Baby Bag

„ზრდის ჰორმონის დეფიციტით მიმდინარე ტანდაბლობა ძალიან იშვიათია,“ - ენდოკრინოლოგი მარინა გორდელაძე

„ზრდის ჰორმონის დეფიციტით მიმდინარე ტანდაბლობა ძალიან იშვიათია,“ - ენდოკრინოლოგი მარინა გორდელაძე

ენდოკრინოლოგმა მარინა გორდელაძემ ზრდის პროცესის თავისებურებებზე ისაუბრა და ჯანმრთელობის ის მდგომარეობები დაასახელა, რომელიც ზრდის პროცესის შემაფერხებელია:

„თავისთავად ​ზრდის პროცესი არის ხრტილზე განვითარებული მოვლენები. ხრტილი ძვალდება და იზრდება ძვალი, ისევ ძვალდება ხრტილი და იზრდება ძვალი. აქონდრო და დისქონდროპლაზიები გახლავთ ხრტილოვანი პათოლოგია. აქ ჰორმონული ჩარევა, გარდა ორთოპედიული ჩარევებისა, მიღებული არ გახლავთ.“

მარინა გორდელაძემ მშობლებს ურჩია ბავშვის ტანდაბლობის შემთხვევაში განსაზღვრონ ძვლოვანი ასაკის შესაბამისობა ბიოლოგიურ ასაკთან:

„გვყავს ბავშვი ტანდაბალი? ვიღებთ ძვლოვან ასაკს. ​თუ ძვლოვანი ასაკი ბავშვის ბიოლოგიური ასაკის საუკეთესო ამსახველია, ვხვდებით, რომ აქ არ არის ჰორმონალური დარღვევა. როგორც წესი და კანონი ეს ქონდროდისპლაზიებია ან გენეტიკური სიდაბლე. ხომ არიან ბავშვები დაბალი ოჯახებიდან?! ეს არის დაბალი მშობლების დაბალი შვილი. როდესაც ბავშვი არის შვიდი წლის და ძვლოვანი ასაკი აქვს ბევრად უფრო მაღალი, აქ უნდა გამორიცხოთ ნაადრევი სქესობრივი მომწიფება ან ხომ არ იყო გამოყენებული რაიმე ანაბოლური პრეპარატები.“

„როდესაც ძვლოვანი ასაკი ბიოლოგიურ ასაკს უსწრებს, პროგნოზის თვალსაზრისით არ არის კარგი. როდესაც ბავშვი ტანდაბალია და ძვლოვანი ასაკიც ჩამორჩება, აქ პროგნოზიც უკეთესია. ყველაზე დიდი ჩამორჩენა, დაახლოებით 3-4 წლით, არის ენდოკრინული და ქრომოსომული დაავადებების დროს. ​უპირველესი გახლავთ ზრდის ჰორმონის დეფიციტი. დავამშვიდებ მშობლებს, რომ ზრდის ჰორმონის დეფიციტით მიმდინარე ტანდაბლობა ძალიან იშვიათია. ტანდაბლობის მიზეზი შეიძლება იყოს ჰიპოთირეოზი. ასევე თუ რევმატოიდული ართრიტის გამო ბავშვს მისცეს გლუკოკორტიტოიდები, ის ამ შემთხვევაშიც იქნება დაბალი. სიდაბლის მიზეზია ბუნებრივი მდგომარეობა, როდესაც არის კუშინგის სინდრომი, დაუნის სინდრომი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა გორდელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვის სიცელქესა და ჰიპერაქტივობის სინდრომს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:

„ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი გახლავთ განვითარების აშლილობა. ის ქცევის დარღვევით ვლინდება. ეს სინდრომი დაახლოებით 3-დან 9%-მდე ბავშვებში არის გამოხატული. პროცენტი საკმაოდ მაღალია. მნიშვნელოვანია მოვახდინოთ დიფერენცირება, არის ეს სიცელქე თუ საქმე გვაქვს სინდრომთან, რომელსაც სჭირდება სპეციალისტის ჩარევა. რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? აუცილებელია, რომ ეს ნიშნები გამოხატული იყოს ორ გარემოში. თუ ბავშვი სახლში არაადეკვატურად იქცევა და სკოლაში მას არ აქვს არანაირი პრობლემა, ე.ი. ეს არ არის ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

სპეციალისტისთვის ძალიან ადვილად გასარჩევია, სიცელქე რა არის და რა არის ჰიპერაქტივობა. ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდომის მქონე ბავშვს არ შეუძლია მოსვენება, ვერ ჩერდება გაკვეთილზე. პირველი, რასაც მშობელს ვეკითხებით: „დადის გაკვეთილზე? აქვს ეს ჩივილი?“ ხშირად ბავშვი დგება გაკვეთილზე, გადის. ეს იმიტომ კი არ ხდება, რომ მას ასე უნდა, ის ამას ვერ აკონტროლებს. ამის ერთ-ერთი მიზეზი არის ის, რომ თავის ტვინში არის გარკვეული უბნები, რომლებიც პასუხისმგებლები არიან ყურადღების კონცენტრაციაზე, კონტროლზე, რეაქციაზე, სტიმულზე. მათი არასრულფასოვანი განვითარება იწვევს ამ ნიშნებს ბავშვებში.

ადრეულ ასაკში ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლინებაა, რომ მოტორული აქტივობა არის საკმაოდ მკვეთრი, ვერ ხდება ბავშვის გაჩერება, მშობელს არ შეუძლია კონტროლი, არის მეტყველებასთან დაკავშირებული სირთულეები. ასეთი ბავშვი გაუჩერებლად ლაპარაკობს, სვამს კითხვებს, ძალიან კომუნიკაბელურები არიან, მათ ძალიან მაღალი მოსწრების უნარიც აქვთ. ეს არ არის სიცელქე. ეს უკონტროლო მოტორული აქტივობაა, რომელიც შემაწუხებელია მშობლისთვის. ბაღში ბავშვს არ შეუძლია აქტივობებში ჩართვა, ინსტრუქციის დამახსოვრება. ამით მშობელი უნდა მიხვდეს, რომ მიმართოს სპეციალისტს. დიაგნოზი უნდა დაისვას მულტიდისციპლინური გუნდის ჩართულობით. პირველი რგოლი არის პედიატრი, შემდეგ - ნევროლოგი, შეიძლება დაგვჭირდეს მეტყველების სპეციალისტი, ოკუპაციური თერაპევტი. რამოდენიმე ხნის დაკვირვების შემდეგ უნდა დაისვას დიაგნოზი,“- აღნიშნულ საკითხზე გვანცა არველაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად