Baby Bag

,,ხშირად მოგვისმენია: „ვირუსი არ მაქვს, გაციებული ვარ“, რაც, თითქოს, სასუნთქი გზების სიმპტომების მქონე ადამიანებისთვის თავის მართლების საშუალებაა, რომ გადამდები არ არიან და გარშემომყოფებს მათი არ უნდა ეშინოდეთ''

,,ხშირად მოგვისმენია: „ვირუსი არ მაქვს, გაციებული ვარ“, რაც, თითქოს, სასუნთქი გზების სიმპტომების მქონე ადამიანებისთვის თავის მართლების საშუალებაა, რომ გადამდები არ არიან და გარშემომყოფებს მათი არ უნდა ეშინოდეთ''
,,ხშირად მოგვისმენია: „ვირუსი არ მაქვს, გაციებული ვარ“, რაც, თითქოს, სასუნთქი გზების სიმპტომების მქონე ადამიანებისთვის თავის მართლების საშუალებაა, რომ გადამდები არ არიან და გარშემომყოფებს მათი არ უნდა ეშინოდეთ'' - აღნიშნულის შესახებ ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი გაციების შესახებ საუბრობს. MomsEdu.ge მის ნათქვამს უცლელად გთავაზობთ:

,,ტერმინი „გაცივება“ არსებობს, გამოიყენება ინგლისურ ენაშიც (common cold). რა თქმა უნდა, „გაცივება“ გარკვეულწილად ხელს უწყობს იმუნური პასუხის შესუსტებას, მაგრამ საბოლოო როლს მაინც ინფექციური დაავადებები ასრულებს, ანუ ადამიანს „გაცივების“ სიმპტომების დროს რომელიმე ინფექციური დაავადება აქვს, ძირითადად ვირუსული და ჩვეულებრივ, გადამდებია. ყველაზე ხშირად ამ დროს ადგილი აქვს რინოვირუსულ ინფექციას, რომლის დროსაც ძირითადად აღინიშნება სურდო, ყელის ტკივილი, ხველა. ტემპერატურის მომატება შეიძლება იყოს, თუმცა ეს სიმპტომი ზოგჯერ არ არის გამოხატული.

ამ დროს სიფრთხილის ზომების დაცვა აუცილებელია, რომ გარშემომყოფები დავიცვათ და არასწორია, რომ „გაცივება“ გადამდები არ არის.

ზოგადად, ჩვენთან ინფექციური დაავადებების როლს ხშირად არ ანიჭებენ მნიშვნელობას. მაგალითად, ხშირია ასევე გამონათქვამი „ფეხები გამიცივდა და შარდის ბუშტის ანთება დამემართა“. სიცივემ შეიძლება შარდვის გახშირება მართლაც გამოიწვიოს, მაგრამ საშარდე გზების ინფექცია ჩვეულებრივი ინფექციური დაავადებაა და მას იწვევს ბაქტერიები და არა დაბალი ტემპერატურა.

ასევე ხშირად გავიგებთ, რომ ადამიანი საკვებით მოიწამლა. ამ დროსაც ხშირად არ არის გაცნობიერებული, რომ უმრავლეს შემთხვევაში საქმე სწორედ დიარეით მიმდინარე ინფექციურ დაავადებებთან გვაქვს. შესაძლებელია, ბაქტერიები სწორედ საკვებიდან იყოს გადაცემული, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში ინფიცირების წყარო საკვები სულაც არ არის და ინფექციის გადაცემა სწორედ ადამიანიდან ადამიანზე ხდება. თუმცა უკავშირებენ რომელიღაც კონკრეტულ საკვებს და ეს ზოგჯერ სულაც არ არის მართალი.

ამიტომ დიარეული დაავადებების დროსაც უკიდურესად მნიშვნელოვანია მოვუფრთხილდეთ გარშემომყოფებს, ზედმიწევნით დავიცვათ ჰიგიენა (მათ შორის ხელის ხშირად დაბანა) და არ ვიყოთ დარწმუნებული, რომ ეს „მოწამვლაა“ და არა ინფექცია.

მოკლედ, მარტო კოვიდი არ არის ამქვეყნად პრობლემა და უამრავი სხვა, გადამდები ინფექციური დაავადება არსებობს. ამიტომ, მარტო კოვიდის გამორიცხვა ავტომატურად არ ნიშნავს, რომ სიმპტომების შემთხვევაში მაქსიმალურად არ უნდა დავიცვათ სიფრთხილე და ამით ჩვენს ირგვლივ მყოფი ადამიანები,'' - აღნიშნავს მაია ბუწაშვილი. 


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმ​რთელობა

შეიძლება დაინტერესდეთ

რელიგიური მშობლები ფსიქიკურად და ფიზიკურად ჯანმრთელ შვილებს ზრდიან - უახლესი კვლევები

რელიგიური მშობლები ფსიქიკურად და ფიზიკურად ჯანმრთელ შვილებს ზრდიან - უახლესი კვლევები

უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ რელიგიური მშობლების შვილები განსაკუთრებული ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობის გამოირჩევიან. „ამერიკული ეპიდემიოლოგიის ჟურნალში“ გამოქვეყნებული კვლევის შედეგებით დასტურდება, რომ ადამიანები, რომლებიც რეგულარულად ესწრებიან საეკლესიო მსახურებას ან დამოუკიდებლად ლოცულობენ, დეპრესიისგან არ იტანჯებიან.

მკვლევარები 5000-მდე ადამიანს აკვირდებოდნენ. მათ იმ ბავშვების ჯანმრთელობა აინტერესებდათ, რომლებიც მშობლებთან ერთად რელიგიურ მსახურებაზე რეგულარულად დადიოდნენ. კვლევა ხანგრძლივად მიმდინარეობდა. მეცნიერები ინტერესდებოდნენ, როგორ ადამიანებად ყალიბდებოდნენ რელიგიურ ოჯახში აღზრდილი ბავშვები ოცი წლის ასაკში. რვიდან თოთხმეტ წლამდე ასაკის ბავშვებს მკვლევარები რეგულარულად აკვირდებოდნენ.

კვლევებით დადგინდა, რომ ის ბავშვები და თინეიჯერები, რომლებიც რელიგიურ მსახურებას კვირაში ერთხელ მაინც ესწრებოდნენ, ბევრად უფრო ბედნიერები იყვნენ ოცი წლის ასაკში, ვიდრე მათი არარელიგიური თანატოლები. რელიგიური მშობლების აღზრდილი შვილები 30 %-ით მეტად ერთვებოდნენ ქველმოქმედებაში და 33 %-ით ნაკლებად იყვნენ მიდრეკილები ნარკოტიკების მოხმარებისკენ.

კვლევის შედეგებზე მხოლოდ რელიგიურ მსახურებაში მონაწილეობის სიხშირე არ ახდენდა გავლენას. ძალიან მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა დამოუკიდებლად ლოცვის კულტურაც. ის ბავშვები, რომლებიც დამოუკიდებლად ლოცულობდნენ, ბევრად ბედნიერად გრძნობდნენ თავს თანატოლებთან შედარებით. მათ ემოციების გაანალიზება უმარტივდებოდათ და სხვებისადმი მიმტევებლობითაც გამოირჩეოდნენ.

კვლევებით ასევე დგინდება, რომ რელიგიური მშობლების აღზრდილი შვილები სექსუალურ ცხოვრებას ადრეულ ასაკში არ იწყებენ და სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებებისგან მეტად დაცულები არიან.

„კვლევის შედეგები ძალიან მნიშვნელოვანია ჯანმრთელობისა და აღმზრდელობითი პრაქტიკების მნიშვნელობის უკეთ გასააზრებლად. ბევრი ბავშვი რელიგიურ ოჯახში იზრდება, რაც მათ ჯანმრთელობაზე, ქცევასა და განწყობაზე ძალიან დადებითად აისახება,“ - ნათქვამია მკვლევართა განცხადებაში.

რელიგიურ ცხოვრებასა და ბედნიერების ხარისხს შორის დადებით კორელაციას ადრეული კვლევებიც ადასტურებდნენ. ცნობილია, რომ მორწმუნე ადამიანებს სტრესთან გამკლავება უადვილდებათ. ლოცვის დროს ისინი ზედმეტი შფოთვისგან თავისუფლდებიან.

მკვლევარები ადამიანებს ურჩევენ, მეტი დრო დაუთმონ ლოცვას. მეცნიერების აზრით, ადამიანის ცხოვრებაში ლოცვასა და რელიგიურ რიტუალებს იმაზე დიდი როლი აქვს, ვიდრე წარმოგვიდგენია.

მომზადებულია ​forbes.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად