Baby Bag

„ორი წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე მისი საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს,“ - ენდოკრინოლოგი ეკატერინე ფაცაცია

„ორი წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე მისი საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს,“ - ენდოკრინოლოგი ეკატერინე ფაცაცია

ენდოკრინოლოგმა ეკატერინე ფაცაციამ ბავშვებში სიმაღლეში ზრდის სამ მნიშვნელოვან პერიოდზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვის სიმაღლე ორი წლის ასაკში საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს:

„როგორც ყველა პროცესს, ზრდასაც აქვს თავისი პერიოდები. ნულიდან ორ წლამდე არის ჩვილობის პერიოდი. ამ პერიოდში ბავშვი „ეძებს“ თავის გენეტიკურ ტრაექტორიას სიმაღლესთან მიმართებაში. ორი წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე მისი საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს. ​პირველ წელიწადს ბავშვი სწრაფად იზრდება და მისი ზრდის ტემპი არის დაახლოებით 25-30 სანტიმეტრი. თუ ის არ გაიზარდა პირველ წელიწადს 25-30 სანტიმეტრის ფარგლებში, უკვე განგაშის საფუძველი გვაქვს.“

ეკატერინე ფაცაციას თქმით, მეორე წელიწადში ზრდის ტემპი იკლებს, რაც ფიზიოლოგიური მოვლენაა:

„მეორე წელიწადს ზრდის ტემპი იკლებს, ამის ნუ შეგეშინდებათ. ეს არის ფიზიოლოგიური. მეორე წელიწადში ბავშვი 12-15 სანტიმეტრს იმატებს. სამი წლიდან პუბერტატის ასაკამდე არის ბავშვობის პერიოდი, სადაც სიმაღლეში ზრდა იკლებს. ბავშვი წელიწადში 6-8 სანტიმეტრს იმატებს წელიწადში. 6-7 წლის ასაკში არის ზრდის ნახტომი. პიკი არის რვა წლის ასაკში. რვა წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე არის მისი საბოლოო სიმაღლის ¾.“

„პუბერტატის ასაკამდე გოგონები და ბიჭები მიდიან თანაბრად. როდესაც სასქესო ჰორმონები გამოდიან უკვე ასპარეზზე, იქ უკვე გვაქვს ცვლილება. მესამე ფაზა არის პუბერტატული პერიოდი. პუბერტატი ბიჭებში არის 9 წლიდან 14 წლამდე. გოგონებში 9 წლიდან 13 წლამდე დიაპაზონია. ბიჭები თითქმის ორი წლით გვიან მწიფდებიან. ვაჟებს უფრო მეტი დრო აქვთ, რომ სიმაღლეში მოიმატონ. ​პუბერტატული ნახტომი გოგონებში არის 6-8 სანტიმეტრი, ბიჭებში კი - 10-16 სანტიმეტრი,“- აღნიშნულ საკითხებზე ეკატერინე ფაცაციამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დღის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის შოუ“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

„სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს,“ - ანდრო დგებუაძე

ფილოსოფოსმა ანდრო დგებუაძემ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „დილის შოუ“ სიზარმაცის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სიზარმაცეს თავისი დადებითი მხარეებიც აქვს, რომელიც ადამიანმა უნდა გამოიყენოს:

„სიზარმაცეა, როდესაც ძალა არ გაქვს იმის, რომ ადგე და საქმე გააკეთო. ზოგჯერ უძრაობაც გეზარება. ადამიანს რომ უთხრა: „დღესაც არაფერი გააკეთო, ხვალაც," შეიძლება ნევროზში გადავარდეს. ქართველებს გვაქვს ძალიან კარგი ფრაზა: „ნაბან წყალს ბავშვი არ გადააყოლო.“ ​რაღაც ელემენტები არის, რომლებიც სიზარმაცეს არ უნდა გადავაყოლოთ. მზერა ახლოს რომ მივიტანოთ, შემიძლია ვთქვა: სიზარმაცე მე მაძლევს საშუალებას, რომ პირდაპირ ქმედებაზე კი არ გადავიდე, ერთი წამით გავჩერდე. ამ წამში ძალიან მნიშვნელოვანი რამ ხდება, უფრო მეტ დაკვირვებას ვახერხებ.“

ანდრო დგებუაძის თქმით, სიზარმაცე ადამიანს საკუთარ თავსა და ცხოვრებაზე დაკვირვების შესაძლებლობას აძლევს:

„3 წამი სიზარმაცე არის ღვთაებრივი სიზარმაცე. თითქოს დისტანციაში გტოვებს შენსა და გარესამყაროს შორის. ამ დროს შენ გაქვს საშუალება გამოხვიდე, დააკვირდე და გაცილებით ცნობიერად შეხვიდე მერე.​ სიზარმაცე არ არის ადვილი ცნება. ჭკვიანი ადამიანი სიზარმაცეს გამოიყენებს ჭკვიანურად. ის, ვინც ზარმაცია და ის, ვისაც შეუძლია თავის სიზარმაცეს თვალები გაუსწოროს, დიდი ალბათობაა, რომ ეს ადამიანი კრეატიულია.“

ანდრო დგებუაძემ უპასუხისმგებლობის შესახებაც ისაუბრა. მისი თქმით, სიზარმაცე, შესაძლოა, უპასუხისმგებლობაში გადაიზარდოს:

„შეიძლება უპასუხისმგებლობაში გადავიდეს სიზარმაცე. სიზარმაცეს აქვს ნაბანი წყალიც, რომელიც უნდა გადავასხათ. სიზარმაცე კოსმიური მოვლენაა და არა ქართული. ​მეცადინეობა და სიბეჯითე არის მნიშვნელოვანი კუნთი, რომელიც ბავშვმა უნდა გამოიმუშაოს. ნებისმიერი მოქმედება, რომელიც სისტემატიურია, მნიშვნელოვანია. ყოველ დღე 12 საათზე, რაც გინდა გააკეთე, ოღონდ გააკეთე. ეს იმას ნიშნავს, რომ შენ შეგიძლია მართო შენი თავი, არ იყო ყოველთვის დინებას მინდობილი.“

„რას აკეთებს ბავშვი, როდესაც არაფერს არ აკეთებს? მე, როდესაც არაფერს ვაკეთებდი, ვთამაშობდი. თამაშისას ფანტაზიაში მიდიხარ შორს და წარმოსახვას ავითარებ. ამ დროს ვიღაცისთვის ეს არის სიზარმაცე. ​რას აკეთებს ეს ბავშვი? არაფერს არ აკეთებს. ვიღაცისთვის არის: „აუ, რა მაგარია, როგორი ფანტაზია აქვს.“ სიზარმაცე ბავშვისთვის ვერასდროს ვერ არის არაფრის კეთება. წმინდა წყლის სიზარმაცე, როგორც ასეთი, არც არსებობს. იმ დროსაც ჩვენ რაღაცას ვაკეთებთ, რაღაცას ვფიქრობთ, რაღაცას ვაზროვნებთ,“ - აღნიშნა ანდრო დგებუაძემ.

წყარო: ​„დილის შოუ“

წაიკითხეთ სრულად