Baby Bag

,,საქართველოში, სამწუხაროდ, ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში, რომელსაც თითქმის ყველას უკეთებენ, კლინიკები კი ,,ცეხებად" იქცნენ''

,,საქართველოში, სამწუხაროდ, ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში, რომელსაც თითქმის ყველას უკეთებენ, კლინიკები კი ,,ცეხებად" იქცნენ''
ექიმი ზაზა თელია ბავშვებში გლანდების ამოჭრის შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, საქართველოში სამწუხაროდ ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში:

,,საქართველოში სამწუხაროდ ,,გლანდების" ამოჭრა ჩვეულებრივ რუტინულ ოპერაციად იქცა ბავშვებში, რომელსაც თითქმის ყველას უკეთებენ, კლინიკები კი ,,ცეხებად" იქცნენ.

კლინიცისტის მიერ რეკომენდირებული უნდა იყოს დაკვირვებითი მოცდითი ტაქტიკა (watchful waiting approach) მორეციდივე ყელის ინფექციის დროს, თუ სახეზეა:

1. შვიდზე ნაკლები ეპიზოდი გასული წლის განმავლობაში,

2. ხუთზე ნაკლები ეპიზოდი წელიწადში გასული ორი წლის განმავლობაში,

ან

3. სამზე ნაკლები ეპიზოდი წელიწადში გასული სამი წლის განმავლობაში.

კლინიცისტის მიერ ტონზილექტომია რეკომენდირებული უნდა იყოს მორეციდივე ყელის ინფექციის დროს რომელიც არის:

1. სულ მცირე შვიდი ეპიზოდი გასული წლის განმავლობაში,

ან

2. სულ მცირე ხუთი ეპიზოდი წელიწადში გასული ორი წლის განმავლობაში,

ან

3. სულ მცირე სამი ეპიზოდი წელიწადში გასული სამი წლის განმავლობაში

+

ამასთან ერთად დოკუმენტურად, სამედიცინო ჩანაწერი თითოეულ ეპიზოდზე, რომ მას თან ახლავდა ჩამოთვლილთაგან სულ მცირე რომელიმე: ტემპერატურა >38.3°C-ზე, კისრის ლიმფური კვანძების გადიდება, ტონზილარული ექსუდატი, ან დადებითი ტესტი A ჯგუფის beta-hemolytic streptococcus-ზე.

ტონზილექტომიის გამოსავალი:

რესპირატორული, ალერგიული და ინფექციური დაავადებების განვითარების გრძელვადიანი რისკების კავშირი - ბავშვებში ადენოიდების და ტონზილების ამოკვეთასთან - Association of Long-Term Risk of Respiratory, Allergic, and Infectious Diseases With Removal of Adenoids and Tonsils in Childhood.

ჩატარებულ იქნა კვლევა რომელშიც მონაწილეობდა 1.2 მილიონ ბავშვი, აქედან 17 460 შემთხვევა - ადენოტომია, 11 830 ტონზილექტომია და 31 377 ადენოტონზილექტომია.

კვლევის მიხედვით დადგინდა, რომ ეს ქირურგიული ჩარევები დაკავშირებული იყო რესპირატორული, ალერგიული და ინფექციური დაავადებების განვითარების გრძელვადიანი რისკების მომატებასთან.

ეს კვლევა მიუთითებს ტონზილების, როგორც იმუნური სისტემის, ლიმფური ორგანოს მნიშვნელობაზე და აქედან გამომდინარე, ქირურგიული გზით მკურნალობის გადაწყვეტილების მიღებამდე (decision-making) გათვალისწინებულ უნდა იყოს გრძელვადიანი რისკები, ასევე ოპერაციის ჩვენება უნდა ეფუძნებოდეს 2019 წლის ტონზილექტომიისა და ადენოტომიის ჩატარების ჩვენების კრიტერიუმებს.

დღეისათვის სამწუხაროდ ეს ოპერაციები იქცნენ ,,ცეხურ ოპერაციებად", - აღნიშნავს ზაზა თელია.

ტონზილექტომია ბავშვებში - 2019 წლის კლინიკური პრაქტიკის გაიდლაინი - https://reference.medscape.com/viewarticle/913819...

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცო​დნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

სტრესისა და შფოთვისგან გასათავისუფლებელი ვარჯიშები - ფსიქოთერაპევტი დავით ანდღულაძე

სტრესისა და შფოთვისგან გასათავისუფლებელი ვარჯიშები - ფსიქოთერაპევტი დავით ანდღულაძე

ფსიქოთერაპევტმა დავით ანდღულაძემ ძლიერი შფოთვით მოცული ადამიანებისთვის გამოსადეგი და ეფექტიანი ვარჯიშების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ადამიანებს შეუძლიათ ამ დროს ყურადღება მიმართონ არა მედიკამენტებისკენ, არამედ კონკრეტული აქტივობებისკენ:

„როდესაც ატანილია შფოთვით ადამიანი, ​მოცულია შფოთვით და პანიკურ მდგომარეობაშია, რა უნდა გააკეთოს ამ მდგომარეობაში? ვერ გეტყვით, რომ ამ დროს ყურადღება გადაიტანოთ რამეზე. როგორც წესი, ამ დროს არ გაქვთ ამის საშუალება. ამ განსაკუთრებული შფოთვის დროს, რამდენ თქვენგანს გამოუყენებია პრეპარატი? ამოგიღიათ ჩანთიდან, ჯიბიდან, უჯრიდან, დალოდებიხართ რამდენიმე წუთს. თქვენ გაქვთ იმის საშუალება, რომ ყურადღება მიმართოთ იმ საცავისკენ, სადაც არის ეს წამალი. ამ დროს, როგორც წამლისკენ შეგიძლიათ მიმართოთ თქვენი ყურადღება, ისევე შეგიძლიათ ყურადღება მიმართოთ რეალობისკენ, რომელიც ცოტა ხნის წინ დაკარგეთ. რომ არა ეს შფოთვა, რა მდგომარეობაში იქნებოდით ახლა, რას გააკეთებდით ახლა?!“

დავით ანდღულაძის თქმით, შფოთვის დროს ძალიან კარგია სუნთქვითი ვარჯიშების შესრულება:

„ამ დროს უპირატესობას ვანიჭებთ ფიზიკურ აქტივობას. ​ფიზიკური აქტივობაა სუნთქვაც. კარგია ღრმა ჩასუნთქვა და სუნთქვის შეკავება საკმაოდ დიდხანს. არის ასევე სხვა ტიპის აქტივობებიც, როგორიცაა ბოლთის ცემა. ამას ისედაც აკეთებთ ხოლმე. ამაზე უკეთესია სირბილი, ჩაბუქვნა. ამ დროს, რადგან ფიზიკურად იტვირთება ადამიანი, გული უჩქარდება. უნდა აუჩქარდეს კიდეც. შფოთვის დროს ადამიანს ისედაც აჩქარებული აქვს გული. გულის აჩქარება ისევ შფოთვასთან, საფრთხესთან არის ასოცირებული, ამიტომ მსგავსი აქტივობები არ ღირს. რა ტიპის აქტივობა გვირჩევნია?! უმჯობესია, მარტივია და პრაქტიკაში უკეთ გამოსაყენებელია მსუბუქი, განმეორებადი მოძრაობები.“

დავით ანდღულაძემ მჯდომარე პოზიციაში შესასრულებელ სპეციალურ ვარჯიშებზეც ისაუბრა, რომელთა დახმარებით ადამიანები შფოთვის დამარცხებას შეძლებენ:

„რომ ვზივარ, შემიძლია თავი ვაქნიო. ხომ ცუდად ვარ, ხომ წამოხტომა მინდა, მაგრამ თავი რომ გადავაქანო და გამოვაქანო, რა მიშლის ხელს?! ეს იმ შემთხვევაში გამოგვადგება, როდესაც პრობლემა არის მწვავე, მაგრამ არც იმდენად, რომ კისრის კუნთები იყოს ზედმეტად დაჭიმული. ვიღაცისთვის ეს შეიძლება აკვანთან ასოცირდებოდეს, ვიღაცისთვის ზღვაზე, გასაბერ ლეიბზე წოლასთან. მთავარი ის არის, რომ ეს განმეორებადი მოძრაობა ადვილად აღქმადია ჩვენი ცნობიერებისთვის, არის პროგნოზირებადი. ​შფოთვა-ფორიაქის დროს ვართ დაკარგულები. განცდა მაქვს, რომ არ ვიცი სად ვარ. ასევე შეგვიძლია კისრის განზრახ გადაწევა. შემიძლია თავი მოვაბრუნო მარჯვნივ, მოვაბრუნო მარცხნივ. რომელი მოძრაობის შესრულების საშუალებასაც მაძლევს ჩემი კისერი, იმას ვაკეთებ.“

დავით ანდღულაძის თქმით, შფოთვის დასაძლევი ვარჯიშების შესრულება ფეხზე დგომისასაც შეგვიძლია:

„იგივე შეგვიძლია გავაკეთოთ ფეხზე მდგომმა. ხან ერთ ფეხზე გადავიტანთ სიმძიმეს, ხან მეორეზე. ფეხზე მდგომებს შეგვიძლია მთლიანად წავიდეთ მარჯვენა მხარეს, მარცხენა მხარეს. მერე უკვე ვნახავ, რომ ამ მოძრაობაზე გადადის ჩემი ყურადღება, ​შფოთვა თანდათანობით ქვეითდება, შინაგანი სიმშვიდის ხარისხი იმატებს. უფრო მარტივია, რომ ფიზიკურად ერთ ადგილზე ვიდგე, მაგრამ ტორსი მოვაბრუნო ჯერ ერთ მხარეს, მერე მეორე მხარეს. ხელები რაც უფრო თავისუფალი იქნება, მით უკეთესი. ხელს მიმართულება არ უნდა მივცეთ. მოქნეული მხარი მას თავად წაიღებს და წამოიღებს.“

„შეგვიძლია ყურადღება მივიქციოთ ტაშის შემოკვრით. შეიძლება დავიწყო ნელა და მერე ავაჩქარო. შეიძლება ძალაზე ვიყო ორიენტირებული, ხელები კარგად ამეწვას. ეს არის არა თვითგვემა, თვითდაზიანება, არამედ ყურადღების გადატანის გზა და საშუალება. ეს ჩვევად არ უნდა იქცეს. ეს არის, რაც ყველაზე ნაკლებად გვაწყობს, მაგრამ უკეთესი თუ მიუწვდომელია იმ მომენტში, ასეთი აქტივობა შეიძლება გააკეთოს ადამიანმა,“ - აღნიშნა დავით ანდღულაძემ.

წყარო:​ „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად