Baby Bag

„ორი-სამი წლიდან იწყება პროტესტი კვებაზე. ამ პერიოდში ბავშვს უნდა მივცეთ არჩევანის გაკეთების შესაძლებლობა,“ - პედიატრი მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ბავშვის უჭმელობისა და უმადობის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის უჭმელობა ხშირად მშობლის ზედმეტ მღელვარებასთან არის კავშირში:

„ხ​შირად ჩვენი ბავშვის უჭმელობა დაკავშირებულია ჩვენს ზედმეტ აღელვებასთან და ნერვიულობასთან. პირველი პრობლემები მოდის ძუძუთი კვებასთან დაკავშირებით. როდესაც ხელოვნურ კვებაზეა ბავშვი, დედა ხედავს, რამდენს მიირთმევს ბავშვი. ძუძუთი კვების დროს დედა ვერ ხედავს, რამდენს მიირთმევს ბავშვი. ამიტომ მუდმივად არის შეგრძნება, რომ თითქოს მას არ ჰყოფნის საკვები. ძუძუთი კვება არის მოთხოვნილების მიხედვით. ეს გულისხმობს, რომ როდესაც ბავშვს შია ან წყურია, ის ძუძუთი იკვებება. ზოგჯერ ბავშვი იწყებს ტირილს არა იმიტომ, რომ შიმშილი უნდა დაიკმაყოფილოს, არამედ წყურვილს იკმაყოფილებს. რა თქმა უნდა, თუ წყურვილს იკმაყოფილებს, ის იმ რაოდენობით რძეს არ მიიღებს, რასაც მაშინ, როდესაც მშიერია.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, ძუძუთი კვებაზე მყოფ ბავშვს რძის დეფიციტი არ აქვს, თუ ის წონაში კარგად იმატებს:

„იმისთვის, რომ ვიცოდეთ, ბავშვს ნამდვილად ჰყოფნის თუ არა რძე, პირველი მაჩვენებელი არის წონის ნამატი. თვეში 500 გრამზე ნაკლები არ უნდა მოიმატოს ბავშვმა, რომელიც ძუძუთი კვებაზე იმყოფება პირველი ექვსი თვის განმავლობაში. შემდეგ 400 გრამზე ჩამოდის ეს ნამატი. ყველაზე კარგი მაჩვენებელი კიდევ არის შარდვის სიხშირე. ბავშვი, რომელიც იმყოფება მხოლოდ ძუძუთი კვებაზე, სითხეს იღებს მხოლოდ დედის რძის სახით. მისი შარდვის სიხშირე მთლიანად დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად მიიღო მისთვის საჭირო რაოდენობის სითხე. თუ ოცდაოთხ საათში შარდვა არის ექვსი და მეტი, მშობელი უნდა იყოს მშვიდად. ე.ი. ბავშვისთვის რძე საკმარისია.“

​უმადობა უმეტეს შემთხვევაში არის ქცევითი დარღვევა და არ არის ასოცირებული რაღაც დაავადებასთან. როდესაც არის ბავშვი, რომელსაც არ აქვს მადა, ჩვენ გვეშინია, ხომ არ არის რაღაც დაავადება, რომელიც უმადობას იწვევს. როდესაც არის უმადობა, ჩვენი მთავარია ამოცანაა, გამოვრიცხოთ, ხომ არ არის რაიმე დაავადება. თუ ბავშვის წონა და სიგრძე ნორმალურია, მშობელი უნდა იყოს მშვიდად. ჩვენ გარკვეულწილად უნდა შეცვალოთ ბავშვის მიდგომა კვებასთან დაკავშირებით. ორი-სამი წლიდან იწყება პროტესტი კვებაზე. ეს ის პერიოდია, როდესაც ბავშვს ყველაფერი აინტერესებს, მოდის პიროვნული მე. თუ მშობლები ბავშვს მანამდე ხშირად აძალებდნენ კვებას, თუ კვება იყო დაკავშირებული სტრესთან, ბავშვს მოჰყვება ეს ემოცია. მას შეიძლება ძალიან შიოდეს, მაგრამ მაინც არ მიირთვას. ერთი კვების და ორი კვების გამოტოვება არაფერს არ გვიცვლის. ამ პერიოდში მას უნდა მივცეთ არჩევანის გაკეთების შესაძლებლობა. თუ ბავშვს უმადობა უვლინდება, ძალიან კარგია ოჯახურ სადილზე დავსვათ ბავშვი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS-ზე“ ისაუბრა.

წყარო: „​შუადღე GDS-ზე“


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული...
როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - აღნიშნულ თემებზე​ Momsedu.ge-ს ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე ესაუბრა. ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

კვლევა - ბებიებს შვილიშვილებთან უფრო ძლიერი კავშირი აქვთ, ვიდრე საკუთარ შვილებთან

კვლევა - ბებიებს შვილიშვილებთან უფრო ძლიერი კავშირი აქვთ, ვიდრე საკუთარ შვილებთან

ბებიებსა და შვილიშვილებს შორის კავშირი, შესაძლოა, იმაზე ძვირფასი იყოს, ვიდრე აქამდე წარმოედგინათ. ახალმა კვლევამ, რომელიც ბებიების ტვინის ფუნქციიას იკვლევდა, დაადგინა, რომ ბებიებს, შესაძლოა, შვილებთან შედარებით უფრო ძლიერი კავშირი შვილიშვილებთან ჰქონდეთ, რადგან ისინი შვილიშვილების მიმართ მეტ ემოციურ თანაგრძნობას განიცდიან.

ემორის უნივესიტეტის მიერ ჩატარებულ კვლევაში 50-მდე ბებიამ მიიღო მონაწილეობა, რომლებსაც 3-დან 12 წლამდე ასაკის შვილიშვილები ჰყავდათ. ბებიების ტვინის აქტივობაზე დაკვირვებისთვის მათ ფუნქციური მაგნიტურ-რეზონანსული გამოსახულება გამოიყენეს, როდესაც ისინი შვილიშვილების, შვილებისა და სხვა ზრდასრულებისა თუ ბავშვების ფოტოებს ათვალიერებდნენ.

კვლევის ხელმძღვანელის განცხადებით, ბებიები შვილიშვილების ფოტოების დათვალიერებისას ბავშვების გრძნობებს ირეკლავდნენ და გრძნობდნენ, რას განიცდიდა მათი შვილიშვილი. როდესაც ფოტოზე ბავშვი სიხარულს გამოხატავდა, ბებიაც სიხარულს განიცდიდა. ფოტოზე ბავშვის დისკომფორტის შემჩნევისას, ბებიები სტრესს განიცდიდნენ.

ემორის უნივერსიტეტმა მსგავსი ტიპის კვლევა ადრე მამებზეც ჩაატარა და შვილების ფოტოების დათვალიერებისას მათი ტვინის ფუნქცია გამოიკვლია. ბებიების შემთხვევაში მამებთან შედარებით უფრო აქტიურდებოდა ტვინის ის უბნები, რომლებიც ემოციურ თანაგრძნობაზეა პასუხისმგებელი.

მკვლევარებმა დაასკვნეს, რომ ბებიის შვილიშვილებისადმი დამოკიდებულებაში წამყვანი ემოციური თანაგრძნობაა.

ბებიებთან ინტერვიუებით დადგინდა, რომ მათ უფრო მეტად შეეძლოთ შვილიშვილების თანადგომა, რადგან ისინი აღარ გრძნობდნენ წნეხს მატერიალური საკითხების გამო და დროის სიმცირეს, რასაც განიცდიდნენ საკუთარი შვილების აღზრდის დროს.

ბებიების დიდი ნაწილი აღნიშნავდა, რომ მათ უფრო მეტად მოსწონთ ბებიად ყოფნა, ვიდრე დედობა.

უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ ბებიების ჩართულობა ბავშვზე ზრუნვაში დადებითად აისახება ადრეული ასაკის ბავშვების კოგნიტურ, მოტორულ და სოციალურ-ემოციურ განვითარებაზე. ბავშვების ცხოვრებაში ბაბუებიც პოზიტიურ როლს ასრულებენ. ოქსფორდის უნივერსიტეტის კვლევით დადგინდა, რომ ბავშვებს, რომლებიც ბებია-ბაბუების აქტიური ჩართულობით იზრდებიან, ნაკლები ემოციური და ქცევითი პრობლემები აქვთ.

წყარო:​ Independent.co.uk


წაიკითხეთ სრულად