Baby Bag

„სამწუხაროდ, ჩვენს საზოგადოებაში ჩამოყალიბებულია სტერეოტიპი, რომ წლამდე არ შეიძლება ბავშვის ზღვაზე წაყვანა,“ - ნინო კამკამიძე

„სამწუხაროდ, ჩვენს საზოგადოებაში ჩამოყალიბებულია სტერეოტიპი, რომ წლამდე არ შეიძლება ბავშვის ზღვაზე წაყვანა,“ - ნინო კამკამიძე

პედიატრმა ნინო კამკამიძემ ბავშვებში ენტეროვირუსის პრევენციის საკითხე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აღნიშნული ვირუსისგან თავდაცვა შესაძლებელია, თუ ჰიგიენის წესებს დავიცავთ:

„ენტეროვირუსისგან თავდაცვა, პირველ რიგში, ხდება ჰიგიენური წესების გამომუშავებით. თუ გავითვალისწინებთ, რომ ენტეროვირუსის გადაცემის გზა არის ფეკალურ-ორალური, მისგან დაცვა თავისუფლად შეიძლება ჰიგიენის წესების დაცვით. ​ხშირ შემთხვევაში ადამიანებს სისუფთავე და სტერილობა ერთმანეთში ერევათ ხოლმე. სტერილობა არცერთ ეტაპზე არ წარმოადგენს აუცილებლობას.“

ნინო კამკამიძის თქმით, ბავშვის ზღვაზე წაყვანა ნებისმიერ ასაკშია შესაძლებელი:

​ბავშვის ზღვაზე წაყვანა ნებისმიერ ასაკში არის შესაძლებელი. სამწუხაროდ, ჩვენს საზოგადოებაში ჩამოყალიბებულია სტერეოტიპი, რომ წლამდე არ შეიძლება ბავშვის ზღვაზე წაყვანა. ყველა ასაკში შეიძლება ბავშვი ზღვაზე წაიყვანო. ზღვა არის გადასარევი საკურორტო ზონა. ყველა ასაკს მოეთხოვება შესაბამისი პირობების შექმნა. რეჟიმი არ უნდა დაირღვეს, ძილ-ღვიძილის რიტმი არ უნდა დაირღვეს. ბავშვმა ის საკვები პროდუქტები უნდა მიიღოს, რაც ასაკობრივად არის გათვლილი.“

„თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ ენტეროვირუსი ფეკალურ-ორალური გზით გადადის, რა თქმა უნდა, თუ ბავშვმა ასეთი წყალი ჩაყლაპა ცურვის დროს, ინფიცირების რისკი არის. ენტეროვირუსის მკურნალობა სიმპტომურია. პირველ რიგში, არის სითხით და ელექტროლიტებით დატვირთვა. შეიძლება ბავშვმა არ ჭამოს, დაძალება არ არის რეკომენდებული, მაგრამ სითხის შეთავაზება აუცილებელია. სითხის შეთავაზება უნდა მოხდეს ყლუპ-ყლუპად. ​ყველაზე მნიშვნელოვანი არის სითხით და ელექტროლიტებით დატვირთვა. სიცხის შემთხვევაში სიცხის დამწევი უნდა ვიხმაროთ, თავის ტკივილის შემთხვევაში შეიძლება ტკივილგამაყუჩებელი, სახლი სველი წესით დავალაგოთ, სათამაშოები ცოტა განსაკუთრებულად გავრეცხოთ. ხანდახან ელექტროლიტებით და სითხით დატვირთვა ვერ ხერხდება, რადგან გაძლიერებული ღებინებაა. ამ დროს ორგანიზმის გაუწყლოვნება რომ არ მოხდეს, მივმართავთ ხოლმე სტაციონარს, რადგან სითხის შევსება გადასხმით უნდა მოხერხდეს,“ - აღნიშნულ თემებზე ნინო კამკამიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ჯანმრთელობის ფორმულა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„ის მითი უნდა დაინგრეს ჩვენთან, რომ ბავშვი ფეხიდან ცივდება და მუცელი ებერება,“- პედიატრი ნ...
​პედიატრმა ნინო კამკამიძემ ბავშვის მოტორული განვითარების ხელშეწყობის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ამ შემთხვევაში სწორად ჩაცმას უდიდესი მნიშვნელობა ენიჭება:„პირველ რიგში, სწორი ჩაცმაა მნიშვნელოვან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია საშვილოსნოს კვანძოვან მიომაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა? - საშვილოსნოს მიომა არის კეთილთვისებიანი ჰორმონდამოკიდებული სიმსივნე.

არსებობს:
  • სუბსეროზული მიომა, რომელიც იზრდება საშვილოსნოს გარეთ ზედაპირული კედლიდან,
  • ინტერსტიციული მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს კედელში (კუნთში),
  • სუბმუკოზური მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს ღრუში (შიგნით),
  • ინტრალიგამენტური ზრდით - როდესაც მიომა იზრდება იოგებს შორის. 
რა ჩივილები შეიძლება ჰქონდეს პაციენტს?

მიომური კვანძები იწვევს შემდეგ ჩივილებს:

  • სისხლდენა საშვილოსნოში, 
  • ტკივილი წელისა და მუცლის ქვედა არეში, 
  • მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევა,
  • ყაბზობა,
  • შარდვის გაძნელება ან ხშირი შარდვა,
  • მუცლის ზრდა,
  • უშვილობა. 

რა მეთოდებით ხდება მიომური კვანძის დიაგნოსტირება?

მიომის დიაგნოსტირება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევითა და გინეკოლოგიური გასინჯვით.

რა სახის მკურნალობას უნდა მივმართოთ მიომური კვანძების არსებობისას?

პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, თუ მიომური კვანძი მცირე ზომისაა 2-3 სმ-მდე, არ იწვევს არანაირ ჩივილს, ასეთ შემთხვევაში არ მივმართავთ არანაირ მკურნალობას, მხოლოდ ვაკვირდებით დინამიკაში ექოსკოპიურად (კვანძის ზრდა მიმდინარეობს თუ არა). ქალის ასაკიდან გამომდინარე 6 თვეში ან წელიწადში ერთხელ ექოსკოპიური კონტროლი.

რაც შეეხება უშუალოდ მკურნალობას, მკურნალობის მეთოდები დამოკიდებულია მიომური კვანძის ზომასა და მდებარეობაზე. არსებობს მკურნალობის შემდეგი სახე: 

  • კონსერვატიული, ანუ მედიკამენტოზური მკურნალობა,
  • ოპერაციული მკურნალობა, რომელიც დამოკიდებულია მიომის ტიპზე, ზომაზე, მდებარეობაზე. 

შესაბამისად არსებობს: ქირურგიული მკურნალობის რამდენიმე სახე, ესენია: 

  • ლაპაროტომიული მიომექტომია (რაც გულისხმობს მუცლის წინა კედლის გაჭრით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას),
  • ლაპაროსკოპიული მიომექტომია (ე.წ. უსისხლო ოპერაცია - ასევე გულისხმობს მუცლის წინა კედელში 0,5 სმ ზომის განაკვეთებით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას).
  • ჰისტერორეზექტოსკოპიული მიომექტომია ( ასევე გულისხმობს კვანძის ამოკვეთას ვაგინალური მიდგომით-ჭრილობის გარეშე),
  • კომბინაციაში 2 ოპერაცია ერთდროულად - ლაპაროტომია + ჰისტეროსკოპია, ლაპაროსკოპია + ჰისტეროსკოპია.( ორგანოს შემანარჩუნებელი 2 ოპერაცია ერთდროულად- მხოლოდ კვანძია ამოკვეთა)
  • ან საშვილოსნოს ექსტირპაცია ( რაც გულისხმობს მთლიანი ორგანოს-საშვილოსნოს ამოკვეთას ), რაც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, ჩივილებზე, მიომის ზომასა და მდებარეობაზე.

გისურვებთ ჯანმრთელობას !

წაიკითხეთ სრულად