაცის უნაყოფობის ნებისმიერ შემთხვევაში არსებობს გამოსავალი, მაშინაც კი, როდესაც საქმე გვაქვს აზოოსპერმიასთან (ობსტრუქციული (ეაკულატში სპერმატოზოიდები არ არსებობა). დამხმარე ქირურგიული ტექნოლოგიის გზით შესაძლებელია სათესლე ჯირკვლებიდან ან მისი დანამატიდან სპერმატოზოიდების ან მისი წარმომქმნელი უჯრედების აღება და გამოყენება, ინ ვიტრო განაყოფიერებითვის (IVF/ICSI). არაობსტრუქციული აზოოსპერმიის შემთხვევაში რეკომენდებულია სპერმ-დონაცია და ინ ვიტრო განაყოფიერება (IVF/ICSI).
მამაკაცის უნაყოფობის შემთხვევაში ასევე კეთდება საშვილოსნოსშიდა ინსემინაცია (საშვილოსნოსშიდა ინსემინაცია გულისხმობს ქალის საშვილოსნოში სპერმის ხელოვნურად შეყვანას), თუ არის შემდეგი ჩვენება:
გაურკვეველი გენეზის უნაყოფობა;
მსუბუქი დარღვევა სპერმოგრამაში;
გაიშვიათებული სქესობრივი კავშირი;
პოტენციის დაქვეითება.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
გააზიარეთ პოსტი
არ დაგავიწყდეთ !!!
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
„არტერიული ჰიპერტენზია გლობალურად სიკვდილიანობის წამყვან მიზეზად რჩება, ამ დაავადების გართულებით წელიწადში 10,4 მილიონი ადამიანი იღუპება. არტერიული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტთა 50% - ზე მეტს აქვს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებით გართულების რისკი. არაკონტროლირებულ არტერიულ ჰიპერტენზიას სერიოზული გართულებები მოსდევს, შეიძლება განვითარდეს ინსულტი (იშემიური ან ჰემორაგიული), აორტის ანევრიზმა ან /და განშრევება, სტენოკარდია, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, თვალის ბადურის დაზიანება.
ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის შეფასებით, ინსულტების 54% და გულის იშემიური დაავადების შემთხვევების 47% არტერიული წნევის პირდაპირი შედეგია, ამდენად, არტერიული ჰიპერტენზია წარმოადგენს გულ-სისხლძარღვთა ავადობისა და სიკვდილიანობის ერთ-ერთ მთავარ რისკფაქტორს. ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ინსულტის შემთხვევების კლება დიდწილად გამოწვეულია არტერიული წნევის ადეკვატური კონტროლით“ - რამაზ ბათავანი.
საკითხის ირგვლივ, MOMSEDU.GE გთავაზობთ ინტერვიუს 30-წლიანი პროფესიული გამოცდილების მქონე, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ კარდიოლოგიის მიმართულების ხელმძღვანელ რამაზ ბათავანთან.
- რა არის არტერიული ჰიპერტენზია?
რამაზ ბათავანი: „თანამედროვე სამედიცინო სახელმძღვანელოები არტერიულ ჰიპერტენზიას განმარტავენ როგორც არტერიული წნევის 140/90 მმ. ვწყ. სვ. და მეტად მომატებას. არტერიული წნევა არა სტატიკური, არამედ დინამიური მაჩვენებელია და ფიზიკური დატვირთვისა თუ ფსიქოემოციური მდგომარეობის მიხედვით იცვლება. ჯანმრთელ ადამიანებში წნევა ფიზიკური დატვირთვის დროს იმატებს, ხოლო მოსვენებისას ნორმას უბრუნდება. არტერიული ჰიპერტენზიის დროს კი წნევა, როგორც მოსვენების, ისე დატვირთვის დროს სცდება დასაშვები ნორმის ფარგლებს.
- არტერიული ჰიპერტენზიის რა ფორმები არსებობს და როგორი სიმპტომებით ხასიათდება?
რამაზ ბათავანი: „არტერიული წნევა კლასიფიცირდება, როგორც პირველადი (ესენციური) და მეორადი. ესენციური ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში არცერთ კლინიკურ მეთოდს არ შეუძლია განსაზღვროს არტერიული წნევის მომატების კონკრეტული მიზეზი. მეორადი არტერიული ჰიპერტენზია გამოწვეულია რომელიმე ორგანოს პათოლოგიით. ჰიპერტენზიის მქონე პირთა 10-15%-ს აქვს პოტენციურად განკურნებადი მიზეზით გამოწვეული მეორადი ჰიპერტენზია. მეორადი ჰიპერტენზიის მიზეზებია: თირკმლის არტერიის სტენოზი, ჰიპერალდოსტერონიზმი ან ფეოქრომოციტომა. პაციენტს, რომელსაც აწუხებს რეზისტენტული არტერიული ჰიპერტენზია, არტერიული წნევა ადეკვატურად ვერ კონტროლდება მაშინაც კი, თუ ის რეგულარულად იღებს დანიშნულ მედიკამენტებს. უხშირესად არტერიული ჰიპერტენზია იწყება კონკრეტული სიმპტომის გამოვლენის გარეშე, ზოგჯერ მისი დიაგნოსტირება შემთხვევითი გაზომვის დროს ხდება, ამიტომ რეკომენდებულია, რომ ამ დაავადების საწყის ეტაპზე გამოვლენისა და მკურნალობის მიზნით, მოზრდილმა ადამიანმა ჩაიტაროს შესაბამისი სკრინინგი: 24- საათიანი ამბულატორიული წნევის მონიტორინგი. სიმპტომები, რომლებიც ახასიათებს არტერიულ ჰიპერტენზიას მოიცავს: თავის ტკივილს, თავბრუსხვევას, სუნთქვის გაძნელებას, დაღლილობას, მოთენთილობას, ზოგჯერ ცხვირიდან სისხლდენას“.
- რა არის ნორმა?
რამაზ ბათავანი: „ოპტიმალურია თუ წნევა არ აღემატება 120/80-ს, ნორმალური წნევის ციფრების მერყეობს 120-139/80-85 ფარგლებში. 18-იდან 40 წლამდე ქალების ნორმა 110/68, ხოლო ამავე ასაკის მამაკაცებში 119/70 ფარგლებშია, 60 წელზე მეტი ასაკის ქალებსა და მამაკაცებში კი - 135/70. ზრდასრული მოსახლეობის თითქმის 1/3-ს აქვს მომატებული არტერიული წნევა. ამერიკის კარდიოლოგიური საზოგადოებები თავიანთ უახლეს რეკომენდაციებში არტერიული წნევის მნიშვნელობებს 130–139/85–89 მმ. ვწყ. სვ. დიაპაზონს მიიჩნევენ, როგორც I ხარისხის ჰიპერტენზიას, მაგრამ აქვე აცხადებენ, რომ საწყის ეტაპზე მკურნალობა უნდა წარიმართოს მედიკამენტების გარეშე. ევროპული გაიდლაინებით კი ეს მაჩვენებელი (130-139/85-89) აღიარებულია, როგორც ნორმის ზედა დიაპაზონი და რეკომენდებულია ჩატარდეს მედიკამენტური მკურნალობა მხოლოდ იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ გულ-სისხლძარღვთა დაავადების ძალიან მაღალი რისკი.“
- როდის უნდა მიმართონ პაციენტებმა ექიმს?
რამაზ ბათავანი: „მინიმალური სიმპტომების გამოვლენისთანავე რეკომენდებულია ექიმის კონსულტაციის მიღება, თავის ტკივილის, ზოგადი სისუსტის, ადვილად დაღლის, გულის ფრიალის სიმპტომები აუცილებლად საჭიროებს გამოკვლევასა და შესაბამისი ზომების მიღებას. ასევე უნდა გვახსოვდეს, რომ არტერიული ჰიპერტენზია საწყის ეტაპზე შეიძლება იყოს შენიღბული და პაციენტს არ ჰქონდეს გამოხატული ჩივილები. გვხვდება შემთხვევები, როდესაც მომატებულ წნევას ზოგიერთი პაციენტი არ ანიჭებს დიდ მნიშვნელობას და თვლის რომ ეს მისი წნევაა, ამგვარი მიდგომა საფრთხის ქვეშ აყენებს ორგანიზმის სხვა სისტემებს. ადეკვატური მკურნალობის გარეშე არტერიული ჰიპერტენზია გარდა გულ-სისხლძარღვთა სისტემისა, აზიანებს თავის ტვინს, მხედველობასა და თირკმლებს.“
- როგორ მკურნალობთ არტერიულ ჰიპერტენზიას?
რამაზ ბათავანი: „არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა ძირითადად მედიკამენტურია, მოწოდებულია სხვადასხვა ჯგუფის წნევის დამწევი პრეპარატები, როგორც ცალკე, ასევე კომბინირებული სახით. მათ მოქმედების განსხვავებული მექანიზმები აქვთ, ბუნებრივია, რომ ყველა პაციენტს არ შეიძლება ერთი და იმავე პრეპარატით ვუმკურნალოთ. როგორც წესი, არტერიული წნევის დამწევი პრეპარატების შერჩევა ხდება პაციენტის ასაკის, თანმხლები დაავადებების, კლინიკური და ლაბორატორიული მონაცემების გათვალისწინებით, ამიტომ ექიმის კონსულტაცია არის ძალიან მნიშვნელოვანი, თვითმკურნალობამ შეიძლება საფრთხე შეუქმნას პაციენტის ჯანმრთელობას.“
- რა უნდა გაითვალისწინონ ადამიანებმა, რომელთაც არტერიული ჰიპერტენზია აწუხებთ?
რამაზ ბათავანი: „პაციენტებმა, რომელთაც მაღალი წნევა აწუხებთ, უნდა გადახედონ საკუთარ ყოველდღიურ რეჟიმს, პირველ რიგში, საჭიროა სწორი კვება, სტრესის შემცირება, ზომიერი ფიზიკური აქტივობა, წონის დაკლება, ქოლესტერინის დიეტის დაცვა, სუფრის მარილის შეზღუდვა, თამბაქოს მოწევის შეწყვეტა, ალკოჰოლური სასმლის მინიმალურად მიღება და პერიოდულად ექიმთან ვიზიტით არტერიული წნევის სათანადო კონტროლის მიღწევა.“