Baby Bag

„ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს,“ - გერიატრი დინარა რამიშვილი

„ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს,“ - გერიატრი დინარა რამიშვილი

გერიატრმა დინარა რამიშვილმა ხანდაზმულ ადამიანებში მედიკამენტების მოხმარების წესების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ გარკვეული მედიკამენტები ხანდაზმულებზმა სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ:

​არის ისეთი მედიკამენტები, რომლებიც ძალიან დიდი სიფრთხილით უნდა მივიღოთ. ჩვენ რომ მივიღოთ საღამოს თბილი რძე თაფლით, უკეთ დაგვაძინებს, ვიდრე მედიკამენტი. რადგან ასაკოვანი ხარ, ეს არ ნიშნავს, რომ მედიკამენტს არ მიიღებ. დაგინიშნავენ, მაგრამ მხოლოდ იმას, რაც გჭირდება. მოხუცებში ყველა დაავადება არ საჭიროებს მედიკამენტოზურ მკურნალობას. ტკივილგამაყუჩებელი არ არის აუცილებელი. გავაკეთებთ ვარჯიშებს, მასაჟებს, ვისაც რა შეეფერება, რომ თავი ავარიდოთ მედიკამენტს.“

დინარა რამიშვილის თქმით, ​ხანდაზმულებში ოქროს წესია მცირე დოზის პრინციპი:

„ხანდაზმულებში ოქროს წესია მცირე დოზის პრინციპი. თუ ჩვენ შუახნის ადამიანს ვუნიშნავთ 0,5 მილიგრამ რომელიმე პრეპარატს, ხანდაზმულს უნდა დაენიშნოს 0,3 ან 0,25. ის მეტს ვერ აიტანს. ხანდაზმულ ასაკში ყველა ფუნქცია ქვეითდება. ნებისმიერი მედიკამენტის ნარჩენი პროდუქტები გამოიყოფა ღვიძლის ან თირკმელების გზით. ხანდაზმული ადამიანის თირკმელი ვერ გამოყოფს იმდენს, რამდენიც არის საჭირო, ხდება დაგროვება.“

„დამამშვიდებლები, სედატიური საშუალებები პირდაპირ იწვევს დემენციას. ტკივილგამაყუჩებლები იწვევს კუჭ-ნაწლავის წყლულოვან დაავადებებს. ისედაც სავალალო მდგომარეობაში გვაქვს კუჭ-ნაწლავი. ასაკოვან ხალხში ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია კუჭის მოქმედება. ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს. სამი პრეპარატი თუ კარგად აიტანა, ესეც უნდა გვიხაროდეს. ​მე არ ვეტყვი, რომ წნევის წამალი არ დალიონ, მე არ ვეტყვი, რომ არითმიისთვის წამალი არ დალიონ, მაგრამ ვეტყვი, რომ ტკივილგამაყუჩებლები გადადეთ, არ არის აუცილებელი. გაიარეთ ცოტა, იმოძრავეთ. საძილეც არ არის აუცილებელი. ტვინის უჯრედების მკვებავი ჟანგბადზე უკეთესი არაფერი არ არის,“ - აღნიშნულ საკითხებზე დინარა რამიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„კარგი ექიმი ის კი არ არის, ვინც 8-10 წამალს გინიშნავთ რაღაც ერთი დაავადებისთვის, არამედ ი...
ექიმი რეზიდენტი გიორგი ღოღობერიძე სოციალურ ქსელში მედიკოსების მიერ ბევრი წამლის დანიშვნის შესახებ წერს.              „გული მიკვდება, როდესაც პაციენტს ზღვა რაოდე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად