Baby Bag

„თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს,“ - კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

„თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს,“ - კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

კარდიოლოგმა არჩილ ჩუხრუკიძემ არტერიული წნევის მერყეობის პრობლემის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ არტერიული წნევის სრულყოფილი განკურნება შეუძლებელია:

„ბევრმა ადამიანმა არ იცის, რომ არტერიული წნევის სრულყოფილად განკურნება არ არსებობს. მედიცინა არ ფლობს იმის შესაძლებლობას, რომ რაღაც წამალი დავნიშნოთ ერთჯერადად მისაღები, გავიკურნოთ და წნევამ აღარ შეგვაწუხოს. ​თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ეს ადამიანები აუცილებლად უნდა იღებდნენ სისტემატურად ანტიჰიპერტენზიულ თერაპიას. არავითარ შემთხვევაში ეს არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს. 2-3 კვირა დავლიე წნევის წამლები, მერე შევწყვიტე და განვიკურნე წნევისგან, ასეთი რამ, სამწუხაროდ, არ არსებობს.“

არჩილ ჩუხრუკიძის თქმით, ქოლესტერინის მომატებული მაჩვენებელი გულის იშემიური დაავადებისა და ინსულტის განვითარებას უწყობს ხელს:

„ქოლესტერინი არ არის ისე სალანძღავი, როგორც ვლანძღავთ. ჩვენ ვსაუბრობთ ქოლესტერინის მოჭარბებულ რაოდენობაზე. თუ ადამიანს აქვს ცუდი ქოლესტერინის მაჩვენებლები მომატებული, ​ეს წარმოადგენს რისკ-ფაქტორს იმისთვის, რომ მას განუვითარდეს გულის იშემიური დაავადება, ინსულტი, პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადება. ზოგიერთი ადამიანი, რომელიც ჯანმრთელია და ცოტათი მომატებულ ქოლესტერინს ნახავს, ფიქრობს, რომ ეს საგანგაშოა და ცდილობს რაიმე მედიკამენტის მიღებას. ეს ნამდვილად არ არის ასე.“

​სტრესები არტერიული წნევის წინასწარგანწყობას განაპირობებს. ადამიანისთვის, რომელსაც სტრესის ფონზე ეწევა არტერიული წნევა, პირველი ნაბიჯი აუცილებლად არის ანტიდეპრესანტების გამოყენება, რომელიც მის ემოციურ მდგომარეობას დაარეგულირებს. თუ ეს ვერ ხერხდება კონკრეტული მედიკამენტების გამოყენება, მერე უკვე უნდა შეირჩეს წნევის წამლების დოზირება. არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ ადამიანებთან ფსიქოთერაპევტების მუშაობაც საჭიროა. ეს არ არის პრობლემა, რომელიც ერთი ორგანოს პრობლემაა მხოლოდ,“ - აღნიშნულ საკითხზე არჩილ ჩუხრუკიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 https:/​/www.facebook.com/babybag.momsedu.ge

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად