Baby Bag

,,საქართველოში, სამწუხაროდ, ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში, რომელსაც თითქმის ყველას უკეთებენ, კლინიკები კი ,,ცეხებად" იქცნენ''

,,საქართველოში, სამწუხაროდ, ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში, რომელსაც თითქმის ყველას უკეთებენ, კლინიკები კი ,,ცეხებად" იქცნენ''
ექიმი ზაზა თელია ბავშვებში გლანდების ამოჭრის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, საქართველოში სამწუხაროდ ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში:

,,საქართველოში სამწუხაროდ ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში, რომელსაც თითქმის ყველას უკეთებენ, კლინიკები კი ,,ცეხებად" იქცნენ.

კლინიცისტის მიერ რეკომენდირებული უნდა იყოს დაკვირვებითი მოცდითი ტაქტიკა (watchful waiting approach) მორეციდივე ყელის ინფექციის დროს, თუ სახეზეა:

1. შვიდზე ნაკლები ეპიზოდი გასული წლის განმავლობაში,

2. ხუთზე ნაკლები ეპიზოდი წელიწადში გასული ორი წლის განმავლობაში,

ან

3. სამზე ნაკლები ეპიზოდი წელიწადში გასული სამი წლის განმავლობაში.

კლინიცისტის მიერ ტონზილექტომია რეკომენდირებული უნდა იყოს მორეციდივე ყელის ინფექციის დროს რომელიც არის:

1. სულ მცირე შვიდი ეპიზოდი გასული წლის განმავლობაში,

ან

2. სულ მცირე ხუთი ეპიზოდი წელიწადში გასული ორი წლის განმავლობაში,

ან

3. სულ მცირე სამი ეპიზოდი წელიწადში გასული სამი წლის განმავლობაში

+

ამასთან ერთად დოკუმენტურად, სამედიცინო ჩანაწერი თითოეულ ეპიზოდზე, რომ მას თან ახლავდა ჩამოთვლილთაგან სულ მცირე რომელიმე: ტემპერატურა >38.3°C-ზე, კისრის ლიმფური კვანძების გადიდება, ტონზილარული ექსუდატი, ან დადებითი ტესტი A ჯგუფის beta-hemolytic streptococcus-ზე.

ტონზილექტომიის გამოსავალი:

რესპირატორული, ალერგიული და ინფექციური დაავადებების განვითარების გრძელვადიანი რისკების კავშირი - ბავშვებში ადენოიდების და ტონზილების ამოკვეთასთან - Association of Long-Term Risk of Respiratory, Allergic, and Infectious Diseases With Removal of Adenoids and Tonsils in Childhood.

ჩატარებულ იქნა კვლევა რომელშიც მონაწილეობდა 1.2 მილიონ ბავშვი, აქედან 17 460 შემთხვევა - ადენოტომია, 11 830 ტონზილექტომია და 31 377 ადენოტონზილექტომია.

კვლევის მიხედვით დადგინდა, რომ ეს ქირურგიული ჩარევები დაკავშირებული იყო რესპირატორული, ალერგიული და ინფექციური დაავადებების განვითარების გრძელვადიანი რისკების მომატებასთან.

ეს კვლევა მიუთითებს ტონზილების, როგორც იმუნური სისტემის, ლიმფური ორგანოს მნიშვნელობაზე და აქედან გამომდინარე, ქირურგიული გზით მკურნალობის გადაწყვეტილების მიღებამდე (decision-making) გათვალისწინებულ უნდა იყოს გრძელვადიანი რისკები, ასევე ოპერაციის ჩვენება უნდა ეფუძნებოდეს 2019 წლის ტონზილექტომიისა და ადენოტომიის ჩატარების ჩვენების კრიტერიუმებს.

დღეისათვის სამწუხაროდ ეს ოპერაციები იქცნენ ,,ცეხურ ოპერაციებად", - აღნიშნავს ზაზა თელია.

ტონზილექტომია ბავშვებში - 2019 წლის კლინიკური პრაქტიკის გაიდლაინი - https://reference.medscape.com/viewarticle/913819...

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცო​დნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ," - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი ბავშვთან ურთიერთობისას სიტყვა „არას“ გამოყენების შეზღუდვის საჭიროებაზე საუბრობს და მშობლებს ურჩევს, რომ არას სანაცვლოდ მათ ბავშვს სხვა ალტერნატივა შესთავაზონ:

„ბავშვებთან ურთიერთობისას სიტყვა „არა“ ნაკლებად უნდა გამოვიყენოთ. არას სანაცვლოდ ბავშვს ვთავაზობ რაღაცას, მაგ. მოდი, ერთად მოვძებნოთ შენთვის სათამაშო. აკრძალვების ქვეშ გაზრდილი ბავშვი არის ბავშვი, რომელსაც კომპლექსები უჩნდება, რომელსაც სიახლის შიში აქვს, არ არის საკუთარ თავში დარწმუნებული. ვერ ვიტყოდი, რომ ის უფრო აგრესიული ბავშვი გაიზრდება. ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია და არცერთი კვლევა არ გამორიცხავს, რომ ერთი მიდგომით სხვა ბავშვი სხვანაირი არ გაიზრდება.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მუდმივი აკრძალვა ბავშვს უინიციატივობას და მორჩილებას აჩვევს:

„მუდმივი აკრძალვა ნიშნავს, რომ რაღაცას ვაფუჭებ, ეს არ შეიძლება, ეს არ უნდა გავაკეთო, სულ სხვას ვუჯერებ. მე რომ ჩემით გავაკეთო რამე, ჩემი ინიციატივა წაახალისონ, ან დავაშავე, გავტეხე ჭიქა, მაგრამ კი არ დამსაჯეს, მითხრეს, რომ არაუშავს, ძველი იყო და გადავაგდოთო, ეს არის ნორმალური.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, აკრძალვა ყველა ბავშვისთვის საჭიროა, თუმცა მას ახსნაც უნდა მოჰყვებოდეს:

„აკრძალვა ყველა ბავშვს სჭირდება. იმისთვის, რომ ფასეულობები ჩამოყალიბდეს, პატარიობიდანვე იწყება ეს პროცესი. რაღაც არის, რაც არ შეიძლება, არის, რაც შეიძლება. აქ იმაზეა საუბარი, რომ როდესაც მუდმივად გესმის: „ეს არ გააკეთო, ეს არ შეიძლება,“ მართლა უკვე აღარ ისმინება. მშობლები და ოჯახის წევრები უნდა შეთანხმდნენ, რა შეიძლება და რა არ შეიძლება. დარტყმა არ შეიძლება, შეურაცხყოფა არ შეიძლება, ფანჯარაზე ასვლა არ შეიძლება, არ შეიძლება, რომ კიბეებზე ათ კიბეს გადაახტე. უბრალოდ ბავშვს ეს ყველაფერი უნდა ავუხსნათ. არის ის, რაც რეალურად არ შეიძლება, მაგრამ ამ არ შეიძლებას მოჰყვება ახსნა.“

„არავითარ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული, რომ ბავშვს ყველაფრის უფლება მივცეთ. ესეც უკუშედეგს გამოიღებს, იმიტომ, რომ ბავშვმა არ იცის სიტყვა არას მნიშვნელობა. თუ ოჯახში ხელს ვერ უწყობენ და ყველა ხელს ვერ შეუწყობს, ის დაიწყებს ისტერიკას, რას ჰქვია არა მითხრესო. ემოციური პრობლემები ამ შემთხვევაშიც ჩნდება, ისევე როგორც ყველაფრის აკრძალვის დროს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად