Baby Bag

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს?

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს?

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს? - აღნიშნულ თემაზე პირველი არხის გადაცემაში ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ექიმი პარაზიტოლოგი, მედიცინის დოქტორი ირმა კოკაია საუბრობს. 

მისი თქმით, ჭიპის ირგვლი ლოკალიზებული პერიოდული ხასიათის მუცლის ტკივილი ერთ-ერთი ყველაზე დამახასიათებელი ნიშანი არის ნაწლავური ჰელმინთოზების, მაგრამ არა ყოველთვის:

ჭიპის გარშემო ტკივილის მიზეზები გარდა ჭიებისა, შეიძლება სხვაც იყოს. თუმცა განსაკუთრებით ბავშვთა ასაკში, ჭიპის ირგვლის ტკივილის ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი მიზეზი არის ჰელმინთოზები. თუ ამას აქვს ინტენსიური ხასიათის ტკივილი და თან ახლავს სხვა სიმპტომატიკაც, სჯობს, მშობელმა სპეციალისტს მიმართოს. ჭია არ არის მხოლოდ ერთი სახეობა, შესაბამისად, ის სამკურნალო საშუალებები, რომლებსაც თვითნებურად იყენებენ, არ არის რეკომენდებული. ყველა ანტიჰელმინთური საშუალება, რომელსაც ვიყენებთ, მეტ-ნაკლებად ტოქსიკურია. აქედან გამომდინარე, მათი თვითნებურად, ყოველგვარი გამოკვლევების გარეშე მიღება, არ შეიძლება. რაც შეეხება ხალხურ საშუალებებს, ძირითადად, იყენებენ ნიორს და გოგრის თესლს. გოგრის თესლით ორგანიზმს ზიანი არ მიადგება და შეიძლება მისი გამოყენება, თუ ჯანმრთელობის სხვა პრობლემა არა აქვს. თუმცა რომელ პარაზიტს ებრძვის და რა დოზებით უნდა მივიღოთ, ამის შესახებ კვლევები არ არსებობს. მისი ეფექტიანობა დამტკიცებული არ არის, ხოლო, როცა ბავშვს შემაწუხებელი მუცლის ტკივილი აქვს, მხოლოდ გოგრის თესლის იმედად არ უნდა ვიყოთ,“ - დასძინა მარი კოკაიამ.

ნახეთ ვიდეო ☝️

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

მშობლები შვილებთან ხმას ხშირად იმაღლებენ, რასაც თავადაც ძალიან განიცდიან. თუ ემოციების კონტროლი გიჭირთ და ბავშვს უყვირით, შეგიძლიათ თქვენს ქცევაში გარკვეული ცვილებები შეიტანოთ, რაც არც ისე რთულია, როგორც ერთი შეხედვით გეჩვენებათ.

1. გააცნობიერეთ ზიანი, რომელსაც ყვირილით ბავშვს აყენებთ

ყვირილის დამაზიანებელი გავლენა ჩვენი ხმის ხმამაღალი ტემბრით არ არის გამოწვეული. შესაძლოა, ადამიანს ყვირილით ვუთხრათ, რომ გვიყვარს, რაც მშვენიერია, თუმცა, როდესაც ბავშვებს ვუყვირით, უმეტესად გაბრაზებულები და განრისხებულები ვართ. ყვირილით ბავშვს ვასწავლით, რომ როდესაც ვბრაზდებით, საკუთარ თავზე კონტროლის დაკარგვა ნორმალური მოვლენაა. არცერთ მშობელს არ სურს, რომ შვილს მსგავი რამ ასწავლოს.

2. გააცნობიერეთ, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად ყვირილს აზრი არ აქვს

ყვირილი მანიპულაციაა. ჩვენ ბავშვისგან გარკვეული ქმედების მიღება გვსურს, რისთვისაც ყვირილს ვიყენებთ. ემოციის ინტენსივობა ჩვენს ნათქვამს შინაარსს უკარგავს. სიტყვებს თავისი ძალა აქვს, ყვირილი კი მათ ამ ძალას უკარგავს. ჩვენ გვსურს ყვირილით შვილები დავარწმუნოთ: „გაიგონე, რასაც გეუბნები!“ თუმცა საპირისპირო შედეგს ვიღებთ.

3. გაიხსენეთ, რა როლი გაკისრიათ შვილებთან ურთიერთობაში

მშობელი შვილს სიმშვიდის, რაციონალიზმისა და ზრდასრულობის მაგალითს უნდა აძლევდეს. თუ გსურთ, რომ ბავშვებთან ყვირილი შეწყვიტოთ, როდესაც დაყვირებას გადაწყვეტთ, თქვენი და თქვენი შვილების ტემპერამენტი ერთმანეთს შეადარეთ. ნუ იყვირებთ ისე, როგორც ბავშვები ყვირიან. თქვენგან მათ სიმშვიდისა და გაწონასწორებულობის მაგალითი სჭირდებათ.

4. ნუ მიიყვანთ საქმეს გაბრაზებამდე

როდესაც ბავშვებს საშუალებას აძლევთ, რომ კამათში აგიყოლიოთ, მათ ვითარების ესკალაციის საშუალებას აძლევთ. მას შემდეგ, რაც ბავშვს ეტყვით, რომ მას შეუძლია დასვას კითხვები და გამოთქვას თავისი მოსაზრებები პრობლემურ საკითხზე, რომელზეც კამათობთ, ყურადღებით მოუსმინეთ და თუ გრძნობთ, რომ ემოციებს ჰყვებით, უთხარით, რომ დისკუსია დასრულებულია. თუ კამათს განაგრძობთ, არსებობს რისკი, რომ ბავშვს დაუყვიროთ.

5. ყოველთვის გქონდეთ ალტერნატიული გეგმა, რომელიც ყვირილის თავიდან აცილებაში დაგეხმარებათ

თუ თავს ცუდად გრძნობთ, მძიმე დღე გაქვთ და ყვირილისგან თავის შეკავებას ვერ ახერხებთ, ბავშვები მამასთან დატოვეთ და ცოტა ხნით სუფთა ჰაერზე გაისეირნეთ. თუ სეირნობისთვის დრო არ გყოფნით, ცოტა ხნით ოთახში განმარტოვდით, შეგიძლიათ შხაპი მიიღოთ, მუსიკას მოუსმინოთ. ეცადეთ, დამშვიდდეთ და ბავშვებთან დაბრუნებისას თავს უკეთ გრძნობდეთ, რათა ყვირილისგან თავის შეკავება შეძლოთ.

წყარო:​ imom.com

წაიკითხეთ სრულად