Baby Bag

​ქალების ინტიმური ჰიგიენა - რა უნდა ვიცოდეთ?

​ქალების ინტიმური ჰიგიენა - რა უნდა ვიცოდეთ?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია ქალების ინტიმური ჰიგიენაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

ქალის ჯანმრთელობაში დიდი როლი უჭირავს ინტიმურ ჰიგიენას. ინტიმური ზონის ჰიგიენა წარმოადგენს მნიშვნელოვან პროცესს და მისი მოვლა უნდა დაიწყოს ქალის დაბადებიდანვე. დაბანა წარმოადგენს ჰიგიენურ პროცედურას გარეთა სასქესო ორგანოებისა და ანუსის ჰიგიენისთვის.
რა ძირითადი წესების დაცვაა აუცილებელი ინტიმური ზონების სისუფთავისთვის?
პირველ რიგში აუცილებელია:

  • რეგულარული დაბანა ყოველდღიურად, მინიმუმ ერთხელ დღეში. კრიტიკული დღეების დროს კი დაბანის რიცხვი უნდა გაიზარდოს, ყოველი პაკეტის შეცვლისას სასურველია დაბანა. თუ ქალი სქესობრივად აქტიურია, აუცილებელია სქესობრივ აქტამდე და აქტის შემდეგ დაბანა.
  • ჰიგიენური პროცედურის დროს სასურველია სპეციალურად ინტიმური ზონისთვის განკუთვნილი საშუალებების გამოყენება (ინტიმ გელი, ქაფი და საპონი - უშუალოდ ინტიმური ზონისთვის განკუთვნილი).
  • ზიანის მომტანია ისეთი არასაჭირო საშუალებების გამოყენება, როგორებიცაა: სარეცხი საპონი, დუშ-გელი, სოდა, შამპუნი და ა.შ. - ისინი არღვევენ ინტიმური ზონის მჟავა-ტუტოვან ბალანსს, რასაც მივყავართ აღნიშნული ზონის გაღიზიანებამდე, ინფექციური აგენტებისადმი მგრძნობელობამდე, რაც იწვევს გარეთა და შიგნითა სასქესო ორგანოების სიმშრალეს, აპროვოცირებს სოკოსა და ბაქტერიების ზრდას.
  • არომატიზირებული საპნები არ წარმოადგენენ ინტიმური ჰიგიენის საშუალებას, ვინაიდან მათმა შემცველობამ შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქცია.
უშალოდ პროცედურის დროს:

  • წყალი უნდა იყოს გამდინარე თბილი და არავითარ შემთხვევაში ცხელი (ქალებს გვიყვარს ცხელი წყლით ბანაობა, თუმცა ინტიმური ზონის დაბანა ცხელი წყლით არ არის რეკომენდებული).
  • არ გამოიყენოთ ინტიმური ზონის დასაბანად ღრუბელი, ვინაიდან დასაბანი ღრუბელი წარმოადგენს მიკრობების ზრდის ადგილს, ასევე დააზიანებს ინტიმური ზონის ნაზ კანს.
  • მოძრაობა - უნდა მოხდეს წინიდან უკან - ბოქვენიდან ანუსის მიმართულებით და არა პირიქით, ვინაიდან არასწორი მოძრაობით გადაიტანთ ანუსიდან საშოსკენ ნაწლავში არსებულ მიკროორგანიზმებს.
  • ინტიმური ჰიგიენის დროს უპირატესობა ენიჭება შხაპის მიღებას და არა აბაზანაში ჩაწოლას. აბაზანაში ჩაწოლა ხელს უწყობს ინფექციის გავრცელებას, რასაც მივყავართ ბაქტერიულ ვაგინიტამდე. ასევე აბაზანაში ჩაწოლა აპროვოცირებს ცისტიის განვითარებას (ნაწლავის ჩხირი - რომელიც სწორ ნაწლავსა და ანუსის სიახლოვეს ბინადრობს, შესაძლებელია გადაინაცვლოს საშოს ლორწოვანზე ან შარდსადენზე, რაც გამოიწვევს ცისტიტის განვითარებას).
  • დაუშვებელია საშოს შიგნიდან გამორეცხვა (გარდა ვაგინალური სპრეის გამოყენებისა, ისიც სამედიცინო ჩვენებით).
  • ოჯახის ყველა წევრს უნდა ჰქონდეს ინდივიდუალური პირსახოცი, დაუშვებელია სხვა ოჯახის წევრების პირსახოცის გამოყენება.
  • პარტნიორმაც აუცილებლად უნდა დაიცვას ინტიმური ჰიგიენის ნორმები.
  • საცვლები უნდა ატარებდეს ჰაერს. სინთეტიკური მასალისგან დამზადებულმა საცვლებმა შესაძლოა, გააღიზიანოს კანი და გამოიწვიოს სასქესო ორგანოების ჩახუთვა.
  • თუ კი მოგზაურობთ და არ გაქვთ დიდი ხნის განმავლობაში ჰიგინეური პროცედურების ცატარების შესაძლებლობა, გამოიყენეთ უშუალოდ ინტიმური ზონისთვის განკუთვნილი სველი ხელსახოცები.
როგორია ინტიმური ჰიგიენა კრიტიკული დღეების დროს?
აუცილებელია ტამპონის გამოცვლა 3-4 სთ-ში. თუ იყენებთ პაკეტს, მისი გამოცვლა აუცილებელია 4-5 სთ-ში. სასურველია ყოველი გამოცვლის შემდეგ ინტიმური ჰიგიენის ჩატარება - დაბანა გამდინარე თბილი წყლით. ყოველი დაბანის დროს არ არის აუცილებელი ინტიმური ჰიგიენის საშუალებების გამოყენება. ტამპონისა და პაკეტის გამოცვლისას ხელები უნდა იყოს აუცილებლად დაბანილი.
როგორ შევარჩიოთ ინტიმური ჰიგიენის საშუალება?
ინტიმური ჰიგიენის საშუალებების PH-არ უნდა აღემატებოდეს 5,5. ინტიმური ჰიგიენის საშუალებების არჩევისას უპირატესობა მიანიჭეთ ისეთ პროდუქტებს, რომლებიც მცირე დოზებით შეიცავს ლაურილის სულფატს. ეს უკანასკნელი დიდი რაოდენობით შემცველობის შემთხვევაში იწვევს ალერგიულ რეაქციებს.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედე​ბის ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?

ენურეზი (შარდის შეუკავებლობა) ბავშვებში - რა გავითვალისწინოთ და როდის მივმართოთ ექიმს?
ენურეზი გავრცელებული პრობლემაა, რაც მშობლებს და შვილებს ძალიან აწუხებთ, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ასაკის მატებასთან ერთად რჩება. როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ასეთ დროს და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სახის სამედიცინო პრობლემასთან? ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი მაკა ლომიძე.

​- ქალბატონო მაკა, რა შემთხვევაშია ენურეზი საყურადღებო 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში და არის თუ არა დაკავშირებული რაიმე სამედიცინო ან სხვა სახის პრობლემასთან?

​- ბავშვებში შარდის შეუკავებლობა ხშირი პრობლემაა. მოკლედ რომ განვიხილოთ: 4 წლისათვის ბავშვები უკვე სწავლობენ მოშარდვის კონტროლს დღის მანძილზე (ანუ სიფხიზლის დროს); ძილის დროს შარდის ბუშტის ნებითი კონტროლის უნარის გამომუშავებას კი უფრო ხანგრძლივი დრო სჭირდება და 5-7 წლის შუალედში ყალიბდება.

​5 წლის ასაკისათვის ბავშვების 90-95% თითქმის სრულად ახერხებს, დარჩეს მშრალი (ანუ შეუძლია ნებითად გააკონტროლოს შარდის შეკავების უნარი) დღის მანძილზე და 80-85%-ს ძილის დროსაც. ენურეზად განიხილება შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები მხოლოდ ძილის დროს და მხოლოდ იმ ბავშვებში, რომლებსაც უკვე შეუსრულდათ 5 წელი, რადგან ასაკის გათვალისწინებით მათ უკვე შეიძლება ჰქონდეთ მოშარდვის ნებითი კონტროლის უნარი.

​განარჩევენ პირველად (ენურეზის მქონე ბავშვთა 75-90%) ენურეზს, როცა ხანგრძლივი დროის მანძილზე (მინიმუმ 6 თვე) ბავშვი არასდროს ყოფილა მშრალი ძილის დროს და მეორად ენურეზს (10-25%), როცა ბავშვი რჩებოდა მშრალი ძილის დროს რამდენიმე თვე (მინიმუმ 6 თვე), ვიდრე კვლავ გამოვლინდა ენურეზი.

​მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ენურეზის მქონე ბავშვების 75%-ს პრობლემა აღენიშნება მხოლოდ ძილის დროს. ამ ბავშვებს, როგორც წესი, არ აქვთ, არც შარდის შეუკავებლობა დღის მანძილზე და არც ჯანმრთელობის სხვა პრობლემები. ეს ე.წ. მონოსიმპტომური ენურეზია და ენურეზის შემთხვევათა უმრავლესობა, სწორედ ამ ტიპისაა. პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი ორჯერ უფრო ხშირია ბიჭებში, ვიდრე გოგონებში და ყოველი წლის მატებასთან ერთად დაახლოებით 15%-ში თავისთავად გაივლის.

​ენურეზი საყურადღებოა, როცა შარდის შეუკავებლობის ეპიზოდები არის არა მარტო ძილის, არამედ სიფხიზლის დროსაც და/ან თან ახლავს, ქვედა საშარდე გზების მხრივ, სხვა სიმტომებიც - მოშარდვის უეცარი მოთხოვნილება, მოშარდვის სიხშირის ცვლილება, გაძნელებული (ჭინთვით) შარდვა, შარდის სუსტი ნაკადი, ტკივილი შარდვისას... ეს არამონოსიმპტომური ენურეზია. ასეთი დიფერენცირება გასათვალისწინებელია, რადგან სწორედ იმ ბავშვებს, რომლებსაც ენურეზთან ერთად აღენიშნებათ დღის შეუკავებლობა, სხვა ჩივილებთან ერთად მოსალოდნელია, ჰქონდეთ ქვედა საშარდე სისტემასთან დაკავშირებული პრობლემები და ასეთ შემთხვევებში ექიმთან მიმართვა აუცილებელია.

​დიაბეტი, საშარდე გზების ინფექციები, ყაბზობა, ენკოპრეზი (განავლის შეუკავებლობა), ენტერობიაზი („ჭიები“), თირკმლის ქრონკული დაავადება, გულყრა და ძილის დარღვევები (მაგ: ძილის აპნოე) ის სამედიცინო პრობლემებია, რომლებიც შეიძლება ხელს უწყობდეს ენურეზს. ამ მდგომარეობების იდენტიფიკაცია არ არის რთული და ცხადია, ასეთ დროს მთავარი ამოცანა ძირითადი მიზეზის სწორი მართვაა.

​ისიც გასათვალისწინებელია, რომ ენურეზი შეიძლება ასოცირებული იყოს ნეიროგანვითარების დარღვევებთანაც, მათ შორის: გონებრივი განვითარების შეფერხება, აუტიზმის სპექტრის დარღვევები, ყურადღების დეფიციტის და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

​ფიზიკური ან ემოციური პრობლემები იშვიათად ხდება პირველადი ენურეზის მიზეზი.

​- თუ ასაკის მატებასთან ერთად ენურეზი რჩება, რა უნდა გააკეთოს მშობელმა?

​- როგორც აღვნიშნეთ, 5 წლის ასაკის შემდეგ, ყოველი წლის მატებასთან ერთად, მოსალოდნელია პირველადი, მონოსიმპტომური ენურეზი თავისთავად მოწესრიგდეს, მაგრამ თუ პრობლემა რჩება, ცხადია, ექიმის ჩარევა და სრულყოფილი შეფასება აუცილებელია. ექიმი გაარკვევს ჩივილის ისტორიას (ანამნეზი), გასინჯავს ბავშვს, შეაფასებს შარდის საერთო ანალიზს და აუცილებლად გირჩევთ ე.წ „მოშარდვის დღიურის“ (დღიურში უნდა დაფიქსირდეს დღის მანძილზე მოშარდვის დრო და სიხშირე, შარდის მოცულობა, ყოველი მოშარდვის დროს მიღებული სითხის ოდენობა, სხვა სიმტომების არსებობა: ჭინთვის საჭიროება შარდვის დროს, შარდის ნაკადი ხომ არ არის წყვეტილი? ცლის თუ არა ბოლომდე შარდის ბუშტს და სხვა) წარმოებას, რის საფუძველზეც გადაწყვეტს შემდეგი კვლევების და/ან მკურნალობის საჭიროებას.

​- ხშირად პატარები ისჯებიან ასეთ დროს. რამდენად მართებულია ეს მშობლების მხრიდან?

​- ენურეზი ემოციური სტრესია, როგორც ბავშვის, ისე მშობლების და ოჯახის სხვა წევრებისათვის. ბავშვებს სირცხვილის და განცდის გამო დაბალი თვითშეფასება უყალიბდებათ, რამაც შეიძლება, სავალალო გავლენა იქონიოს თანატოლებთან ან ოჯახის წევრებთან ურთიერთობებზე, ცხოვრების ხარისხზე, სწავლაზე. ბავშვები ერიდებიან და არ რჩებიან მეგობრებთან წვეულებებზე, ან რაიმე ტიპის შეკრებებზე, სადაც ღამით დარჩენა მოუწევთ.

​მშობლებს მუდმივად უწევთ სველი თეთრეულის შეცვლა, რეცხვა-მოწესრიგება, რამაც შეიძლება ისინი გააღიზინოს, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ენურეზი არ არის ბავშვის დანაშაული და მას არ შეუძლია ამის გაკონტროლება. ოჯახის წევრებმა და სხვა ახლობლებმა არასოდეს არ უნდა შეარცხვინონ ან დასაჯონ ბავშვი ენურეზის გამო. სწორი იქნება ექიმთან ერთად განიხილონ პრობლემა და სცადონ გააცნობიერონ მიზეზები (ასეთის არსებობის შემთხვევაში), დაგეგმონ და დასახონ დახმარების გზები.


​​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად