Baby Bag

„კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია,“ - ნევროლოგი ალექსანდრე ცისკარიძე

„კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია,“ - ნევროლოგი ალექსანდრე ცისკარიძე

ნევროლოგმა ალექსანდრე ცისკარიძემ პოსტ-კოვიდურ ეტაპზე განვითარებული ყველაზე საშიში გართულებები დაასახელა, რომელიც სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველია:

„არის საშიში, სახიფათო გართულებები, რომელიც, შესაძლოა, იყოს​ პოსტ-კოვიდურ პერიოდში, ასევე მწვავე კოვიდის დროს. კორონავირუსული ინფექცია ზრდის თრომბების წარმოქმნის რისკს. შესაძლებელია, რომ ამ თრომბების წარმოქმნის რისკის ფონზე პაციენტს განუვითარდეს იშემიური ინსულტი, რაც ერთ-ერთი ყველაზე სახიფათო გართულებაა კოვიდ-19-ის. კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით უფრო მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია. კოვიდგადატანილ პაციენტებს უფრო მეტი რისკი აქვთ იშემიური ინსულტის განვითარების, ვიდრე სხვა რესპირატორულ ვირუს გადატანილ ადამიანებს.“

ალექსანდრე ცისკარიძის თქმით, გართულებების გამოვლენის მაღალი რისკი აქვთ იმ ადამიანებსაც, ვინც კოვიდი მარტივად გადაიტანა:

​იმ პაციენტებში, ვინც ძალიან მშვიდობიანად გადაიტანა ინფექცია საკუთარ სახლში, ისე, რომ ჰოსპიტალში გადაყვანა არ დასჭირდა, მათ მაინც მაღალი რისკი აქვთ ასეთი გართულებების გამოვლენის. ეს უკვე შესწავლილი ფაქტია. კოვიდ-19 იწვევს ძალიან აგრესიულ იმუნურ პასუხს, რომელიც თავადვეა ძალიან ბევრი პრობლემის მიზეზი. ერთ-ერთი შედეგი ამისა, შესაძლოა, იყოს: ენცეფალოპათია, ენცეფალიტი, მიელიტი.“

ალექსანდრე ცისკარიძემ ის დაავადებები დაასახელა, რომელთა ქონის შემთხვევაში აცრა აუცილებელია:

„ჩვენ ხშირად გაგვიგონია, რომ პაციენტი დამძიმდა თანმხლები დაავადებების არსებობის გამო. ქრონიკული დაავადებების მქონე პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ჰოსპიტალში მოხვედრის და სამწუხაროდ, სიკვდილობისაც. აცრა აუცილებელია შემდეგი პაციენტებისთვის: ინსულტგადატანილი ადამიანებისთვის, მათთვის, ვისაც ცერებრული ვენური თრომბოზი აქვს გადატანილი, დემენციის, პარკინსონის დაავადებების ან მსგავსი დაავადებების მქონე ადამიანებისთვის.“

„კოვიდის დროს კიდურების დაბუჟების შეგრძნება ხშირი ჩივილია. ​უხშირეს შემთხვევაში ეს გახლავთ ფუნქციური ჩივილი, რომელიც სტრესით არის გამოწვეული. ამას მარტივად ხსნის დამამშვიდებელი საშუალების მიღება. ექიმს უნდა მივმართოთ მაშინ, თუ ეს ჩივილი გაგრძელდა, ამ სიმპტომებმა არ გაიარა და პირიქით, პროგრესირება განიცადა,“- აღნიშნულ საკითხებზე ალექსანდრე ცისკარიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“- ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„პოსტ-კოვიდურ პერიოდში ყველაზე ხშირი სიმპტომი და ჩივილი არის ქოშინი, რომელიც არ არის ყოველ...
​​პულმონოლოგი დავით ჭყონია კოვიდ-19-ით გამოწვეულ ჯანმრთელობის პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, პოსტ-კოვიდურ ეტაპზე გამოჯანმრთელებულ ადამიანებს გარკვეული სიმპტომები რამდენიმე თვის განმავლობაში აწ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვს ძუძუთი კვებას სწრაფად შევუწყვეტთ, შეიძლება წამოვიდეს ქცევითი სირთულეები, ძილის დარღვევები,“- ფსიქოლოგი ნატო ბაქრაძე

ფსიქოლოგმა ნატო ბაქრაძემ დედა შვილს შორის ჯანსაღი მიჯაჭვულობის არსებობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ბავშვისთვის დედა არის სამყარო. დედამ როგორც მიიღო ის, ზუსტად იგივე დამოკიდებულება აქვს მას საკუთარი თავისადმი. როდესაც ჩვენ ვხედავთ, რომ დედის სხეული მისთვის არის ერთადერთი სიმშვიდის წყარო, იქიდან იღებს კვებას, სითბოს, ასე სტიქიურად ამის გამოგლეჯა, რომ ვაი, არ მომეჯაჭვოს, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება. ეს უნდა იყოს დედის დაკვირვების საფუძველზე მიღებული გადაწყვეტილება. თუ ბავშვს ძუძუ კვებისთვის აღარ სჭირდება და ეს მისთვის დამამშვიდებელი მომენტია, ამის შემჩნევა დედას არ გაუჭირდება. შეიძლება ეს გამოვიყენოთ იმისთვის, რომ ნელ-ნელა ვდისტანცირდეთ მისგან და დამატებითი საშუალებები გამოვიყენოთ იმისთვის, რომ შფოთვა როდესაც აქვს სხვა რამით დამშვიდდეს ბავშვი და არა დედის სხეულით.

თუ ბავშვს ძუძუთი კვებას სწრაფად შევუწყვეტთ, ბუნებრივია, მისი შფოთვითი მდგომარეობა ძალიან თვალშისაცემი იქნება. შეიძლება წამოვიდეს ქცევითი სირთულეები, ძილის დარღვევები. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მოვუსმინოთ მას. დედა-შვილი ერთმანეთს უნდა მოერგონ, როგორ შეიძლება დისტანცირდეს მშობელი.

ემოციური მიჯაჭვულობა ნებისმიერ ასაკში გვჭირდება, მაგრამ ამას თავისი დოზა აქვს. ეს არ გულისხმობს იმას, რომ მთლიანად დამოკიდებული ვიყოთ ვიღაცაზე. ბაზისური მოთხოვნილების კუთხით ემოციური მიჯაჭვულობა 3 წლამდე გადამწყვეტი მნიშვნელობისაა. 3 წლიდან, როდესაც ბავშვი იწყებს „მე მინდა, მე თვითონ,“ ბავშვის ფიზიოლოგიური ჩახსნა ბუნებრივად ხდება. ზოგჯერ დედებს ემართებათ ჰიპერმზრუნველობა და არ აძლევენ მას ამის საშუალებას,“- მოცემულ საკითხზე ნატო ბაქრაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად