Baby Bag

„ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს,“ - გერიატრი დინარა რამიშვილი

„ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს,“ - გერიატრი დინარა რამიშვილი

გერიატრმა დინარა რამიშვილმა ხანდაზმულ ადამიანებში მედიკამენტების მოხმარების წესების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ გარკვეული მედიკამენტები ხანდაზმულებზმა სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ:

​არის ისეთი მედიკამენტები, რომლებიც ძალიან დიდი სიფრთხილით უნდა მივიღოთ. ჩვენ რომ მივიღოთ საღამოს თბილი რძე თაფლით, უკეთ დაგვაძინებს, ვიდრე მედიკამენტი. რადგან ასაკოვანი ხარ, ეს არ ნიშნავს, რომ მედიკამენტს არ მიიღებ. დაგინიშნავენ, მაგრამ მხოლოდ იმას, რაც გჭირდება. მოხუცებში ყველა დაავადება არ საჭიროებს მედიკამენტოზურ მკურნალობას. ტკივილგამაყუჩებელი არ არის აუცილებელი. გავაკეთებთ ვარჯიშებს, მასაჟებს, ვისაც რა შეეფერება, რომ თავი ავარიდოთ მედიკამენტს.“

დინარა რამიშვილის თქმით, ​ხანდაზმულებში ოქროს წესია მცირე დოზის პრინციპი:

„ხანდაზმულებში ოქროს წესია მცირე დოზის პრინციპი. თუ ჩვენ შუახნის ადამიანს ვუნიშნავთ 0,5 მილიგრამ რომელიმე პრეპარატს, ხანდაზმულს უნდა დაენიშნოს 0,3 ან 0,25. ის მეტს ვერ აიტანს. ხანდაზმულ ასაკში ყველა ფუნქცია ქვეითდება. ნებისმიერი მედიკამენტის ნარჩენი პროდუქტები გამოიყოფა ღვიძლის ან თირკმელების გზით. ხანდაზმული ადამიანის თირკმელი ვერ გამოყოფს იმდენს, რამდენიც არის საჭირო, ხდება დაგროვება.“

„დამამშვიდებლები, სედატიური საშუალებები პირდაპირ იწვევს დემენციას. ტკივილგამაყუჩებლები იწვევს კუჭ-ნაწლავის წყლულოვან დაავადებებს. ისედაც სავალალო მდგომარეობაში გვაქვს კუჭ-ნაწლავი. ასაკოვან ხალხში ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია კუჭის მოქმედება. ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს. სამი პრეპარატი თუ კარგად აიტანა, ესეც უნდა გვიხაროდეს. ​მე არ ვეტყვი, რომ წნევის წამალი არ დალიონ, მე არ ვეტყვი, რომ არითმიისთვის წამალი არ დალიონ, მაგრამ ვეტყვი, რომ ტკივილგამაყუჩებლები გადადეთ, არ არის აუცილებელი. გაიარეთ ცოტა, იმოძრავეთ. საძილეც არ არის აუცილებელი. ტვინის უჯრედების მკვებავი ჟანგბადზე უკეთესი არაფერი არ არის,“ - აღნიშნულ საკითხებზე დინარა რამიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„კარგი ექიმი ის კი არ არის, ვინც 8-10 წამალს გინიშნავთ რაღაც ერთი დაავადებისთვის, არამედ ი...
ექიმი რეზიდენტი გიორგი ღოღობერიძე სოციალურ ქსელში მედიკოსების მიერ ბევრი წამლის დანიშვნის შესახებ წერს.              „გული მიკვდება, როდესაც პაციენტს ზღვა რაოდე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად